علی حجتی کرمانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح نویسه عربی، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۲:
== تحصیلات حوزوی ==
وی از طلاب دروس فقه و اصول نزد آیت الله خمینی، سید محمد محقق داماد، مرتضی حائری یزدی و از دانش آموختگان فلسفه نزد محمدحسین طباطبایی محسوب میشد. وی دربارهٔ درس [[سید محمد محقق داماد]]
== مبارزات سیاسی ==
سابقه مبارزات علی حجتی کرمانی با حکومت پهلوی به دههٔ چهل و قبل از آن برمی گردد. در پی اعتراض روحانیون به رفراندوم ششم بهمن ۱۳۴۱ و به دنبال آن حادثه مدرسه فیضیه و شهادت تعدادی از طلاب علوم دینی در روز شهادت امام صادق (ع) مصادف با دوم فروردین ۱۳۴۲، از سوی [[امام خمینی]] سفیرانی به شهرهای مختلف اعزام میشوند تا پیام این اعتراض را به گوش مردم برسانند. علی حجتی کرمانی و [[سید حسن طاهری خرمآبادی]]، مأموریت رساندن پیام به مردم کاشان را داشتند. از دوم محرم سخنرانی آغاز میشود. عوامل رژیم پهلوی در صدد تعقیب گویندگان برآمدند و سخنرانان را به شهربانی احضار و در صدد دستگیری ایشان برآمدند. اما با جابجایی اقامتگاه موفق نشدند. هفتم محرم حلقه محاصره تنگتر میشود و مجلس تحت کنترل پلیس قرار میگیرد. عصر روز تاسوعا قرار است سخنرانی در [[مدرسه سلطانی (کاشان)|مدرسه سلطانی]] (امام خمینی فعلی) برگزار شود، پلیس محله [[مجموعه باباولی|گذرباباولی]] را به محاصره درمیآورد تا مبادا سخنرانان به مدرسه سلطانی بروند. آیت الله صبوری کاشانی به اتفاق سخنران (علی حجتی کرمانی) از منزل خارج میگردد تا به طرف [[مدرسه سلطانی (کاشان)|مدرسه سلطانی]] بروند و پلیس مانع حرکت
او در حمله کماندوها به فیضیه در سال ۱۳۴۲ شاهد عینی بوده و میگوید: «با پایان یافتن ماجرا از حجره بیرون آمدیم. هوا هم تاریک شده بود. به طبقه اول که رسیدیم فهمیدیم که [[آیتالله گلپایگانی]] در یکی از حجرات هستند، لذا به آنجا رفتیم، عمامه [[آیتالله گلپایگانی]] افتاده و لباسهایش نیز خاکی شده بود و حتی داماد ایشان را هم کتک زیادی زده بودند. وقتی این منظره رقتانگیز را دیدم، بیاختیار گریه کردم و به دامان ایشان افتادم که آقای صافی مرا بلند کرد و گفت آقا را ناراحت نکنید!»<ref>http://dowran.ir/show.php?id=62915193</ref>{{سخ}}
دربارهٔ دستگیری امام در سال ۱۳۴۲ اشاره دارد: از اول محرم تاشب دوازدهم که روزش امام دستگیر شدند، برنامه این بود که هرکدام از محلههای قم، امام را دعوت میکردند. امام با جمعیت زیادی-شاید چندین هزار نفر- حرکت میکردند و به آن محل میرفتند. در حسینیه و مسجد محل، هربار یک سخنران در حضور امام سخنرانی میکرد… به حسینیه رفتم، بعد از قرائت قرآن، نوبت منبر من فرارسید. با اجازه امام به منبر رفتم و مسئله مبارزات قهرمانانه حضرت ابراهیم را با طاغوت زمان و تطبیق آن با مبارزات ابراهیم زمان (امام) راعنوان کردم… خدمت امام رفتم. امام تشویقم کردند و پس از آن از مسجد بیرون آمدیم.<ref>http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/130/6119/64977/معرفی-توصیفی-دوازده-کتاب-درباره-قیام-15-خرداد-42</ref>{{سخ}}
در موضوع جشن فروردین ۱۳۴۳ به مناسبت آزادی امام در فیضیه نیز اسناد ساواک از حضور او سخن میگوید: «در ساعت ۲۰:۰۰ آقای خمینی در میان ازدحام در حدود چهار هزار نفر، جمعیت شهرستانها و اهالی قم با تاکسی در میدان آستانه پیاده و به مدرسه فیضیه رفت. از ساعت ۲۰:۰۰ آقای مروارید واعظ بر منبر رفت و مطالبی در مورد آزادی آقای [[خمینی]] و خواستههای ملت مسلمان ایران از دولت فعلی ایراد و همچنین قطع روابط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی ایران با اسرائیل را خواستار شد و نیز تقاضا نمود که دولت در جراید و رادیو ـ تلویزیون این موضوع را اعلام نماید و به اعلام خود عمل کند و به آقای مسعودی، مدیر مؤسسه اطلاعات پرخاش نمود که چرا مطالبی دروغ از قول روحانیت در روزنامه چاپ میکند. پس از سخنرانی مروارید، آقای علی حجتی کرمانی واعظ، قطعنامه ده مادهای حوزه علمیه قم را قرائت کرد که تعدادی بین اشخاص پخش شد و بعد از او آقای [[خزعلی]] واعظ، مطالبی ایراد نمود که جنبه
در یکی از مسافرتهای تبلیغی به شهر آبادان همراه [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، در مذاکرات و مباحثات بین آن دو و نیز [[ناصر مکارم شیرازی]] ضرورت مقابله با سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) و برنامهریزی برای ایجاد تشکیلات و سازماندهی ـ هرچند به صورت ابتدایی و اندک ـ مطرح شد.
علی حجتی کرمانی با همکاری آقایان [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، سیدهادی خسروشاهی و [[سید محمود دعایی]]، نشریه ماهانه زیرزمینی بعثت را منتشر میکرد. [[نشریه بعثت]] با عنوان ارگان داخلی طلاب حوزه علمیه قم در سالهای ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۴ در قم منتشر میشد و توسط عناصر مبارز اعم از طلبه، دانشجو، بازاری و کارگر در سطح وسیعی در قم و تهران و شهرهای بزرگ ایران توزیع میگردید. نشریه بعثت علیرغم صفحات کم و حجم کوچکی که داشت، در آن دوران خفقان بسیار امیدبخش بود. در واقع پس از قیام ۱۵ خرداد و سرکوب حرکت اسلامی ایران و قتلعام مردم توسط رژیم و ادامه حبس امام [[خمینی]] در سال ۱۳۴۲ نقش استمراربخش مبارزه را به عهده داشت.
ساواک قم در چند گزارش خود علی حجتی کرمانی را از نویسندگان بعثت و انتقام معرفی میکند اما نه استاد [[سید هادی خسروشاهی]] و نه مرحوم علی حجتی کرمانی از نویسندگان انتقام نبودند بلکه گزارشگران ساواک چون نویسندگان واقعی آن را نمیشناختند و نمییافتند، از روی ناچاری از کسان دیگری در گزارش خود به مقامات بالاتر نام میبرند.<ref>{{یادکرد وب | عنوان=نشریات و اعلامیههای مخفی حوزه علمیه قم در سالهای مبارزه | وبگاه=فصلنامهٔ پانزده خرداد | | | پیوند=http://15khordad42.ir/faslname/show.php?id=44 | کد زبان=fa |}}</ref>
|