مسئله توقف: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: اصلاح فاصله مجازی: ها
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: اصلاح حمزهٔ بعد از "ه"
خط ۴۳:
یکی از نتایج تصمیم ناپذیر بودن مساله توقف این است که الگوریتمی عمومی برای پیدا کردن درستی یا نادرستی یک حکم درباره اعداد طبیعی وجود ندارد. چون می توان گزاره‌ای که نشان میدهد آیا یک الگوریتم با ورودی های مربوط به آن متوقف می شود یا نه را متناظر با یک حکم درباره اعداد طبیعی در نظر گرفت. چون می دانیم که این همان مساله توقف است پس چنین الگوریتمی برای اعداد طبیعی پیدا نمی شود.
 
یکی دیگر از نتایج تصمیم ناپذیری مساله توقف تئوری [[Rice's theorem]] است که می گوید به طور کلی نمی توان درباره یدربارهٔ درستی هرعبارت نا بدیهی (non-trival) مربوط به تابعی که توسط یک الگوریتم تعریف شده نظر داد. برای مثال نمی توان به سوال «آیا این الگوریتم با ورودی 0 متوقف می شود یا نه» پاسخ قطعی داد. توجه کنید که این تئوری درباره تابعی که توسط الگوریتم تعریف شده نظر می دهد و نه درباره یدربارهٔ خود الگوریتم. برای مثال تشخیص اینکه یک الگوریتم در 100 مرحله متوقف می شود یا نه کار آسانی است و این یک گزاره درباره یدربارهٔ خود الگوریتم است و نه درباره یدربارهٔ تابع آن الگوریتم.
 
==رسمی کردن مساله توقف==
خط ۵۲:
 
==اثبات==
این اثبات نشان می دهد که یک تابع به ازای جمیع حالات که تصمیم بگیرد که برنامه یبرنامهٔ i با ورودی دلخواه x آیا متوقف می شود یا نه وجود ندارد ؛ یعنی تابع h که با شرایط زیر وجود ندارد :
 
اگر برنامه متوقف شود