حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا): تفاوت میان نسخه‌ها

با پایان یافتن دهه ۱۹۶۰، دیدگاه ملت آمریکا در قبال دولتمردان دموکرات تعییر یافت و انگیزه برای انتخاب فرد جدید با شعارهای جدید روز به روز بیشتر قوت گرفت. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۶۸ ریچارد نیکسون از حزب جمهوریخواه به عنوان مردی با ایده‌های جدید راهی کاخ سفید شد. وی و جانشینش [[جرالد فورد]] به مدت ۸ سال، دموکرات‌ها را از کاخ سفید دور نگه داشتند تا اینکه [[رسوایی واترگیت]] و شکست تحقیر آمیزتحقیرآمیز [[ارتش آمریکا]] در ویتنام یکبار دیگر افکار عمومی را برای یک رئیس‌جمهور دموکرات مهیا ساخت. [[جیمی کارتر]] با هدف پیشبرد دولت رفاهی و تأکید بر مسائل اخلاقی و حقوق بشر در سال ۱۹۷۶ به پیروزی رسید. وی بلافاصله پس از ورود به کاخ سفید علی‌رغم مخالفت [[محافظه کاران]] کنگره، اصلاحات اجتماعی خود را ارائه نمود. کارتر با افزایش مالیات‌ها به جنگ کسری بودجه رفت و در برنامه‌های انرژی ایالات متحده تجدید نظر کرد. در عرصه سیاست خارجی کارتر از یکسو با برپایی کنفرانس کمپ دیوید و صلح میان مصر و اسرائیل به یک دستاورد بزرگ در بحران خاورمیانه و جلب نظر گروه‌های یهودی داخل آمریکا نایل شد و از سوی دیگر دولت وی به دلیل به گروگان گرفته شدن ۵۲ دیپلمات این کشور در تهران فلج گردید.

ترانه «{{پم|روزهای شاد دوباره اینجا هستند|Happy Days Are Here Again}}» ترانه غیررسمی حزب دموکرات است. زمانی که [[فرانکلین دلانو روزولت]] برای ریاست جمهوری در {{پم|کنوانسیون دموکراتیک ملی ۱۹۳۲|عنوان=کنوانسیون دموکراتیک ملی سال ۱۹۳۲|1932 Democratic National Convention}} کاندید شد، این سرود به صورت آشکار استفاده شد و همچنان امروز به عنوان یک سرود احساس برانگیزاحساس‌برانگیز برای دموکرات‌ها ادامه دارد. برای مثال، [[پال شفر]] پس از اینکه دموکرات‌ها کنگره سال ۲۰۰۶ را برنده شدند این نت(تم یا [[زمینه موسیقایی]]) را در [[برنامه آخر وقت با دیوید لترمن]] نواخت. آهنگ «{{پم|نایست (آهنگ فلیتوود مک)|عنوان=نایست|Don't Stop (Fleetwood Mac song)}}» (متوقف نشو) با اجرای [[فلیتوود مک]] برای کمپین ریاست جمهوری [[بیل کلینتون]] در سال ۱۹۹۲ انتخاب شد، و به عنوان یک ترانه دموکراتیک محبوب باقی ماند. همچنین، ترانه احساس برانگیزاحساس‌برانگیز مشابه «[[روز زیبا]]» با اجرای باند [[یوتو]] یک تم([[زمینه موسیقایی]]) محبوب برای کاندیداهای دموکرات شد. [[جان کری]] این آهنگ را در دوران کمپین ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ خودش استفاده کرد، و بسیاری از کاندیداهای مربوط به کنگره از آن به عنوان یک نوا و سبک جشن گونه در سال ۲۰۰۶ استفاده کردند.<ref>Gruss, Michael (۲۰۰۶–۱۱–۲۱). {{یادکرد وب | نشانی=http://hamptonroads.com/node/185421 | عنوان=Local roast becomes political pep rally for Democrats | ناشر=[[:en:The Virginian-Pilot|The Virginian-Pilot]] | بازبینی=۱۵–۰۴–۲۰۰۷}}</ref><ref>Scherer, Michael (۲۰۰۶–۱۱–۰۸). {{یادکرد وب | نشانی=http://www.salon.com/news/feature/2006/11/08/pelosi/ | عنوان=The Democrats are ready to lead | ناشر=[[:سلان]] | بازبینی=۱۸–۰۳–۲۰۰۷}}</ref> قطعه هیاهو برای مرد معمولی یا عوام([[:en:Fanfare for the Common Man|Fanfare for the Common Man]]) از [[آرون کوپلند]] به صورت سنتی و رسمی در آغاز کنوانسیون دموکراتیک ملی اجرا می‌شود.