هواپیمای پهنپیکر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: اصلاح فاصله مجازی: "ای" بعد از "ه" |
جز ربات: اصلاح فاصله مجازی |
||
خط ۱:
[[پرونده:Airbus A380.jpg|بندانگشتی|250px|هواپیمای [[ایرباس ای-۳۸۰]]،بزرگترین و پهن ترین هواپیمای مسافربری جهان]]
'''هواپیمای پهن پیکر''' یک هواپیمای بزرگ مسافربری است که در سالن مسافرین آن دو راهرو وجود دارد و در اصطلاح به آن هواپیمای دو راهرویی
در مقابل،هواپیماهای مسافربری تنگ پیکر دارای قطری در حدود 3 تا 4 متر هستند و یک راهرو دارند و تعداد صندلی های آنها بین 2 تا 6 عدد کنار هم است.
هواپیماهای پهن پیکر در اصل برای بهره وری بیشتر و در عین حال آسایش مسافران طراحی شده است.این هواپیماها به منظور انتقال هرچه بیشتر مسافران و در نتیجه سود و منفعت بیشتر گسترش یافته اند.اینکه یک هواپیما چقدر مسافر را حمل کند،به شرکت هواپیمایی هم وابسته است زیرا اندازه صندلی های هواپیما را شرکت هواپیمایی تعیین
خط ۱۱:
بدنبال موفقیت در طرحهای هواپیماهای کم پهنای [[بوئینگ ۷۰۷]] و [[داگلاس دی سی-8]] در مقابل درخواست جهانی برای سفرهای هوایی در اواخر دهه پنجاه میلادی،شرکتهای هوایی تحقیق خود را راجع به هواپیماهای بزرگتر آغاز کردند.درخواستهایی که مهندسان با آن روبرو بودند عبارت اند از:تقاضای هواپیمایی ها برای هواپیمایی که بتواند مسافران بیشتری حمل کند،سوخت قابل بیشتر و قیمت عملیاتی کمتر.
هواپیماهایی مانند 707 و در سی-8 بگونهای هستند که مسافران در اطراف تک راهروی آنها می نشینند و تعداد صندلیهای آنها در یک ردیف بیش از 6 عدد نبود.هواپیمای بزرگتر باید دراز باشد،بلند باشد (مثلا دو طبقه باشد) و پهن باشد تا بتواند تعداد قابل توجهی صندلی مسافر را در خود جای دهد.مهندسان همچنین دریافتند که دراز کردن بدنه هواپیما نیاز به هماهنگی با فرودگاهها دارد.همچنین دو طبقه کردن آن مشکلات زیادی را در هنگام تخلیه اضطراری هواپیما پدید
عصر هواپیماهای پهن پیکر در سال 1970 میلادی با ورود به خدمت اولین هواپیمای پهن پیکر-هواپیما چهار موتوره [[بوئینگ ۷۴۷]]-آغاز شد.در طبقه اصلی 747 دو راهرو وجود دارد و در هر ردیف ده صندلی قرار دهند و در طبقه دوم هواپیما (کوهان آن)،یک راهرو وجود دارد و شش نفر
بعد از کامیابی در تولید هواپیماهای پهن پیکر،در طول دو دهه پسین هواپیماهای پهن پیکر موفق زیادی وارد بازار شدند.از جمله آنها
== منبع ==
|