'''چاروق''' از صنایع دستی [[زنجان]] است و عبارت از پاپوش و پای افزار است که از قدیم الایام مورد استفاده بوده و باشاکال مختلف و تهیه و ساخته می‌شده و قسمت اعظم ساختمان آن درقدیم از چرم بوده‌است. در فرهنگ معین تحت عنوان چاروق چنین نوشته شده است«چارق { ترکی = چارغ = چاروق} کفش چرمی که بندها بساق پا پیچیده می‌شود. پا تا به، پالیک.». دراصطلاح محلی ترکی زنجان چاروق را (چارخ) تلفظ میکنندمی‌کنند. چاروقی که مورد نظر ماست و هم اکنون درزنجان بصورت یک صنعت دستی ظریف ساخته و عرضه میشودمی‌شود با چاروقی که در ادبیات ما از آن نام برده‌اند(چارقت دوزم کنم شانه سرت «مولوی») یا در قدیم مورد استفاده بود، بکلی مغایر دارد و کاربرد آن نیز متفاوت است. این چارق از صنایع هنری، دستی و تزئینی به شمار میرودمی‌رود.این چاروق ظریف فرم وشکل خاصی دارد و با مواد اولیه ویژه‌ای که صرفا برای راه رفتن روی قالی و اطاقهای مفروش ساخته می‌شود که سابقاً پشت بسته و بدون پاشنه بود. ولی چند سالی است که بصورت نعلین و پانه دار ساخته می‌شود و فقط کف آن از چرم و رویه آن برنگهای مختلف از نخهای ابریشمی و سیم گلابتون بافته و تزئین می‌شود. استاد آزاد علی محمدی در زنجان در مورد سابقه چاروق دوزی میگویدمی‌گوید: چاروق دوزی از خیلی قدیم متداول بود و کشاورزان خودشان آن را از چرم خام درست میکردندمی‌کردند ولی بعدها چرم پخته بکار گرفته شد، ولی بصورت امروزی شاید کمتر از صد سال است که تولید میشودمی‌شود. قبل از همه در زنجان استاد کاری بود بنام جعفر که در این زمینه کار میکردمی‌کرد. بعد از او شخصی بنام رضا این کار را دنبال کرد و سپس آقای اصغر خطیبی که استاد من بود در این زمینه فعالیت داشت که تا ۶ سال پیش (از این مصاحبه) تنها کارگاه چاروق دوزی زنجان را اداره میکردمی‌کرد و من تنها شاگرد این کارگاه بودم که از ۱۸ سالگی با ایشان همکاری میکردممی‌کردم و بعدها شاگرد دیگری نیز وارد کارگاه شد پس از ۷ سال شاگردی و کار با استاد رموز کار را آموختم و خود کارگاهی مستقل دایر کردم. ما قبلاً چاروق‌ها را بصورت پت بسته و بدون پاشنه درست میکردیممی‌کردیم و امروزه بصورت دمپائی و پاشنه بلند تهیه میکنیم مگر اینکه کسی سفارش داده، بخواهد بصورت سابق برایش بدوزیم. در حال حاضر استقبال از چاروق افزایش یافته و برای خرید آن قبلاً باید به سازنده سفارش داده شود.<ref> سایت مرکز اسناد و مدارک میراث فرهنگی </ref>
