داویت هیلبرت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏زندگی‌نامه: کاهش مطلب
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۱۵:
|رشته فعالیت = [[ریاضیات]]، [[فیزیک]] و [[فلسفه]]
|محل کار =
|بنیاد گذاربنیادگذار =
|استاد راهنما =
|دانشجویان دکتری وی = [[ارنست زرملو]]{{سخ}}[[ویلهلم آکرمان]]
خط ۳۱:
 
== زندگی‌نامه ==
دیوید هیلبرت در ۲۳ ژانویهٔ ۱۸۶۲ در شهر کونیگسبرگ، شهری در روسیهٔ فعلی، متولد شد و در ۱۴ فوریهٔ سال ۱۹۴۳ در شهر گوتینگن آلمان چشم از جهان فروبست. وی از سال ۱۸۸۶ تا ۱۸۹۵ به تدریس ریاضیات در [[دانشگاه کونیگسبرگ]] Albertus-Universität Königsberg اشتغال داشت و ما بقی عمر پربار علمی خود را در فاصلهٔ سال‌های ۱۸۹۵ تا ۱۹۳۰ در [[دانشگاه گوتینگن]] سپری کرد. هیلبرت را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین ریاضی دانان در تمامی عصرها دانست. هیلبرت فرزند اول و تنها فرزند از اتو و ماریا هیلبرت می‌باشد. او در پاییز ۱۸۷۲ وارد مدرسه Friedrichskolley، همان مدرسه‌ای که ایمانوئل کانت ۱۴۰ سال پیش در آن تحصیل داشت، شد. اما پس از مدتی به دلیل نارضایتی نقل مکان می‌کند. او در پاییز ۱۸۷۹ بیش از پاییز ۱۸۸۰ در [[دانشگاه ویلهم]] فارغ‌التحصیل شد. پس از فارغ‌التحصیلی او در پاییز ۱۸۸۰ در [[دانشگاه کنیگسبرگ]] ثبت نام کرد. از بهار سال ۱۸۸۲ با دوستان با استعداد خود یعنی [[هرمان مینکوفسکی]] و [[آدولف هوروتیز]] (دانشیار در Gottingen) که با آنهاآن‌ها تبادل شدید علمی و ثمربخشی داشت آشنا شد.
 
هیلبرت در ۱۸۸۵ دکتری خود را با یک پایان‌نامه تحت [[فردیناند فون لیندمن]] با عنوان خواص ثابت ویژه شکل باینری، توابع هارمونیک به پایان رساند. او به عنوان استاد کنیگسبرگ در سال‌های ۱۸۹۵–۱۸۸۶ باقی ماند. در سال ۱۸۹۲ با Käthe Jerosch دختر یک تاجر در همان شهر ازدواج کرد، که آنهاآن‌ها اعلام کردند می‌خواهند با استقلال نسبت به ثروت پدرش زندگی کنند. در سال ۱۸۹۵ با ارتباط از طرف فلیکس کلاین از موضع رئیس ریاضی در [[دانشگاه گوتینگن]] بهره برد، همان جایی که در آن زمان بهترین مرکز تحقیقات ریاضیات در جهان بود. هیلبرت کتاب «مبانی هندسه» را در سال ۱۸۹۹ منتشر کرد که هدف آن مربوط کردن اصل‌های موضوعهٔ هندسه به اصل حساب بود. وی در این کتاب به شرح نتیجه‌های مطالعات خود در این زمینه پرداخته‌است.
[[پرونده:Göttingen Stadtfriedhof Grab David Hilbert.jpg|180px|بندانگشتی|چپ|مقبرهٔ هیلبرت: ما باید بدانیم ما خواهیم دانست]]
 
== اصول موضوعه هندسه ==
{{اصلی|اصول هیلبرت}}
یکی از مهم‌ترین کارهای وی در صورت بندی اصل‌های هندسهٔ اقلیدسی (و به طوربه‌طور کلی هندسهٔ اصل موضوعی) است.
هیلبرت بنیان‌گذار یکی از مکاتب اصلی فلسفهٔ ریاضی با نام «صورت‌گرائی»، در اوایل قرن ۲۰ بوده‌است؛ در حقیقت این مکتب بعد از اتمام مطالعات وی در بررسی اصل موضوعی هندسه بنیان گذاشته شد. هیلبرت در کشف و توسعه گسترده دامنه اساسی از ایده‌ها و نظریه‌های ثابت و اصول در حوزه‌های مختلف هندسه نقش داشته‌است.
 
خط ۵۰:
 
اصل توازی: به ازای هر خط و هر نقطه غیر واقع برآن یک و تنها یک خط به موازات خط مذکور وجود دارد که از نقطه مورد نظر می‌گذرد .{{سخ}}
خود اقلیدس اصل توازی را اینگونهاین‌گونه بیان کرده‌است:
 
هرگاه خط راستی دو خط راست دیگر را ببرد و مجموع زوایای درونی یک طرف آن خط از دو قائمه کمتر باشد اگر این خط را امتداد دهیم سر انجام در همان طرفی که مجموع زوایا کمتر از دو قائمه است یکدیگر را می‌برند.
 
هیلبرت هم چنین علاقهٔ مخصوصی به برخی زمینه‌های فیزیک داشت و کارهای مهمی نیز در این زمینه‌ها انجام داده‌است. این علاقه به طوربه‌طور خاص در تعامل‌های وی با اینشتین و در راستای صورت بندی «نسبیت عام» نمود پیدا کرده‌است. هیلبرت را اغلب به عنوان ریاضی‌دانی مطلقاً محض می‌شناسند. اما او رئیس سمینار فیزیک اتمی مشهور گوتینگن بود که تأثیر عظیمی بر توسعهٔ نظریهٔ کوانتوم داشت.
 
متن derGeometric Grudlagen در سال ۱۸۹۹ توسط هیلبرت در پیشنهاد مجموعه‌ای به نام اصول موضوعه هیلبرت که جایگزین اصول موضوعه از اقلیدس که جنبه سنتی داشت و با اجتناب از نقاط ضعف آن که در آن زمان هنوز در کتابهایکتاب‌های درسی استفاده می‌شد. در همین حال و به طوربه‌طور مستقل با او ۱۹ دانشجوی آمریکایی رابرت لی مور به چاپ مجموعه‌ای از اصول موضوعه پرداخته بودند که برخی از این اصول همزمان، در سیستم مور و هیلبرت بودند و بالعکس. رویکرد هیلبرت روزنه‌هایی از تغییر جهت به سمت مدرن شدن در اصول موضوعه را ایجاد کرد در این کار هیلبرت ابتدا مفاهیم تعریف نشده مانند نقطه، خط، تجانس جفت از نقاط، تجانس زاویه‌ها و خط و فضا را برشمرد و سپس هر دو هندسه یعنی هندسه مسطحه اقلیدس و هندسه فضایی را در یک سیستم واحد متحد کرده بود.
 
در سال ۱۹۰۰ و در کنگرهٔ بین‌المللی ریاضی دانان، هیلبرت فهرستی از ۲۳ مسئله را ارائه کرد که با جرات می‌توان گفت که با قرار گرفتن «حل این مسئله‌ها» در صدر هدف‌های ریاضی‌دان‌ها، عملاً خط مشی پیشرفت ریاضیات در قرن بیستم تعیین شد، که در ادامه به بیان این مسائل می‌پردازیم.
از بین مسئله‌های معروف هیلبرت تا کنونتاکنون ۱۸ سؤال به طوربه‌طور کامل حل شده‌است! از ۵ سؤال دیگر: یک سؤال به طوربه‌طور موضعی حل شده‌است، ۲ سؤال حل نشده باقیمانده‌اند، صورت یک سؤال مبهم است و یک سؤال هم به زمینه‌ای غیر از ریاضیات –فیزیک- اختصاص دارد.
 
== فرمالیسم ==
خط ۷۵:
# تساوی حجم دو چند وجهی با مساحت قاعده و ارتفاع برابر
# مسئله خط مستقیم با کوتاهترین فاصله بین دو نقطه
# مفهوم لی (Lie) از گروه‌های پیوسته از تبدیلات بدون فرض مشتق پذیریمشتق‌پذیری توابع تعریف کنندهٔتعریف‌کنندهٔ گروه‌ها
# ارائه ساختار اصل موضوعی ریاضیات برای فیزیک
# گنگ و متعالی بودن اعدادی معین
# مسئله اعداد اول، توزیع اعداد اول و فرضیهٔ ریمان
# اثبات کلی‌ترین اصل تقابل در هر میدان
# آیا یک الگوریتم برای تعیین حل پذیریحل‌پذیری معادلات دیوفانتی وجود دارد.
# ارائهٔ یک نظریه برای فرم‌های درجه دوم با ضرایب عددی جبری
# تعمیم قضیهٔ کرونکر برای میدان‌های آبلی به هر ساختار جبری گویا
خط ۹۲:
# ارائهٔ یک نظریهٔ کلی برای مسائل شرط مرزی
# اثبات وجود معادلات دیفرانسیل خطی با گروه مونودرامی از پیش تعیین شده
# یکنواخت سازییکنواخت‌سازی روابط تحلیلی توسط توابع اتومورفیک
# توسعهٔ بیشتر روش‌های حساب تغییرات.