سازمان باله ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲۷:
}}
 
'''سازمان باله ایران''' یک نهاد هنری [[غیر انتفاعی]] ثبت شده در کشور [[سوئد]] است. '''[[نیما کیان]]''' هنرمند و رقصپرداز باله ایرانی در سال [[۲۰۰۲ (میلادی)|۲۰۰۲]] سازمان منحل شدهٔ [[باله ملی ایران|بالهٔ ملی ایران]] را که تا قبل از انقلاب در [[تالار رودکی]] تهران مستقر بود در سوئد و با حمایت سازمانهایسازمان‌های فرهنگی و همپیوندی دولت آن کشور<ref>سازمانها و ادارات دولتی سوئدی که از پروژه بازسازی سازمان باله ملی ایران حمایت مالی کردند:
* وزارت فرهنگ (''Statens Kulturråd:'' Swedish National Office for Cultural Affairs)
* وزارت [[همپیوندی]] (''Integrationsverket:'' National Integration Office of Sweden)
* وزارت کار (''Arbetsmarknadsverket:'' Swedish Employment Office)
* اداره فرهنگی استان استکهلم (''Stockholms Läns Kulturnämnd:'' Cultural Administration of Stockholm County Council)
* کمیته فرهنگی [[کمون]] استکهلم (''Kulturförvaltningen:'' The Culture Committee of Stockholm)</ref> و تحت نام '''سازمان باله ایران'''<ref>سازمان باله ایران در خارج از کشور بنامبه نام New Iranian National Ballet نیز شناخته می‌شود. نام فرانسه سازمان، '''Les Ballets Persans''' با اشاره به کمپانی‌های بالهٔ [[باله روس]] و [[باله سوئد]] انتخاب شده استشده‌است. این دو گروه که نقش فعالی در نوگرائی و توسعه هنر باله داشتند از اوان قرن بیستم در فرانسه فعال بودند و همچون سازمان باله ایران گروه‌های هنری در غربت بشماربه‌شمار می‌آمدند. باله روس و باله سوئد نقش فعال و شایانی برای معرفی فرهنگ و هنر روسیه و سوئد در اروپا داشتند.</ref> ''(Les Ballets Persans)'' باز سازیبازسازی کرد. [[رپرتوار]] یا آثار انتخابی این سازمان برگرفته شده از تاریخ و فرهنگ ایران و عموماً منعکس کنندهمنعکس‌کننده موضوعات ادبی، تاریخی، عرفانی و اجتماعی است. از این سازمان بعنوانبه عنوان بزرگترین طرح هنری اجراء شده در خارج از ایران پس از انقلاب نام برده شده‌است.
 
سازمان باله ایران یک سازمان باله بین‌المللی است که تولیدات خود را در کشورهای مختلف بروی صحنه می‌برد. [[رپرتوار]] [[کلاسیک]]، [[نئوکلاسیک]] و [[مدرن]] باله ایران شامل آثاری است که غالباً بوسیلهٔ نیما کیان یا رقصپردازان خاورمیانه‌ای خلق شده‌اند. سازمان باله ایران شامل سه بخش تولید باله، آموزش و حوزه پژوهشی رقص است.
خط ۳۹:
[[File:Femme choreography of Nima Kiann.jpg|thumb|باله '''زن'''، اثر نیما کیان. ۲۰۰۳]]
[[File:Vis and Ramin, Cchoreography of Nima Kiann.jpg|thumb|'''ویس و رامین'''. رقصپردازی نیما کیان. ۲۰۱۱]]
در سال ۱۹۹۸، رقصنده و رقصپرداز باله [[نیما کیان]] فعالیت هائی را در اروپا برای گشایش یک سازمان باله با رپرتوار و آثار منتخبی برگرفته شده از فرهنگ و تاریخ ایران شروع کرد. او در طی پنج سال فعالیت مستمر تا افتتاح سازمان باله ایران در سال ۲۰۰۲، با بسیاری از چهره‌های بین‌المللی فرهنگی و هنری منجمله در زمینه هنرهای تجسمی و نمایشی ارتباط برقرار کرد. در سال ۱۹۹۹ کیان بهمراه لیا شوبرت بنیانگذار و رئیس آکادمی باله گوتنبرگ و استکهلم در سوتد، دکتر کارل ریبرگ کارشناس رقص و ماریآن لاورل سرپرست هنری و تولید کنندهتولیدکننده [[باله کولبرگ]] هیئت مؤسسین باله ایران را پایه ریزی کرد. مرکز ملی رقص فرانسه، خانه رقص سوئد، وزارت فرهنگ اسپانیا و فرانسه از حامیان اجرای پروژه باله ایران بودند.
 
عاقبت در سال ۲۰۰۱ وزارت همپیوندی سوئد پس از بررسی طرح بازسازی باله ملی ایران به عنوان یک میراث فرهنگی ایرانی از دست رفته و بمنظوربه منظور «غنا بخشیدن به جامعه چند فرهنگی سوئد بوسیله احیای هنر باله ایرانی»، این پروژه را مورد حمایت مالی خود قرار داد که متعاقباً ارگان‌های فرهنگی و هنری سوئدی نیزدر سطوح دولتی، استانی و کمونی بخشی از هزینه‌های تولید را پوشش دادند. گشایش جهانی سازمان باله ایران در نقش میراثدار و نهاد دوباره بازسازی شدهٔ این رشته هنری در ایران، در ۷ اکتبر ۲۰۰۲ در تالار سلطنتی سیرکوس استکهلم صورت گرفت. بغیر از چهار اثری که بوسیله نیما کیان برای گشایش باله ایران [[رقصپردازی]] و تولید شده بود (بزم عاشقان و واریاسیون‌های زن، سیمای جان و جدائی) دو اثر دیگر نیز که بوسیله دو [[رقصپرداز]] از جمهوری آذربایجان تولید شده بود ([[هفت پیکر]] و [[بابک]]) در گشایش جهانی باله ایران گنجانده شد.
 
باله زن (Femme به فرانسه) به [[رقصپردازی]] نیما کیان مهمترین اثر تولید شده سازمان در سال ۲۰۰۳ بود که حاوی پیامی اجتماعی پیرامون مسائل زنان و تساوی حقوق بود. باله کاوه آهنگر به‌عنوان پیش‌درآمدی بر نخستین کنسرت سازمان در ایالات متحده در سال ۲۰۰۴، بر اساس داستان کاوه آهنگر و خیزش او علیه ضحاک ماردوش برگرفته شده از شاهنامه فردوسی طراحی و تولید شد. در سال ۲۰۰۷ که به مناسبت هشتصدمین سالگرد تولد مولانا جلال‌الدین بلخی رومی از طرف یونسکو به نام او نامگذاری شده بود، سومین اثر از سری رقصپردازی‌های عارفانه نیما کیان با الهام از اندیشه صوفیانه و اشعار [[مولانا]] رقصپردازی و اجراء شد. باله سرزمین فیروزه‌ای که برای نخستین بار اصول و تکنیک باله کلاسیک غربی را با موسیقی سنتی ایرانی ترکیب و تطبیق می‌کرد به مناسبت ششمین سال گشایش سازمان باله ایران و جشن کرامیداشت [[نیما کیان]]، بنیانگذار و سرپرست هنری سازمان رقصپردازی شد.امروزه در ایران نیز تعدادی از هنرمندان مانند [[پردیس خسروی]] کماکان در حال زنده نگاه داشتن این هنر می‌باشند.
خط ۱۱۵:
رقصندگان سازمان باله ایران همگی غیر ایرانی و از ملیت‌های گوناگون هستند. تا سال ۲۰۰۸ رقصندگانی از بیش از ۲۴ کشور مختلف شامل آلبانی، آرژانتین، ارمنستان، استرالیا، آذربایجان، بلغارستان، برزیل، انگلستان، استونی، فرانسه، هنگ کنگ، کوبا، لتونی، زلاند نو، مکزیک، نروژ، لهستان، روسیه، صربستان، اسکاتلند، سوئد، تایلند، اکراین، آمریکا و ویتنام در استخدام باله ایران بوده‌اند. شرط عضویت در سازمان دارا بودن مدرک پایاننامه تحصیلی از یکی از هنرستان‌های معتبر در رشته باله کلاسیک و رقص مدرن، شرکت در گزینش و گذراندن آزمون عمومی است.
 
تعدادی از تک‌رقصنده‌ها و رقصندگان ممتاز سازمان باله ایران که از زمان تاسیستأسیس در تولیدات سازمان ایفای نقش کرده‌اند:
* آی‌زاده آکماتووا (باله ملی قرقیزستان، باله ملی تاجیکستان)
* الکساندر باکمن (باله ملی تاجیکستان)
خط ۱۲۸:
 
== وبگاه پژوهشی رقص در خاورمیانه ==
بخش پژوهشی و تحقیقی سازمان باله ایران در سال ۲۰۰۴ بمنظوربه منظور ایجاد یک مرجع اطلاعاتی و تحقیقاتی در زمینه هنر رقص در خاورمیانه بوجود آمد. وبگاه پژوهشی رقص در خاورمیانه ''(Eastern Dance Forum)'' مجموعه‌ای از مقالات، تالیفات و پیوندهای مربوط به رقص باله در خاورمیانه را برای تسهیل کار رقصپژوهان و دانشجویان گرد هم آورده است. در این وبگاه مقالاتی از نیما کیان، آنتونی شی، یحیی ذکاء، [[خسرو سینا]]، لیسا کاتز و دیگر رقص پژوهان ایرانی و غیر ایرانی ارئه شده استشده‌است.
 
== آکادمی و هنرستان باله ایران ==
آکادمی باله ایران ''(L'Academie de Ballets Persans'') بعنوانبه عنوان زیر مجموعه‌ای از سازمان باله ایران از پائیز سال ۲۰۰۵ آغاز به کار کرد و در رشته‌های باله کلاسیک و مدرن به تربیت هنرجو می‌پردازد. در کنار این دوره‌های آموزشی در سطوح مبتدی، متوسط و عالی، سمینارهای رقص باله ''(Master Classes)'' برای رقصندگان حرفه‌ای نیز تدارک دیده می‌شود.
 
== پروژه رقص جوان اروپا ==
خط ۱۳۷:
 
== باله ایران و همکاری با کمپانی‌های باله در کشورهای همفرهنگ آسیای میانه ==
بمنظور شناسائی ریرتوار باله در کشورهای آسیای میانه که با ایران دارای فرهنگی مشترک هستند ولی مراوده فرهنگی آنان با این کشور در زمان اتحاد جماهیر شوروی قطع شده بود، مؤسس و ریاست هنری سازمان باله ایران، نیما کیان، از بدو تاسیستأسیس این سازمان ارتباط نزدیکی با هنرمندان مشهور باله این کشورها برقرار کرد. حاصل این ارتباط و همکاری، معرفی باله‌های ملی کشورهای همفرهنگ آسیای میانه، هنرمندان و آثار رپرتواری بود که غالباً در غرب ناشناخته‌اند. دو اثر [[هفت پیکر]] و [[بابک]] که برای افتتاح جهانی باله ایران در سال ۲۰۰۲ در نظر گرفته شده بودند، برای نخستین بار در خارج از [[جمهوری آذربایجان]] و در اروپا بروی صحنه برده می‌شدند. این آثار سال‌ها از رپرتوار باله اپرای باکو خارج و به فراموشی سپرده شده بودند، اما به منظور معرفی نمونه هائی از [[رپرتوار]] حاضر [[باله (رقص)|باله]] خاور میانه، در نخستین اجرای باله ایران بروی صحنه برده شدند. تولید دوباره و بازآفرینی این آثار بالهٔ آذربایجانی که بعد از دستکم ۱۶ سال صورت می‌گرفت مشارکت هنرمندان طراز اول این کشور را که همگی ملقب به [[هنرمندان خلق آذربایجان]] هستند را در سازمان تازه تاسیستأسیس باله ایران موجب شد.
 
در سال ۲۰۱۲ نیما کیان به تئاتر دولتی اپرا و باله ملی تاجیکستان دعوت شد و سازمان باله ایران نهمین دوره پروژه رقص جوان اروپا را با همکاری سازمان باله ملی تاجیکستان در شهر دوشنبه برگزار کرد. او به عنوان رقص‌پرداز ارشد میهمان اثر جدیدی برای باله ملی تاجیکستان خلق کرد. «سمفونی مرثیه» نخستین اثر باله مدرن و معاصری بود که بوسیله رقصندگان جوان باله ملی تاجیکستان در این کشور آسیای میانه اجراء می‌شد. چهار رقصپردازی دیگر از نیما کیان نیز به رپرتوار دائم باله تاجیکستان اضافه شد. همچنین سازمان باله ایران، برای اولین بار بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال تاجیکستان باله ملی تاجیکستان را در غرب معرفی کرد و برگزار کنندهبرگزارکننده نخستین تور اروپائی این سازمان بود.<ref>مستند برنامه تماشا، تلویزیون بی‌بی‌سی</ref>
 
== پانویس ==