ایرانیان در امپراتوری گورکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

در تمام طول تاریخ امپررتوریامپراتوری گورکانی، تعدادی از تکنوکرات‌ها، بوروکرات‌ها، بازرگانان، دانشمندان، معماران، معلمان، شاعران، هنرمندان، متکلمان و صوفیان در جای جای شبه قاره هند سکنی گزیدند.

نام ''مغول'' (نام دیگری برای امپراتوری گورکانی) است مشتق شده از نام اصلی سرزمین تیموریان در استپ‌های آسیای میانه ([[ترکستان]]) پس از فتح توسط [[چنگیز خان]] است و از این رو به عنوان مغولستان شناخته می‌شود. اگر چه در اوایل مغول‌ها به زبان جغتایی صحبت می‌کردند و یرخیبرخی از شیوه‌های ترکی- مغولی خود را حفظ کرده بودن، اساساً ایرانی سازی شده بودند.<ref name="Canfield">Robert L. Canfield, ''Turko-Persia in historical perspective'', Cambridge University Press, 1991. pg 20: "The Mughals – Persianized Turks who invaded from Central Asia and claimed descent from both Timur and Genghis – strengthened the Persianate culture of Muslim India"</ref> و ادب فارسی و فرهنگ سطح بالای آنها را به به جنوب آسیا منتقل کردند و در نتیجه پایگاهی برای فرهنگ هندو-ایرانی و [[گسترش اسلام]] در آسیای جنوبی شد.<ref>{{Cite web|url=http://www.columbia.edu/itc/mealac/pritchett/00islamlinks/ikram/part2_10.html|title=part2_10|accessdate=2012-07-06|publisher=Columbia.edu|last=Frances Pritchett}}</ref>

''معار المرا'' نوشته شاه نواز خان و پسرش، عبدالحی در سال ۱۷۸۰ میلادی است. این کتاب شامل شرح حال ۷۳۸ نفر از اشراف گورکانی است که حداقل ۱۹۸ یا ۲۶٫۸ درصد آن‌ها را [[ایرانیان فارسی‌زبان|ایرانیان]] تشکیاتشکیل می‌دهند.<ref>[http://asiecentrale.revues.org/index480.html Emigration of Iranian Elites to India during the 16–18th centuries]</ref>

بسیاری از [[ایرانیان فارسی‌زبان|ایرانیان]] که تن به مهاجرت به جنوب آسیا می‌دادند به دنبال رشد و به دست آوردن موقعیت‌های بالا در [[گورکانیان|امپراتوری مغول]] بودند. بسیاری از آنها را[[سنی]] [[ایرانیان فارسی‌زبان|ایرانیان]] که احساس تبعیض در حکومت شیعی صفویه می‌کردند تشکیل می‌دادند و اموراتوریامپراتوری عمدتاً سنی را به عنوان هدف مهاحرتمهاجرت برمی‌گزیدند. علاوه بر آن‌ها شورشیان و درباریانی که از دربار طرد شده بودند هم به امپرانوریامپراتوری گورکانی رو می‌آوردند. گورکانیان همچنین ترجیح می‌دادند که مسلمانان خارجی را استخدام کنند، چرا که آن‌ها نفع محلی نداشتند و فقط به پادشاه گورکانی وفادار بودند

سربازان و مقامات قزلباش در [[پاکستان]] امروزی در زمان بازگشت [[نصیرالدین همایون|همایون]] از تبعید در ایران صفوی و بازسازی امپراتوری گورکانی، مستقر شدند. همایئنهمایون شاه سرزمین‌های جنوب آسیایی را در جنگ با پشتون‌ها، شیر شاه سوری، از دست داده بود که با کمک ایرانیان بعد از ۱۵ سالدرسال در ۱۵۵۵ باز پس گرفت.