عوامل عصبی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←درمان: اضافه کردن تاریخ بازدید از منبع |
||
خط ۱۲:
== درمان ==
[[پرونده:AutoinjectorMarkI.jpg|بندانگشتی| سرنگهای خودکار تزریق کننده [[پرالیدوکسیم]] (سرنگ بلند) و [[آتروپین]] (سرنگ کوتاه) مورد استفاده در ارتش آمریکا برای مقابله با عوامل عصبی و کیت آموزشی آنها]]
یکی از مؤثرترین داروهای درمانی برای مقابله با مسمومیت عوامل اعصاب [[آتروپین]] است. این دارو باید بلافاصله و با دوز ۲ میلیگرم داخل وریدی یا بهناچار داخل عضلانی آغاز و هر ۱۰ الی ۱۵ دقیقه تکرار گردد. در شرایط جنگی، تعیین مقدار کافی آتروپین بر اساس اثرات آن تخمین زده میشود. به عنوان یک قانون ساده، تزریق آتروپین باید تا زمانی ادامه باید که ضربان قلب به بیش از ۹۰ بار در دقیقه برسد.<ref>[http://www.bmsu.ac.ir/Services/Departments/?ObjId=205&PageId=534 آشنایی با عوامل شیمیایی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله]، بازدید شده در 18 فروردین 1397.</ref>
در صورت بروز حمله شیمیایی با عوامل عصبی در میدان نبرد، سربازان از نوعی سرنگ خودکاراستفاده می کنند که آتروپین را از روی لباس رزمی به بدن تزریق می نماید.
داروی مورد استفاده دیگر برای درمان مسمویت با عوامل عصبی [[دیازپام]] است. این دارو براي كاهش نگراني، آشفتگي، [[ماهیچهلرزه]] و توقف تشنج به کار میرود. [[ميدازولام]] و [[فني توئين]] انتخاب بعدي هستند. دوز ديازپام، ۵ ميليگرم داخل وريدي ميباشد كه ميتواند هر ۱۵ دقيقه يكبار تكرار گردد تا مقدار مصرف كلي آن به ۱۵ ميليگرم برسد. تجويز ديازپام بايد به محض اينكه از بيمار رفع آلودگي شد و به محيط پاكيزه انتقال يافت، انجام شود.<ref>[http://www.bmsu.ac.ir/Services/Departments/?ObjId=205&PageId=534 آشنایی با عوامل شیمیایی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله]، بازدید شده در 18 فروردین 1397.</ref>
== منابع ==
|