دوران'''امپراتوری ژاپن''' یا '''امپراتوری ژاپن کبیر''' یک ابرقدرت آسیایی بود که پس از اصلاحات میجی در سال ۱۸۶۷ تاسیس شد. ژاپن بادر شکل‌گیریاین فرهنگمدت بوداییبه سرعت صنعتی شد و باارتشش نفوذطوری قویبزرگ چینو درقدرتمند قرنشد هشتمکه رشدامپراتوری وشروع شکوفاییبه یافتافزایش نفوذ خود در کشور های همسایه کرد. در طی این دوران پایتخت امپراتوری به شهر کنونی کیوتو انتقال یافت, شهری که تا آن زمان نیز قواعد اشراف سالاری در مدتی مدید در آن تداوم داشته بود. [[داستان گنجی|افسانه گنجی]] نیز، که گفته می‌شود کهن‌ترین رمان جهان است در این محدوده زمانی نگاشته شده‌است و امپراتور گنجی را باید بنیادگذار دوره امپراتوری ژاپن دانست. وی امپراتوری بسیار مقتدر بود و شهر کیوتو پایتخت ژاپن، در دوره امپراتوری او به عظمت رسید.
در این دوره هم‌زمان با قدرت گرفتن کشور چین، فرهنگ و هنر این کشور نفوذ بسیاری در ژاپن پیدا کرد. ژاپن در این دوره بسرعت رو به ترقی نهاد. تمول بسیار موجب فساد و هرج و مرج گردید. بی‌عدالتی، دزدی و راهزنی افزایش یافت. خاندان‌های بزرگ نیز، امپراتوری را آلت دست خود کردند و علناً قدرت از امپراتور خلع گردید. به این ترتیب حکومت امپراتوری جای خود را به حکومت شوگونی داد.
