جعفر تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

== فعایت هنری ==

 

 

میرزا جعفر پیش از پیوستن به دربار [[بایسنقر میرزا]]، در تبریز در دربار [[میرانشاه بن تیمور]] به سر می‌برد <ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۱۵</ref> لیکن در حقیقت تربیت یافته دربار [[شاهرخ]] [[تیموریان|تیموری]] <ref>فضایلی، ص ۳۲۳</ref> و طرف توجه و علاقه خاص پسر او بایسنقر میرزا بود، زیرا سمت استادی دبستان او را به عهده داشت <ref>عالی افندی، ص ۵۹</ref>.

یکی از عوامل تجدید رونق خطوط متداول در ایران قرن نهم وجود میرزا جعفر بود. او با تربیت شاگردانی در انواع خطوط، به توسعه و پیشرفت خطاطی در ایران کمک کرد. شاگردان معروف او عبارت‌اند از: [[اظهر تبریزی]] در خط نستعلیق؛ [[شیخ محمود زرین قلم]] در خفی نویسی؛ [[عبدالحی منشی استرآبادی]] در [[خط تعلیق]]؛ و مشهورترین شاگرد او، که در ضمن داماد او نیز بود، [[عبداللّه طبّاخ هروی]] که در خط اصول سرآمد بود <ref>فضایلی، ص ۳۲۵ـ۳۲۶</ref>.

 

 

 

در بسیاری از متابع او را «مولانا جعفر تبریزی» می‌نامند و از آن‌جایی که از توجه و حمایت شاهزاده [[بایسنقر میرزا]] برخوردار بود و به او انتساب داشت <ref>بیانی ، ج ۱، ص ۱۱۵</ref> اغلب از او با نام «جعفر بایسنقری» ( یا بایسنغری) نام برده شده است. لقب دیگرش «عین الاعیان» بود و [[سلطان‌علی قاینی]]، در خطی که در ۹۱۴ نوشته، او را « قبلة الکتّاب » و «کمال الدین » نامیده است <ref>فضایلی، ص ۴۵۶</ref>.

 

 

 

آثار به جامانده از او، برخی در ایران، و بسیاری نیز در کتابخانه‌های جهان پراکنده است. مهمترین آنها عبارت‌اند از: [[شاهنامه بایسنقری]] که به خط نستعلیق و در ۸۳۳ به فرمان بایسنقر میرزا کتابت شده <ref>دانشنامه جهان اسلام</ref>و هم اکنون در کتابخانهٔ سلطنتی سابق در [[کاخ گلستان|موزه کاخ گلستان]] (ش ۴۷۵۲) موجود است. دیوان اشعار [[حسن دهلوی]] که در ۸۲۵ به دارالسلطنه هرات تقدیم شده و در [[کتابخانه مجلس]] (ش ۴۰۱۷) موجود است <ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۱۹</ref>؛ نسخه‌ای از کلیات [[همام تبریزی]] به خط نستعلیق که در ۸۱۶ کتابت شده و در [[کتابخانه ملی پاریس]] نگهداری می‌شود. در این نسخه او به نام میرزا جعفر تبریزی خوانده شده‌است، زیرا هنوز به دربار بایسنقر میرزا راه نیافته بود <ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۲۲</ref>؛ نسخه‌ای از [[دیوان حافظ]] به خط نستعلیق در [[موزه آثار اسلامی و ترک]] در [[استانبول]]؛ و نسخه دو جلدی ([[تذهیب]] شده از [[گلستان سعدی]] است که استاد جعفر در 830 فراهم آورده‌است<ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۲۰</ref><ref>دانشنامه جهان اسلام</ref>.

 

<small>

<references/>‎

 

 

*''دانشنامه جهان اسلام''. ذیل عبارت بایسنقر. منیژه ربیعی رودسری ـ گروه تاریخ

* بیانی، مهدی. ''احوال و آثار خوشنویسان''. تهران ۱۳۶۳ش

*احمدبن حسین منشی قمی. ''گلستان هنر'' . به تصحیح احمد سهیلی خوانساری. کتابخانه منوچهری. تهران ۱۳۵۹شمسی

*مجله ''هنر ومردم''، ش ۴۹، آبان سال ۵۵

 

 

</small>

 

 

[[رده:خوشنویسان|تبریزی، جعفر]]