سید مجتبی نواب‌صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
این تکه اضافی است. اگر مخالف هستید نظر سوم بخواهید.
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۹۲:
 
با وجود این نواب صفوی پس از آنکه در آخرین دیدار خود با [[کسروی]]، توسط او و گروه مسلح همراهش تهدید شد، مصمم گردید وی را از میان بردارد. او پس از تهیه پول از اسدالله مدنی و محمدحسن طالقانی٬<ref>فاضلی، محمود. [http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2414438 پس از ۵۶ سال]، ''شرق''، ۲۳ آذر ۱۳۹۰، شماره ۱۴۱۶، ص ۱۲.</ref> کسروی را در ۲۹ فروردین ۱۳۲۴ در میدان حشمت الدوله تهران ترور کرد،<ref>Amini (2012) [http://www.iranicaonline.org/articles/kasravi-ahmad-ii KASRAVI, AḤMAD ii. ASSASSINATION]</ref> اما کسروی زنده ماند و نواب را دستگیر و زندانی کردند.<ref name="autogenerated2" />
وی چندی بعد به درخواست روحانیان [[ایران]] و [[نجف]] پس از دو ماه، با قید کفالت آزاد گردید. [[کسروی]] با انکار اینکه وی در ضمن [[قرآن]]کتاب سوزیسوزان باهماد آزادگان|کتاب‌‌سوزی‌های خود]] قرآن را انکارنیز کردمی‌سوزانده واست، مبلغ ۵۰ هزار ریال برای کسی که اینچنین موضوعادعایی را ثابتاثبات کند،کند جایزه تعیین کرد.<ref name="autogenerated3" />
 
نواب صفوی، پس از آزادی از زندان طی اعلامیه‌ای [[جمعیت فدائیان اسلام]] را تشکیل داد. وی در این اعلامیه برادری، استقامت و اتحاد را خط کلی جنبش فدائیان اسلام؛ رسیدن به حاکمیت [[اسلام]] و [[قرآن]] را هدف اصلی جنبش؛ و [[شهادت]] و انتقام و [[قصاص]] را روش اصلی مبارزه معرفی کرد. نخستین اقدام این جمعیت، کشتن موفق [[احمد کسروی]]، نویسنده و محقق ایرانی در ۲۰ اسفند ۱۳۲۴ در ساختمان دادگستری تهران بود: [[سید حسین امامی]] مخفیانه به محافل کسروی راه یافت و در آنجا او شاهد بود که کسروی به فعالیت‌های ضد [[شیعی]] خود ادامه می‌دهد. نواب طوماری تنظیم کرد و خواستار محاکمه کسروی به جرم توهین به مقدسات اسلامی شد. از آنجا که به رأی مثبت دادگاه به نفع‌شان امیدی نداشتند، تصمیم به کشتن او گرفتند. در ۲۰ اسفند ۱۳۲۴ سید علی‌محمد امامی و [[سید حسین امامی]] به همراه نه نفر دیگر از فداییان اسلام [[کسروی]] را در [[کاخ دادگستری]] به همراه منشی‌اش حدادپور به طرز فجیعی به قتل رساندند.<ref name="autogenerated3" />