مجمع جهانی اقتصاد: تفاوت میان نسخه‌ها

|headquarters = [[کولونی]],، سوئیس

- جهان - 26.01.2018 | وب‌گاهوبگاه=DW.COM | تاریخ=2018-01-26 | سال=2018 | پیوند=http://www.dw.com/fa-ir/ترامپ-اول-آمریکا-به-معنای-آمریکا-به-تنهایی-نیست/a-42325594 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2018-01-27}}</ref>

رویدادهای سال ۱۹۷۳ میلادی -از جمله [[جنگ یوم کیپور]] و از هم پاشیدن [[سیستم برتن وودز]]- موجب شد که اجلاس داووس به جای تمرکز بر مسائل مدیریتی، نگاه خود را به مشکلات سیاسی و اقتصادی روز معطوف کند و یک سال بعد، برای اولین‌بار رهبران سیاسی جهان هم به داووس دعوت شدند.<ref name="A" />

در سال ۱۹۸۸ میلادی رهبران [[ترکیه]] و [[یونان]] در این شهرک «[[بیانیه داووس (۱۹۸۸)|بیانیه داووس]]» را برای پیشگیری از جنگ امضا کردند. یک سال بعد، اولین دیدار سیاستمداران دو کشور کره در سطح وزیران در همین شهر برگزار شد. در همان سال، اولین صحبت‌ها دربارهٔ اتحاد [[جمهوری دمکراتیک آلمان|آلمان شرقی]] و [[آلمان غربی|غربی]] هم در این اجلاس صورت گرفت.<ref name="A" />

در سال ۱۹۹۴ میلادی، یکبار دیگر داووس میزبان چهره‌هایی بود که کمتر در کنار هم دیده می‌شدند. در آن سال [[یاسر عرفات]]، رهبر [[سازمان آزادی‌بخش فلسطین]] و [[شیمون پرز]]، وزیر امور خارجه وقت [[اسرائیل]]، به توافق اولیه در مورد [[غزه]] و [[اریحا]] دست پیدا کردند.<ref name="A" />

البته [[رجب طیب اردوغان]]، رئیس‌جمهوری ترکیه، هم که در حال تبدیل شدن به مرد جنجال‌های بی‌شمار است، در اجلاس داووس در سال ۲۰۰۹ میلادی صحنه‌ای فراموش‌نشدنی به وجود آورد. اردوغان در آن زمان نخست‌وزیر ترکیه بود و در میانه جلسه صحبت با شیمون پرز، رئیس‌جمهوری وقت اسرائیل، اجلاس را ترک کرد و گفت که فکر نمی‌کند که دیگر پا به این اجلاس بگذارد.<ref name="A" />

در سال‌های اخیر و با شدت گرفتن بحران اقتصادی در اروپا، اجلاس داووس یکبار دیگر سمت و سوی اقتصادی بیشتری گرفت و بیش از گذشته بر مشکلات اقتصادی و تجاری دنیای غرب متمرکز شد. چنان‌که موضوع اصلی اجلاس داووس در سال ۲۰۱۵ میلادی هم به این اتفاق‌ها اختصاص داشت.<ref name="A" />

اجلاس داووس مانند دیگر نشست‌ها و اجلاس‌هایی که میهمانان سرشناسی از سراسر دنیا دارد، محلی برای نشان دادن اعتراض به سیاست‌های دولتمردان هم به‌شمار می‌رود. گروه‌های مخالف جهانی‌سازی، مخالفان سرمایه‌داری، چپ‌ها و سبزها همیشه از این فرصت برای نشان دادن مخالفت‌های خود با سیاستمداران استفاده می‌کردند. اما به نظر می‌رسد که معترضان دیگر تب و تاب گذشته را ندارند. زیرا آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که اجلاس داووس نقش چندانی در سیاست‌های اجرایی بین‌المللی ندارد.<ref name="A" />

بنیاد [[آکسفام]] در گزارش سال ۲۰۱۴ خود از داووس به عنوان یکی از مهمترین نهادهای مشاوره و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی جهان صحبت کرده که باعث درآمیختن قدرت اقتصادی با مراکز تصمیم‌گیری‌های سیاسی می‌شود که تأثیرات مخرب آن بر نحوه مدیریت جامعه، دموکراسی و گسترش فقر و بی عدالتی مشهود است. در این گزاترش گفته شده که اقلیت صاحب قدرت اقتصادی در همکاری و هماهنگی با قدرت سیاسی در سطح جهان با تقلب و فریبکاری در شیوه مدیریت امور اقتصادی، [[دموکراسی]] را تضعیف کرده و شرایطی را به وجود آورده که امروزه ثروت ۸۵ نفر از ثروتمندترین افراد با دارایی ۵۰ درصد از جمعیت جهان برابر است. انحصار فرصت‌ها و امکانات در دست یک اقلیت کوچک باعث شده که ۷۰ درصد از مردم جهان اکنون در کشورهایی زندگی کنند که طی سه دهه گذشته نابرابری اقتصادی در آن‌ها افزایش یافته‌است. هم اکنونهم‌اکنون یک درصد از مردم با ثروتی حدود ۱۱۰ تریلیون دلار صاحب ۴۶ درصد از کل ثروت جهان هستند. طبق ارزیابی‌های این نهاد، نابرابری اقتصادی با به خطر انداختن ثبات و امنیت اجتماعی یک خطر بزرگ برای امنیت جهانی است.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/01/140126_l93_oxfam_economy_poverty| افزایش شکاف و نابرابری، ثبات و امنیت اجتماعی را به خطر می‌اندازد] بی‌بی‌سی فارسی، ۶ بهمن ۱۳۹۲</ref>