جنبش پیشگیری از بارداری ایالات متحده: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 22838295 ویرایش Mahdi Mousavi برگردانده شد. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲۵:
نقطهٔ عطف مهم این جنبش در زمان [[جنگ جهانی اول]] بود. آن زمان مشخص شد که بسیاری از نظامیان ایالات متحده به [[بیماری‌های آمیزشی]] مبتلا هستند. واکنش دولت کارزار مقابله با بیماری‌های آمیزشی بود، که [[آمیزش جنسی]] و پیشگیری از بارداری را به عنوان مسألهٔ بهداشت عمومی و موضوع پژوهش علمی به‌طور قانونی مطرح ساخت. این نخستین مرتبه‌ای بود که دولت ایالات متحده خود را درگیر حمایت از این موضوع و بحث عمومی دربارهٔ موضوعات جنسی کرده بود و در نتیجه پیشگیری از بارداری از یک موضوع اخلاقی به مسئلهٔ بهداشت عمومی تبدیل شد.
 
با تغییر رفتار جامعه نسبت به پیشگیری از بارداری، سنگر تشویق شد تا در سال ۱۹۲۳ دومین درمانگاه پیشگیری از بارداری را افتتاح نماید. با این تفاوت که این بار هیچگونه دستگیری یا مخالفتی در کار نبود. در دههٔ ۱۹۲۰، بحث‌های عمومی دربارهٔ پیشگیری از بارداری عادی و فراگیر شد و واژه «پیشگیری از بارداری» نیز کاملاً در گویش ملی جا افتاده بود. گستردگی دسترسی به ابزار پیشگیری از بارداری، نشانگر گذارنشانگرگذار از [[اخلاق جنسی]] سختگیرانهٔ [[دوره ویکتوریا]] به یک جامعهٔ سهل‌انگارتر از لحاظ جنسی بود.
 
پیروزی‌های حقوقی در دههٔ ۱۹۳۰ به تضعیف قوانین ضد پیشگیری از بارداری منجر گردید. موفقیت در [[دیوان عالی ایالات متحده آمریکا|دیوان عالی]] فدرال ایالات متحده آمریکا باعث شد تا در سال ۱۹۳۷، [[انجمن پزشکی آمریکا]] پیشگیری از بارداری را به عنوان یکی از اجزای اصلی برنامه‌های آموزشی دانشکده‌های پزشکی بپذیرد اما جامعه پزشکی در پذیرفتن این مسئولیت جدید به آهستگی گام برداشت و زنان برای پیشگیری از بارداری همچنان به روش‌های غیر ایمن و توصیه‌های غیر کارآمد ضدبارداری از منابع کم‌اطلاع اعتماد می‌کردند. در سال ۱۹۴۲ [[فرزندپروری تنظیم‌شده|فدراسیون فرزندپروری تنظیم‌شدهٔ آمریکا]] تأسیس شد تا شبکهٔ سراسری درمانگاه‌های کنترل بارداری را در کشور تشکیل دهد. پس از [[جنگ جهانی دوم]] جنبش قانونی کردن پیشگیری از بارداری به تدریج به سرانجام رسید، چرا که پیشگیری از بارداری کاملاً از دیدگاه پزشکی پذیرفته شد و سایر قوانین ضد پیشگیری از بارداری نیز دیگر اجرا نمی‌شدند.
خط ۱۶۵:
پروندهٔ بستهٔ الحاقی دادگاه ۱۹۳۶ مشهور به ''وان پکیج'' موجب شد تا دو سازمان پیشگیری از بارداری و درمانگاه تحقیقات بالینی با یکدیگر متحد شوند تا بتوانند دفاعیه موفقیت‌آمیزی داشته‌باشند.{{sfn|Engelman|2011|pp=170–171}} رهبران هر دو گروه آن را موقعیت مساعد جهت ادغام دو سازمان یافتند؛ بنابراین در سال ۱۹۳۷ [[شورای پیشگیری از بارداری آمریکا]] (BCCA) تحت رهبری سنگر تأسیس شد تا این اتحاد را شکل دهد.<ref>{{پک/بن|BCCA|ک=About Sanger: Birth Control Council of America}}</ref>{{sfn|Engelman|2011|pp=171}}<ref>{{پک/بن|BCCA|ک=About Sanger: Birth Control Council of America}}</ref> این تلاش‌ها موجب شد تا نهایتاً دو سازمان در سال ۱۹۳۹ تحت عنوان [[فرزندپروری تنظیم‌شده|فدراسیون پیشگیری از بارداری آمریکا]] ادغام بشود.<ref>{{پک/بن|PPFA|ک=About Sanger: Planned Parenthood Federation of America}}{{سخ}}Date of merger recorded as 1938 (not 1939) in: O'Connor, Karen (2010), ''Gender and Women's Leadership: A Reference Handbook'', p. 743. O'Connor cites Gordon (1976).</ref> با وجود آن که سنگر همچنان نقش رهبر را داشت اما دیگر قدرت پیشین سال‌های ابتدایی جنبش را نداشت و در سال ۱۹۴۲ نیروهای محافظه‌کاری که اکثریت را در سازمان داشتند، نام این سازمان را به [[فرزندپروری تنظیم‌شده]] تغییر دادند نامی که سنگر به دلیل دارا بودن [[حسن تعبیر]] زیاد، به آن اعتراض داشت.{{sfn|Chesler|1992|pp=393}}{{sfn|Engelman|2011|pp=178–179}}<ref>{{پک/بن|MSB|ک=Margaret Sanger : biography}}</ref>
 
جنبش قانونی کردن پیشگیری از بارداری هم‌زمان با تأسیس سازمان فرزندپروری تنظیم‌شده به‌آهستگی به نتیجه رسید.{{sfn|Engelman|2011|pp=181–186}} در سال‌های ۱۹۴۲ بیش از ۴۰۰ سازمان پیشگیری از بارداری در آمریکا وجود داشت. پیشگیری از بارداری کاملاً توسط حرفهٔ پزشکی مورد پذیرش قرار گرفته‌بود و قوانین ضد پیشگیری از بارداری کامستاک — که همچنان کتبی باقی ماندهباقی‌مانده — وجود داشت، اما به‌ندرت اجرا می‌شد.{{sfn|Engelman|2011|pp=171}}
 
== تحولات بعدی و پیامدهای جنبش ==
خط ۱۸۲:
در سال ۱۹۸۲ و در اروپا، داروی [[میفپریستون]] تولید شد که ابتدا جهت پیشگیری از بارداری بود، اما در حال حاضر به همراه [[پروستاگلاندین]] تجویز می‌شود تا باعث سقط جنین در زنان باردار بالای چهار ماه شود.<ref group="یادداشت">این دارو به نام RU-486 یا میفپرکس نیز شناخته شده‌است.{{سخ}}میفپریستون هنوز در روسیه و چین برای پیشگیری از بارداری استفاده می‌شود. ببینید: Ebadi (2007), pp. 443.</ref>{{sfn|Baulieu|Rosenblum|1991|pp=204–207}}<ref>{{پک/بن|MTFOAO|ک=MIFEPREX® (mifepristone) Tablets}}</ref><ref>{{پک/بن|MI|ک=Mifeprex (mifepristone) Information}}</ref><ref>{{پک/بن|FDAALPC|ک=FDA approval letter to Population Council}}</ref> برای احتراز از تحریم شدن توسط مصرف‌کنندگانی که با کمک [[جنبش‌های ضد سقط جنین|سازمان‌های ضد سقط جنین]] سازماندهی و بسیج شده‌بودند، تولیدکننده، حق تولید آمریکایی آن را به ''لابراتوار دنکو'' اهدا کرد که توسط طرفداران سقط جنین تأسیس شده‌بود. هدف کلی، درامان‌ماندن از تحریم و امکان ادامهٔ توزیع داروی میفپریستون در ایالات متحده بود.<ref>{{پک/بن|USAAP|ک=U.S. approves abortion pill}}</ref>
 
در سال ۱۹۹۷ سازمان غذا و داروی آمریکا، تجویز [[پیشگیری اضطراری از بارداری]] را — که با نام قرص صبح روز بعد هم شناخته می‌شود — تأیید کرد که در سال ۲۰۰۶ به‌عنوان [[داروی بدون نسخه]] در دسترس قرار گرفت.<ref group="یادداشت">سازمان غذا و داروی آمریکا رژیم یوزپه را در سال ۱۹۹۷ تصویب کرد.{{سخ}}لوونورژسترول (طرح B) به صورت تجویزی در سال ۱۹۹۹ تاییدتأیید شد. ببینید: Ebadi (2007), pp. 338.</ref><ref>{{پک/بن|FDAAPB|ک=FDA Approves Plan B}}</ref><ref>{{پک/بن|FDAAOA|ک=FDA Approves Over-the-Counter Access}}</ref><ref>{{پک/بن|UFDAAPB|ک=Updated FDA Action on Plan B}}</ref><ref group="یادداشت">عبارت «قرص صبح روز بعد» نامی نامناسب است، زیرا درصورت مصرف پس از چند روز از رابطهٔ جنسیِ محافظت‌نشده نیز، می‌تواند بر کاهش میزانِ بارداریِ غیرقابلِ پیش‌بینی اثر داشته‌باشد.</ref> در سال ۲۰۱۰ میلادی، [[پیشگیری اضطراری از بارداری#روش‌های پیشگیری|الا وان]]، که یک ابزار مؤثرتر برای پیشگیری از بارداری اضطراری تا پنج روز پس از [[آمیزش جنسی]] محافظت‌نشده بود، تأییدیه گرفت.<ref group="یادداشت">این دارو با نام ulipristal acetate یا نام تجاری ''ella'' شناخته شده‌است.{{سخ}}Sankar, Nathan, ''Oxford Handbook of Genitourinary Medicine, HIV, and Sexual Health'', Oxford University Press, 2010, p. 386, {{ISBN|978-0-19-957166-6}}.{{سخ}}</ref><ref>{{پک/بن|FDAAET|ک=FDA Approves Ella Tablets}}</ref><ref>{{پک/بن|FDAAE|ک=FDA Approves ella™}}</ref><ref>{{پک/بن|PIE|ک=Prescribing information for ''ella''}}</ref>
 
پنجاه تا شصت درصد مراجعین سقط جنین در شرایطی باردار شده‌بودند که امکان استفاده از ابزار ضدبارداری اضطراری فراهم بوده‌است.{{sfn|Speroff|2010|pp=153–155}} این ابزارهای پیشگیری از بارداری اضطراری که شامل [[لوونورژسترول|پلن بی]] و [[پیشگیری اضطراری از بارداری#انواع قرص‌ها|الا وان]] می‌شوند میدان جنگ دیگری در [[جنجال آغاز بارداری]] برای نبرد دربارهٔ حقوق باروری به‌وجود آورده‌اند.{{sfn|Jackson|2001|pp=89}}{{sfn|Gordon|2002|pp=336}} مخالفان این ابزار، آن‌ها را گونه‌ای از سقط جنین می‌دانند. به دلیل آن که می‌تواند در توانایی جنین لقاح‌شده برای [[لانه‌گزینی (جنین انسان)|لانه‌گزینی]] در [[رحم]] تداخل ایجاد کند. در حالی که طرفداران آن‌ها معتقدند که این کار سقط جنین نیست زیرا که فقدان لانه‌گزینی به معنی آن است که [[بارداری]] هیچ‌گاه آغاز نشده‌است.{{sfn|McBride|2008|pp=67–68}}