م.ا. به‌آذین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←فعالیتهای سیاسی و اجتماعی: تدقیق جمله |
جز حذف الگو و رده خرد از مقالاتی که دیگر خرد نیستند با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۷۹:
پس از انقلاب فعالیت «اتحاد دمکراتیک مردم ایران» را ادامه داد و در عین حال، در پلنوم هفدهم، به عضویت افتخاری کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران برگزیده شد. به‌آذین دبیر [[جمعیت ایرانی هواداران صلح]] نیز بود.
در سال ۱۳۵۸، در پی انتخاب هیئت دبیران تازهٔ کانون نویسندگان، به‌آذین مقاله‌ای نوشت در مخالفت با استفاده از کانون به عنوان پیکره‌ای سیاسی. هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران ([[باقر پرهام]]، [[احمد شاملو]]، [[محسن یلفانی]]، [[غلام‌حسین ساعدی]] و [[اسماعیل خویی|اسماعیل خوئی]]) تصمیم به اخراج به‌آذین، [[سیاوش کسرایی|سیاوش کسرائی]]، [[هوشنگ ابتهاج]]، [[فریدون تنکابنی]] و محمدتقی برومند گرفت. این تصمیم نهایتاً به تأیید مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران رسید و منجر به اخراج همهٔ اعضای توده‌ای کانون به همراه این پنج تن شد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/02/120202_l44_tudeh_party_parham_ir_writers_association.shtml چرا توده‌ای‌های کانون نویسندگان اخراج شدند؟]، بی‌بی‌سی فارسی</ref><ref>کتاب حدیث تشنه و آب، صفحه ۷۲ تا ۸۵ نوشته منصور کوشان</ref>
به‌آذین برای دنبال کردن هدف‌های صنفی‌اش، به یاری شماری از قلم‌زنان و هنرمندان کشور، در پاییز ۱۳۵۸ [[شورای نویسندگان و هنرمندان ایران]] را پی‌ریزی کرد.
خط ۱۸۹:
{{ترتیب‌پیش‌فرض:اعتمادزاده، محمود}}
[[رده:اعضای حزب توده|اعتمادزاده (به‌آذین)، محمود]]
[[رده:اعضای کمیته مرکزی حزب توده ایران]]
سطر ۲۰۱ ⟵ ۲۰۰:
[[رده:مترجمان اهل ایران|اعتمادزاده (به‌آذین)، محمود]]
[[رده:مترجمان سده ۲۰ (میلادی)]]
[[رده:نویسندگان اهل ایران]]
[[رده:نویسندگان داستان کوتاه اهل ایران]]
| |||