پلیس جنوب: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۴:
مخالفت ایرانیان با این نیرو و تغییر سیاست بریتانیا به انحلال آن انجامید.
در برخی از منابع فارسی «اسپیار» (اس.پی. آر، از سرنام انگلیسیِ SPR) خوانده شدهاست.
== تشکیل پلیس جنوب ==
در بحبوبهٔ [[جنگ جهانی اول|جنگ بینالملل اول]]، پس از نزدیکشدن قوای روس به تهران، عدهای از مقامات دمکرات و ملی (مهاجرین) به قم رفته و دولت موقت را آنجا تشکیل دادند. مجلس نیز منحل شد. احمدشاه نیز بر آن بود تا به اصفهان رود ولی انگلستان و روسیه او را تهدید به برکناری کردند. احمدشاه تصمیم را بر عهدهٔ دولت گذاشت و دولت به ناچار تصمیم به ماندن وی در تهران گرفت.<ref>تاریخ ایران و جهان ۲</ref> در نهایت سپاه روس به قزوین
برای کسانی که در برابر پلیس جنوب ایستادگی کنند کیفر سخت تعیین شده بود با این حال بارها مردم در برابر آنان ایستادگی کردند؛ برای نمونه مردمان کازرون پلیس جنوب را بیرون راندند ولی سرانجام ددمنشانه به دست پلیس جنوب سرکوب شدند.<ref>تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز</ref>
خط ۱۴:
حقوقی که سایکس برای استخدام نیرو در نظر گرفته بود ناچیز بود ولی به علت قحطی و ناامنی در منطقه مورد استقبال قرار گرفت. برای افراد پیادهنظام ماهانه صد قران در نظر گرفتند. افراد سوارهنظام و افراد توپخانه ۱۲۰ قران حقوق دریافت میداشتند و به همه واحدها قول داده شده بود که پس از پایان دوره تعلیماتی مبلغ ده قران به حقوق آنها اضافه خواهد شد. سربازان اعم از پیاده و سواره میبایست یک دوره سه ماه تعلیماتی را بگذرانند.<ref>همانجا، ص ۱۰۳</ref>
ساکس سازمان دو تیپ مختلط را در [[شیراز]] و [[کرمان]] پیریزی کرد. تیپ شیراز مرکب بود از سه گردان پیاده، سه گردان سوار، یک گروهان مسلسل و یک توپخانه دارای چهار توپ و بالاخره گروهان مهندسی و بهداری و بیطاری و انبار و غیره. تیپ کرمان تشکیل میشد از دو گردان پیاده، چهار گردان سوار و عوامل ارکان. علاوه بر این دو تیپ نسبتاً مجهز، در [[یزد]]، [[سیرجان]]، [[بوشهر]]، بندرعباس و [[برازجان]] نیز پادگانهای کوچکی تشکیل شده بود. سازمان پلیس جنوب هرگز به یازده هزار نفر نرسید و حداکثر شش هزار نفر نیرو در اختیار داشت.<ref name="همانجا، ص ۱۰۴">همانجا، ص ۱۰۴</ref>
افسران انگلیسی پلیس جنوب عبارت بودند از یک ژنرال، سه سرهنگ دوم، ده سرگرد، سی و سه سروان و چهار ستوان که مجموعاً ۵۱ نفر میشدند. افسران ایرانی که تدریجاً استخدام شدند رقمی در حدود دویست نفر بوند که قسمت اعظم آنها افسران مستعفی [[ژاندارمری]] بودند. علاوه بر افسران انگلیسی ۲۵۶ درجه دار انگلیسی و هندی نیز در پلیس جنوب انجام وظیفه میکردند. بودجه سالیانه پلیس جنوب رقمی در حدود ۳۵٬۰۰۰٬۰۰۰ قران بود.<ref name="همانجا، ص ۱۰۴" />
== انحلال پلیس جنوب ==
|