فلسفه سارتر: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی که می‌خواهیم از [[اگزیستانسیالیسم]] سخن بگوییم، باید مشخص کنیم که منظورمان چیست. [[ژان پل سارتر]]، [[مارتین هایدگر]]، [[گابریل مارسل]]، [[سورن کی‌یرکه گارد]] از متفکران اگزیستانسیالیست بوده‌اند. البته مارسل و کی‌یرکه گارد بینشی ایمان‌گونه داشته‌اند و اندیشه‌شان الحادی نبوده‌است؛ [[سارتر]] و [[هایدگر]] درست در مقابل این دو هستند که اندیشه‌های الحادی داشته‌اند. از آن‌جا که مقاله به [[اگزیستانسیالیسم]] سارتری مربوط است، به سارتر می‌پردازیم.

اساس نگاه فلسفی [[سارتر]] به انسان این است که انسان را مختار می‌داند و بر این اساس به انکار خداوند می‌رسد(البته خود سارتر بر این اعتقاد دارد که وجود یا عدم وجود خدا تاثیری بر اصالت بشر ندارد)؛ زیرا که او معتقد است انسان نمی‌تواند مختار باشد، در حالی که خالقی مطلق و یگانه داشته‌باشد که از ازل می‌دانسته که چه می‌خواهد بسازد. البته این مساله کاملاً بر اساس خدای کلامی معتزله و اشاعره و هم‌چنین خدای کلامی مسیحی و خدای کلامی یهودی صحت دارد. سارتر به وضوح به نفي خدا نمي پردازد بلكه معتقد است خداي انسان را به حال خود رها كرده است.