ژان-فرانسوا لیوتار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱:
|پیشه = [[فیلسوف]] و [[نویسنده]]
|مکتب=[[فلسفهٔ پستمدرن]]
|آثار= پدیدارشناسی {{به فرانسوی|Phenomenology}}،
|تاریخ_تولد= {{تاریخ تولد|۱۹۲۴|۸|۱۰}}
|محل_تولد= [[ورسای]]، [[فرانسه]]
خط ۳۱:
== زندگی ==
ژان فرانسوا لیوتار در ۱۰ [[اوت]] سال ۱۹۲۴ میلادی در شهر [[ورسای]] [[فرانسه]] زاده شد. پدرش ژان پیر لیوتار یک نمایندهٔ فروش و مادرش مادلین کاوالی {{به فرانسوی|Madeleine Cavalli}} بود. ژان در [[پاریس]] در مدارس بوفون {{به فرانسوی|Buffon}} و لویی
لیوتار امتحان agrégation را (امتحانی لازم برای اجازهٔ تدریس در فرانسه) پشتسر نهاد و از سال ۱۹۵۲ به تدریس فلسفه در مدرسهٔ پسرانهای در [[کنستانتین]] {{به فرانسوی|Constantine}} در بخش اشغالی فرانسه در شرق [[الجزایر]] پرداخت. وی تا ۱۹۵۹ در این مدرسه به پسران پرسنل نظامی در لوفله {{به فرانسوی|La Flèche}} درس میداد و در همین ایام آثار [[کارل مارکس]] را مطالعه کرد و با وضعیت سیاسی الجزایر آشنا شد. وی باور داشت محیط الجزایر مستعد یک [[انقلاب سوسیالیستی]] است{{مدرک}}. در سال ۱۹۵۴ لیوتار به سازمان انقلابی [[سوسیالیسم یا بربریسم]] {{به فرانسوی|Socialisme ou Barbarie}} پیوست، اعضای این سازمان شامل [[کرنلیوس کاستوریادیس]]، [[کلود لفورت]] و [[پیر سویریس]] بودند. لیوتار و [[پیر سویریس]] یکدیگر را در جلسهٔ اتحادیه در اواخر۱۹۵۰ ملاقات کرده بودند. آنان دوستی طولانیمدت و نزدیکی داشتند، سرانجام دوستی آنان به واسطهٔ برخی تفاوتهای نظری و سیاسی با مشکلاتی روبهرو شد.
خط ۳۹:
لیوتار به سمینارهای [[روانکاو]] رادیکال [[ژاک لاکان]] علاقه داشت و واکنش وی به نظریات لاکان منجر به بحث گفتمان و انگارهٔ وی شد که به خاطر آن درجهٔ دکترای خود را دریافت کرد.{{مدرک}} از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰، در سال ۱۹۸۷ استاد بازنشستهٔ [[دانشگاه ونسیس]] شد.{{مدرک}} انتشار کتاب وضعیت پستمدرن در ۱۹۷۹ به شهرت وی بعدی جهانی بخشید.{{مدرک}} وی در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ سخنرانیهای بسیاری خارج از [[فرانسه]] میکرد. لیوتار استاد [[دانشگاه اموری]] و عضو بنیانگذار و برای مدتی نیز رئیس [[کالج بینالمللی فلسفه]] بود.{{مدرک}} لیوتار استاد در [[دانشگاه کالیفرنیا]] و نیز استاد دانشگاههای متعددی مانند [[دانشگاه جان هاپکینز]]، [[دانشگاه برکلی]]، [[دانشگاه سان دیاگو]]، [[دانشگاه مینسوتا]]، [[دانشگاه مونترال]] [[کانادا]]، [[دانشگاه سگین]] [[آلمان غربی]] و [[دانشگاه سائوپائولو]] [[برزیل]] بود.{{مدرک}}
ژان
== محوریت افکار ==
خط ۴۷:
لیوتار آثار متعددی در زمینهٔ [[فلسفه]] و مفاهیم پستمدرن دارد. وی همچنین در رسالاتی که به با عناوینی همچون ''تشریح پستمدرن برای کودکان''، ''بهسوی پستمدرن'' و ''افسانههای پستمدرن'' به زبان انگلیسی جمعآوری شدهاست، بارها به ابعاد مختلف مفهوم [[پستمدرن]] اشاره کردهاست.
فهرستی از عمده کتابهای وی بدین شرح است:
{{چپچین}}* ''Sur la constitution du temps par la couleur dans les œuvres récentes d'Albert Ayme''<ref>{{Lien web|titre=Albert AYME - PEINTRE 1920-2012|url=http://www.albert-ayme.net|site=Albert AYME - PEINTRE 1920-2012|consulté le=2016-09-12}}</ref>, Édition Traversière, 1980
* ''La [[Phénoménologie (philosophie)|Phénoménologie]]'', Paris, [[Presses universitaires de France]], (coll. [[Que sais-je ?]]), 1954.
* ''Discours, Figure'', Klincksieck, 1971. (Thèse de Doctorat d'État, sous la direction de [[Mikel Dufrenne]].)
* ''Dérive à partir de [[Karl Marx|Marx]] et de [[Sigmund Freud|Freud]]'', Paris, 10/18, 1973 ; nouvelle éd., Paris, Galilée, 1994.
* ''Des dispositifs pulsionnels'', Paris, 10/18, 1973, nouvelle éd., Paris, Galilée, 1994.
* ''Économie libidinale'', Paris, Minuit, 1974.
* ''Rudiments païens'', Paris, Christian Bourgois, 1977.
* ''Les Transformateurs [[Marcel Duchamp|Duchamp]]'', Paris, Galilée, 1977.
* ''[[La Condition postmoderne]] : rapport sur le savoir'', Paris, Minuit, 1979.
* ''Au juste'' (avec [[Jean-Loup Thébaud]]), Paris, Christian Bourgois, 1979.
* ''La pittura del segreto nell’epoca post-moderna : [[Gianfranco Baruchello|Baruchello]]'', Milan, Feltrinelli, 1982.
* ''Le Différend'', Paris, Minuit, 1983.
* ''Tombeau de l'intellectuel et autres papiers'', 1984.
* ''Que peindre ? [[Valerio Adami|Adami]], [[Shusaku Arakawa|Arakawa]], [[Daniel Buren|Buren]]'' (1987), rééd. préfacée et postfacée, Paris, Hermann, 2008.
* ''Le [[Postmodernisme|Postmoderne]] expliqué aux enfants : Correspondance 1982-1985'', Paris, Galilée, 1988.
* ''L'Inhumain : Causeries sur le temps'', Paris, Galilée, 1988.
* ''[[Martin Heidegger|Heidegger]] et les Juifs'', Paris, Galilée, 1988.
* ''La Faculté de juger'' (avec J. Derrida, V. Descombes, G. Kortian…), Paris, Minuit, 1989.
* ''Leçons sur l'analytique du [[sublime]]'', Paris, Galilée, 1991.
* ''Signé [[André Malraux|Malraux]]'', Paris, Grasset, 1996.*
* ''Questions au judaïsme'', Paris, DDB, 1996.
* ''La Confession d'[[Augustin d'Hippone|Augustin]]'', Paris, Galilée, 1998.
* ''Misère de la philosophie'', Paris, Galilée, 2000.
* ''L'Assassinat de l'expérience par la peinture, Monory'', Paris, Le Castor Astral, coll. « Le mot et la forme », 2003.
* ''Pourquoi philosopher ?'', Paris, PUF, 2012 [1964]
* ''Logique de Levinas'', textes rassemblés, établis et présentés par Paul Audi, postface de Gérald Sfez, Lagrasse, Verdier, 2015
{{راستچین}}
|