فیدل کاسترو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۷۴:
بنابراین، زمانی که دانشجو بود به یک گروه دانشجویی پیوست که علیه فساد سیاسی مبارزه می‌کردند.{{مدرک}} او در سال [[۱۹۴۷ (میلادی)|۱۹۴۷]] میلادی عضو [[حزب مردم کوبا]] شد که به حزب ارتدوکس کوبا هم شهرت داشت. وی سپس رهبر جناح چپ حزب شد و همان سال داوطلب عضویت در یک گروه مسلح برای مبارزه علیه نظام [[رافائل لئونیداس تروخیو]] در [[جمهوری دومینیکن]] شد اما این گروه نتوانست از کوبا خارج شود.{{مدرک}} فیدل کاسترو بارها در طرح‌ریزی و اجرای این‌گونه نقشه‌های ضد امپریالیستی نقش داشت.{{مدرک}}
 
در سال ۱۹۵۳ بخاطر نقش در یک کودتای نافرجام به زندان افتاد. او پس از آزادی از زندان به [[مکزیک]] رفت و سپس به همراه ارنستو [[چه گوارا]] و حدود صد نفر از یارانش با قایق به کوبا بازگشت. بیشتر مبارزان به محض پهلو گرفتن قایق دستگیر یا کشته و فقط حدود ده نفر از آنهاآن‌ها موفق به فرار شدند. این افراد به تپه‌های هاوانا سرازیر شدند.<ref name=":1"/>
 
=== پیروزی ===
کاسترو، ارنستو چه گوارا و همراهانشان انقلاب را از پایگاه خود در کوه‌های سیئرا مائسترا با یک [[جنگ چریکی]] کلاسیک را آغاز کرده و در روز دوم ژانویه [[۱۹۵۹ (میلادی)|۱۹۵۹]] وارد هاوانا شدند. با فرار باتیستا، کاسترو پیروز و دولت جدیدی در کوبا مستقر شد. رهبران کوبا قول دادند زمین‌ها را به مردم واگذار کنند و از حقوق فقرا دفاع کنند.<ref name=":0"/>
 
در آن زمان کاسترو تأکید داشت که ایدئولوژی او قبل از هر چیز کوبایی است و می‌گفت: «ما به دنبال [[کمونیسم]] یا [[مارکسیسم]] نیستیم. بجایبه جای آن [[دموکراسی]] و [[عدالت اجتماعی]] می‌خواهیم، آنهم در چارچوب اقتصادی با برنامه».
 
=== جنگ سرد ===
خط ۹۴:
 
=== پس از فروپاشی شوروی ===
[[فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی]] برای انقلاب کاسترو فاجعه‌بار بود. زیرا فروش شکر به شوروی قطع و اقتصاد کوبا عملاً تعطیل شد. با قطع کمک‌های حیاتی شوروی و به خاطر وجود تحریم‌های آمریکا، کشور دچار کمبود همه‌جانبه و بحران‌های جدی شد؛ بنابراین در اواسط دهه ۹۰ میلادی تحمل بسیاری از کوبایی‌ها به پایان رسید و هزاران نفر از آنهاآن‌ها از طریق دریا به سوی [[فلوریدا]] آمریکا رفتند. با اینکه بسیاری از آنهاآن‌ها در طول مسیر غرق شدند، اما این حرکت نماد اعتماد خردکننده‌ای برای شخص کاسترو بود.<ref name=":0"/>
 
=== سال‌های پایانی ===
خط ۱۱۸:
* در دهه‌های [[دهه ۱۹۶۰ (میلادی)|۱۹۶۰]] و [[دهه ۱۹۷۰ (میلادی)|۱۹۷۰]] میلادی، [[همجنس‌گرایی|هم‌جنس‌گرایان]] کوبا تحت شدیدترین فشارها قرار گرفتند. حکومت فیدل کاسترو آن‌ها را به‌منظور «تجدید تربیت و پرورش»، روانهٔ [[اردوگاه‌های کار اجباری کوبا|اردوگاه‌های کار اجباری]] کرد. فیدل کاسترو سال‌ها بعد اعتراف کرد که این سیاست غلط بوده‌است.<ref>[http://www.dw.com/fa-ir/حمایت-دختر-کاسترو-از-همجنسگرایان-کوبا/a-16807686 حمایت دختر کاسترو از هم‌جنس‌گرایان کوبا]، دویچه وله فارسی</ref>
* در سال [[۱۹۸۰ (میلادی)|۱۹۸۰]] میلادی، کاسترو به ۱۲۵ هزار نفر از کوبایی‌هایی که خواستار ترک کوبا بودند، اجازه داد تا از طریق [[ماریل، کوبا|بندر ماریل]] طی یک مهاجرت انبوه، به [[ایالات متحده آمریکا]] مهاجرت کنند.<ref>{{Cite book |last=Larzelere |first=Alex |title=The 1980 Cuban Boatlift |location=Washington, DC |publisher=National Defense University Press |year=1988 |isbn=}}</ref>
* او مخالف نامگذاری مجسمه، خیابان یا میدان به نام خود و چهره‌اش روی سکه‌ها ضرب بود. زیرا آنراآن را نماد «تکبر انسانی» می‌دانست. اما در نطق‌های طولانی خود در تلویزیون و رادیو برای اثرگذاری استفاده می‌کرد. زیرا همه کانال‌ها و شبکه‌ها سخنرانی‌های او را پخش می‌کردند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وب‌گاه=بی‌بی‌سی فارسی، ۶ آذر ۱۳۹۵|نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-features-38115356|عنوان=زندگی تحت سایه فیدل کاسترو}}</ref>
* [[رامون کاسترو]]، برادر بزرگتر او روز ۴ اسفند ۱۳۹۴ (۲۳ فوریه ۲۰۱۶) در ۹۱ سالگی درگذشت.
* در سال ۲۰۰۴ بخاطر زمین‌خوردن، دچار شکستگی کاسه [[زانو]] و [[بازو]] شد.<ref name=":0"/>
خط ۱۲۵:
 
== سینما ==
دربارهٔ کاسترو مستندهای سینمایی و تلویزیونی زیادی ساخته شده‌است. حدود ۵۰ بازیگر سینما و تلویزیون در نقش او بازی کرده‌اند که از میان آنهاآن‌ها نقش‌آفرینی [[جک پالانس]] در فیلم «[[چه!|چه]]» (۱۹۶۹) و [[دمیان بیچیر]] در فیلم [[چه (فیلم)|چه]] ساخته [[استیون سودربرگ]] محصول ۲۰۰۸ اشاره کرد.
 
وی از علاقه‌مندان به سینما بود و در مستند [[فرمانده (فیلم)|فرمانده]] ساخته [[الیور استون]] از علاقه‌اش به [[سوفیا لورن]]، [[بریژیت باردو]]، [[ژرار دوپاردیو]] و [[چارلی چاپلین]] می‌گوید.