یشت: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[اوستا]] '''یشت'''، نام بخشی از کتابِ [[اوستا]]، کتاب دینی [[زرتشتی|زرتشتیان]] است. ''یشتن'' در زبانِ پهلوی، بمعنای ستودن و عبادت کردن است. در اوستا، ۲۱ یشت و به نام‌های گونه‌گون وجود دارد و در آنهاآن‌ها عناصرِ مهم از دیدگاهِ [[مزدیسنا]] ستوده می‌شوند.

هر یک از [[یشت‌ها|یشت‌های]] بزرگ در نسخه‌های خطی به بخش‌هایی تقسیم می‌گردد که اصطلاحاً '''کرده''' نامیده می‌شوند. لازم به تذکر است که تقسیم‌بندی هر یشت به ''بندها'' که در چاپ‌های کنونی [[اوستا]] معمول است، در نسخه‌های خطی دیده نمی‌شود و یک روش ابداعی است که توسط دانشمندان اوستاشناس عصر حاضر و به منظور سهولت استفاده و ارجاع به وجود آمده‌است.<ref>تاریخ ادبیات ایران، ص ۴۵</ref> گرشویچ تاریخ سرایش آن هاآن‌ها را حدود سال هایسال‌های 430 تا 420 پ.م می داندمی‌داند.<ref>{{پک|Gershevitch|1959|ک=The Avestan Hymn to Mithra|ص=22}}</ref>

بویس دربارۀ جایگاه چنین ایزدهایی گفته است: «از آن جا که آفرینش او (اهورامزدا) در برگیرنده همۀ خدایان بخشندۀ دون پایه تر است، آنان، یَزَتَه هاییَزَتَه‌های دین زرتشتی، را احتمالاً نمی توان به درستی «خدا» دانست؛ زیرا این واژه موجودات آسمانی و مستقل مشرکان را تداعی می کندمی‌کند.... از سوی دیگر، منشأ بیشبیشتر تر یزته هایزته‌ها در مقام خدایان مشرکان و جایگاه آن هاآن‌ها در مقام موجوداتی که بشخصه شایان پرستش هستند، آنان را فراتر از فرشتگان قرار می دهد که در ادیان یک خدایی واسطۀ بین انسان و خدا به شماربه‌شمار می روند.»<ref>{{پک|Boyce|1975|ک=A History of Zoroastrianism I : The Early Period|ص=3}}</ref>