جیت کان دو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جیت کان دو''' {{به چینی|'''截拳道'''}} یکی از سبک هایسبک‌های مدرن [[ووشو]] است که توسط [[بروس لی]]، [[کونگ فو]] کار یا [[ووشو]] کار‌کار و هنرپیشه معروف [[سینما]] پایه‌گذاری شد. این سبک یکی از سبک‌های منحصر‌منحصر به فرد فدراسیون جهانی [[ووشو]] است که مسابقات آن به انواع مختلف مانند [[ساندا]]

فنون [[وینگ چون]] در جیت کان دو به شکلی تغییر یافته‌اند که کاربردی ترکاربردی‌تر باشند و استفاده از سلاح‌های سرد نیز در آن بسیار گسترده‌تر است. بسیاری از ضربات و حرکات سایر هنرهای رزمی به‌آن افزوده شده‌اند، به طوری کهبه‌طوری‌که برخی جیت کان دو را اولین رشته و الگوی [[هنرهای رزمی ترکیبی]] می‌دانند.

روش استفاده از سلاح‌های سرد در جیت کان دو بر پایه هنرهای رزمی «دان اینوسانتو» است که بروس لی با آموزش آن و پیدا کردن اشکالات اساسی در فنون این استاد رزمی آن را به شیوه‌ای با قابلیت کاربردی تبدیل و برای [[دفاع شخصی|دفاع]] و [[حمله]] تغییرات اساسی زیادی داده است، اما بروس لی اعتقاد به هنر رزمی با استقاده از ضربات دست و پا داشت که از همین رو در گفته‌ای از ایشان نقل شده: «اگر انسانی با چهار دست و چهار پا به دنیا آمد می‌توان گفت که ضربات به شکل پیچیده‌ای قابل تولید است، بنابراین تا زمانی که این گونه نشده فنون کاربردی و اساسی به همین شکل خواهد بود، و '''بروس لی این هنر رزمی را با نام جیت کان دو و بدون پیشوند و پسوند نام گذارینام‌گذاری کرد».'''

بروس لی ،جیت کان دو را از 27 رشته مختلف هنرهای رزمی به وجود آورد و همگامی که فوت کرد،یکی از شاگردان وفادار او که هم اکنون در آمریکا است با نام '''دان اینو سانتو''' جیت کان دو را از 27 رشته به 32 رشته رساند و به تکنیک هایتکنیک‌های

در ایران باشگاه هایباشگاه‌های جیت کان دوی مختلفی در نقاط مختلف در حال فعالیت هستند و بنیان گذاربنیان‌گذار جیت کان دو نامحدود در ایران '''دای سی فو سعید قهرمان بیک''' است که جیت کان دو هایدوهای ایران را تحت نظر دارد.البته جیت کان دو به غیر از دای سی فو،

در نطر سازمان '''ووشو''' نیز هست اما دای سی فو در این بحث نقش اساسی تری دارد. در حال حاضر تنها جیت کان دو نامحدود ایران به نام آکادمی هنر هایهنرهای رزمی ترکیبی(جیت کان دو) هاشمی در استان آذر بایجان غربی،شهرستان مهاباد زیر نظر دو استاد برجسته

جهانی به نام هاینام‌های <font face="</code">'''سی فو سید شهاب هاشمی و سی فو سید سهراب هاشمی''' فعالیت دارند<font face="</code">'''.'''<code>.

در جیت کان دو، قبل از هر کاری باید احترام و آداب و رسوم آن را بیاموزید زیرا به نظر بروس لی احترام به باشگاه،استاد و شاگردان به یک دیگر، مهم تر از خود جیت کان دو است همانطور که بار هایبارهای در کتاب تائوی جیت کان دو یاد آورد شده استشده‌است که

قبل از یاد گرفتن جیت کان دو احترام را یاد بگیرید و همزمانهم‌زمان با یاد گیرییادگیری جیت کان دو درون خودرا بشناسید. از این رو در جیت کان دو اهمیت زیادی به احترام داده میشودمی‌شود و تا به حال احترام هایاحترام‌های زیادی نیز عوض شده اندشده‌اند.

شاگردان وقتی وارد باشگاه میشوند،وقتیمی‌شوند،وقتی درحیندر حین تمرینات برای آب خوردن یا کار دیگری خارج میشوند،هنگاممی‌شوند،هنگام ورود یک نفر که درجه اش از همه بالاتر است، هنگام اتمام کلاس و... موظف به گذاشتن احترام هستند

سفید_ زرد_نارنجی_سبز_آبی_بنفش_قهوه ای_قرمز_ سیاه . وقتی به کمر بند سیاه رسیدید این کمربند به 9دان تقسیم میشودمی‌شود. از دان 1 تا 9

لقب هایلقب‌های رزمی کاران نیز همراه با کمر بند هابندها و درجات تغییر میکند.

در باشگاه و در حال تمرینات نیز رزمی کاران، باید یک دیگر را به این نام هانام‌ها صدا بزنند .

درجه ی '''سی جو''' درجه ایدرجه‌ای است که فقط به ابداع کنندهابداع‌کننده جیت کان دو یعنی سی جو بروس لی گفته میشودمی‌شود.

در دوره آموزش،لباس هایآموزش،لباس‌های هنرجویان ، یک شلوار سیاه و یک تی شرت سیاه(طبق تحقیقات بدست آمده از جیت کان دوی هاشمی در آذربایجان غربی/مهاباد)و یک کمر بند است که رنگ کمر بند به مرور زمان تغییر میکند.

ایده جیت کان دو در سال ۱۹۶۵ در ذهن بروس لی متولد شد. مبارزه با وان جک مان تأثیر بسزایی بر فلسفه مبارزه بروس لی گذاشت. با آن که بروس حریفش را به طرز فجیعی شکست داد، اما معتقد بود که آن مبارزه بیش تربیشتر از حد معمول طول کشیده و او نتوانسته است آن طور که انتظار دارد از تکنیک‌های وینگ چون استفاده کند، به علاوه او دیگر نمی‌توانست به یادگیری و تکمیل هنر رزمی [[وینگ چون]] بپردازد چون فرسنگ‌ها از استادش دور بود.

لی بر آنچه که «روش بی روشی» می‌نامید بسیار تأکید داشت. ایده‌ای که بیان گر رهایی از روش‌های فرمالیته -همان سبک‌های سنتی- بود. بروس لی احساس می‌کرد سیستمی که او «جان فان ووشو» (آموخته‌های بروس لی از هنرهای رزمی) نامیده‌است، محدود کننده‌استمحدودکننده‌است و به همین خاطر آن را به آنچه که با نام جیت کان دو توصیفش کرد، تغییر شکل داد. نامی که بعدها از مطرح کردن آن اظهار پشیمانی کرد چون از نام جیت کان دو نیز ویژگی‌های خاصی برداشت می‌شد که هر سبکی به نوبه خود ادعا می‌کند، درحالی که ایدهٔ هنر رزمی او خروج از هر گونه عوامل محدود کنندهمحدودکننده بود.<ref>[http://jeetkunedo-k.com/ وب سایت رسمی جیت کان دو ایران] / مطالب / معرفی و تاریخچه جیت کان دو</ref>