عیسی صدیق: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نام همسر دکتر عیسی صدیق را با توجه به کتاب خود نگارنده(یادگار عمر) اضافه کردم. برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۶:
'''عیسی صدیق'''، ملقب به '''صدیق اعلم''' (۲۸ خرداد ۱۲۷۳ تهران - ۱۶ آذر ۱۳۵۷ تهران)، ادیب، نویسنده و سومین رئیس [[دانشگاه تهران]] بود.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب= وزیران علوم و معارف و فرهنگ ایران|ناشر= مرکز نشر دانشگاهی|چاپ= |شهر=تهران |کوشش= |ویرایش= اقبال یغمایی|سال= ۱۳۷۵ |شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخشها=|ترجمه=|صفحه= ص ۳۴۱–۳۵۳|مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref><ref>''آموزش و پرورش در ایران''. ناصر تکمیل همایون. دفتر پژوهشهای فرهنگی. شابک ۹۶۴-۳۷۹-۰۹۲-۴ ۱۳۸۵ ص۸۷–۸۸</ref>
او در تهران در
طی دوران تحصیل در فرانسه و انگلستان که مصادف با اشغال ایران از طرف قشون بیگانه و مداخلهٔ مأمورین دولت روسیهٔ تزاری در امور مملکت بود، عیسی صدیق به نگارش سلسهٔ مقالاتی در روزنامههای اومانیته ارگان حزب سوسیالیست و تایمز چاپ انگلستان پرداخت و از این راه و با کمک دوستانی نظیر ادوارد براون نسبت به عملیات سپاهیان بیگانه در ایران اعتراض و این عملیات ستمگرانه را تقبیح کرد. مقالات مذکور آن چنان تأثیری منفی بر حیثیت دولت روسیهٔ تزاری در محافل آزادیخواه اروپا نهاد که موجب شد سفیر روسیه در لندن به وزارت خارجهٔ انگلیس اعتراض کند و خواستار توقف انتشار چنین مقالات تحریکآمیزی شود.
خط ۵۲:
عیسی صدیق در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت و به سمت بازرس مدارس منصوب شد. چندی نیز رئیس فرهنگ [[گیلان]]، رئیس تعلیمات عالیه، معلم در [[مدرسهٔ حقوق]]، [[دارالفنون]] و [[دارالمعلمین مرکزی]]، رئیس دفتر [[وزارت فواید عامه]]، نمایندهٔ ایران در [[مجمع بینالمللی آموزش و پرورش]] در ژنو و رئیس دفتر [[وزارت عدلیه]] بود. در آذر ۱۳۰۰ به درخواست [[ممتازالسلطنه]] وزیر معارف، از طرف احمدشاه لقب «صدیق اعلم» گرفت. در سال ۱۳۰۴ به هنگام تشکیل [[مجلس مؤسسان]]، نمایندهٔ این مجلس بود. علاوه بر مشاغل دولتی و فرهنگی، در طول این سالها مدتی نیز مدیر داخلی [[روزنامه مرد آزاد]] بود که امتیاز آن را [[علیاکبر داور]] داشت. زمانی هم که داور حزبی به نام [[حزب رادیکال]] تأسیس کرد، عیسی صدیق در آن حزب بهعنوان قائم مقام با وی همکاری کرد.
صدیق در سال ۱۳۰۹ بنا به دعوت [[دانشگاه کلمبیا]] برای مطالعه و تحقیق به آمریکا رفت و یک سال بعد موفق به اخذ درجهٔ دکتری در [[فلسفه]] از آن دانشگاه شد.
دکتر عیسی صدیق پس از بازگشت به ایران، ابتدا به سمت ریاست [[دارالمعلمین عالی]] انتخاب شد و سپس آن را هستهٔ مرکزی دانشگاه قرار داد. پس از تأسیس [[دانشگاه تهران]] در ۱۳۱۳، تا سال ۱۳۱۹ ریاست و استادی [[دانشسرای عالی]] و [[دانشکدهٔ علوم]] را عهدهدار بود. در سال ۱۳۱۹ [[اداره کل انتشارات و تبلیغات]] را تأسیس کرد و به عنوان اولین رئیس آن منصوب شد. او توانست در طی یک سال که ریاست آن را به عهده داشت، به تشکیلات متشتت و از هم گسیخته در رادیو که هریک از فعالیتهایش در هنگام افتتاح زیرنظر بعضی از وزارتخانهها انجام میشد سامان دهد. بعد از استعفای [[رضاشاه]] و تشکیل کابینهٔ [[محمدعلی فروغی]] نیز این سمت را حفظ کرد. هرچند که یک بار به دستور شاه کم مانده بود از این سمت کنار گذاشته شود. مدتی نیز رئیس [[دانشگاه تهران]] بود. عیسی صدیق در تشکیل [[فرهنگستان ایران]] نیز نقش عمدهای داشت وی در سال ۱۳۱۴ خورشیدی طرحی برای تأسیس [[فرهنگستان ایران]] تهیه نمود و خود نیز جزو اعضای پیوسته اولیه آن شده، ابتدا بهعنوان نایب رئیس فرهنگستان انتخاب شد و چند سال بعد به ریاست آن نشست.<ref>{{پک|صدیق|1352|ک=یادگار عمر (خاطراتی از سرگذشت)|ص=صفحات متعدد}}</ref>در همین دوره مجلهٔ [[آموزش و پرورش]] را بنیان گذاشت.
|