پناتها: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب (۱۴.۹ core): + رده:دین رومیان باستان+رده:ایزدان در انهاید |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۱:
[[پرونده:Aeneis 3 147.jpeg|بندانگشتی|300px|[[آئنیاس]] و پناتها، از نسخهای خطی مربوط به قرن چهارم میلادی]]
'''دی پناتس''' یا '''پناتس''' یا '''پنات ها'''، که گاهی '''پیات ها''' نیز خوانده شدهاند، در میان [[اساطیر روم]]ی
[[ویل دورانت]] از پناتس
== شرح ==
'''دی پناتس''' یا '''پناتس''' (مفرد: پنات)، در دین [[روم باستان]]، در میان ''دی''های خانوادگی یا خدایان خانه و خانواده قرار داشتند. این ایزدان رومی، در اغلب موارد در آیینها و مناسک خانگی مورد استمداد و استناد قرار میگرفتند. هنگامی که اعضای هر خانواده رومی مشغول غذا خوردن میشدند،
همانند دیگر خدایان خانگی، پناتس یا همان پناتها در عرصه ملی یا عمومی، دارای همتایانی بودند. آیینها و مناسک مذهبی مربوط به خدایان آبا و اجدادی مردم روم، در اصل از لاوینیوم منشاء میگرفت، و آنجا جایی بود که در آن نیز، این ایزدان از نزدیک با وستا مرتبط بودند. بر طبق یک سلسله از افسانههای سنتی مربوط به پناتهای ملی و عمومی، آئنیاس این ایزدان را به عنوان اشیائی مقدس از تروی نجات داد و آنان را به ایتالیا منتقل نمود؛ بدین ترتیب این ایزدان، یا جفتهای مشابه آنها، در نهایت در معبد وستا واقع در فوروم مستقر شدند. بر اساس این قبیل روایات، پناتس بر خلاف لارس یا لارهای هر منطقه، خدایانی [[قابل حمل]] میباشند.
خط ۱۱:
شواهد [[باستان شناسی]] بدست آمده از لاوینیوم، نشان از تأثیرگذاری و نفوذ تمدن یونانی از ادوار کهن بر این منطقه دارد، و از جمله خود آئنیاس [که از نقشش در انتقال پناتس به روم در بالا سخن گفتیم]، به عنوان پدر ایندیگها مورد پرستش و احترام قرار میگرفت. در آغاز هر سال جدید، ماژیستراتهای رومی [که همان مقامات روحانی و قضات عالیرتبه دادگاههای روم محسوب میشدند]، نخست برای معبد کاپیتولین ژوپیتر در شهر رم قربانی اهدا مینمودند، و سپس به لاوینیوم سفر میکردند تا برای ژوپیتر ایندیگز و همینطور وستا نیز قربانی پیشکش نمایند، و افزون بر اینها دیداری تشریفاتی نیز با پناتس یا همان پناتهای «تروجان» (تروا) داشته باشند.<ref name="ReferenceA">مشارکت کنندگان ویکیپدیای انگلیسی، بازبینی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۰</ref>
==
در تفاسیر واژه شناسانه و موارد مربوط به ریشه لغات، منشاء و ریشه پناتس را باید در اسامی خدایانی جستجو کرد که دارای نقش قیمومت یا سرپرستی بر انبارها و ذخایر آذوقه بودهاند. اساساً لغت پنوس penus در [[زبان لاتین]] به بخشی از اندرونی منازل اطلاق میشدهاست که در آنجا که در آن [[مواد غذایی]] خانوار، و مواردی همچون شراب، روغن، و دیگر منابع ذخیره و نگهداری میشدهاند. سیسرو در همین ارتباط مکانی را در داخل منازل رومیان شرح دادهاست که آن مکان نیز توسط شاعران پنترالیس نامیده میشدهاست. در قرن دوم میلادی نیز، فستوس که یکی از متخصصان نامدار [[دستور زبان]] بوده، از پنوس تعریفی ارائه نمودهاست، که بر طبق آن تعریف، پنوس به «
{{نقل قول|آنان که درحقیقت غور و تفحص کردهاند، با جدیت بیشتری بیان نمودهاند که پناتس یا پناتها، کسانی هستند که از طریق آنان ما در هسته درونی خویش، که پنتیوس باشد، تنفس میکنیم، از طریق آنهاست که ما صاحب بدن هستیم، و از طریق آنهاست که ما دارای یک ذهن منطقی میشویم.}}<ref name="ReferenceA"/>
خط ۲۱:
[[ویل دورانت]] در کتاب عظیم خود، [[تاریخ تمدن]]، نام پناتس را جزو [[اساطیر اتروسکی]] نیز ذکر میکند و بیان مینماید که پناتس جزو خدایان دوازده گانه اتروسکی محسوب میشدهاند. وی در ارتباط با ویژگیهای پناتس در اتروسک مینویسد:
{{نقل قول|ل[[ارس]] و پناتس [در میان خدایان دوازده گانه اتروسکی]، به شوخ طبعی شناخته میشدند، مجسمههای کوچک
وی در جای دیگر به همراهی و ارتباط پناتس (پناتها) با لارس (لارها) چنین اشاره میکند:
خط ۲۷:
«بر فراز آتشدان[=اجاق] خانههای رومی، [[تندیس]]هایی با تاجهایی از گل وجود داشت که نماینده خدایان یا ارواح خانواده بودند. از میان آن خدایان، یکی لارس بود[ند] که کشتزارها، ساختمانها و دارایی خانواده به دست او[کذا، صحیح: آنها] بود و دیگری پناتس یا خدایان [[درون خانه]]، که اندوختههای خانواده را در انبارها و گنجهها و طویلهها حفظ میکردند.» <ref>تاریخ تمدن، ویل دورانت، ترجمه: دکتر حمید عنایت و دیگران، جلد سوم(قیصر و مسیح)، چاپ هفتم، صفحه: ۶۹</ref>
پناتس یا پناتها همچنین میتوانند با تعالی و غلبه و برتری خانوادههای رومی نیز، همراهی داشته باشند، که در این مقام بدانان
== پانویس ==
خط ۳۵:
* {{یادکرد-ویکی |پیوند = http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Di_Penates&oldid=367040141|عنوان = Di Penates|زبان = انگلیسی |بازیابی = ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۰}}
* {{یادکرد|کتاب= اساطیر روم|نویسنده =استیوارد پرون|ترجمه= باجلان فرخی|ناشر = انتشارات اساطیر|چاپ=اول|شهر=تهران|سال=۱۳۸۱|شابک=ISBN 964-331-110-4}}
* {{یادکرد|کتاب= اساطیر جهان از
* {{یادکرد|کتاب= تاریخ تمدن، جلد سوم(قیصر و مسیح)|نویسنده =ویل دورانت|ترجمه= حمید عنایت و دیگران|ناشر = انتشارات علمی و فرهنگی|چاپ=هفتم|شهر=تهران|سال=۱۳۸۰|شابک=ISBN 964-445-234-8}}
{{دین رومی}}
|