اتحادیه قبایل ماد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۳۲:
}}
 
'''اتحادیه قبایل ماد''' در آغاز قرن نهم پ.م. تشکیلات میان قبیله‌ای بخشی از مردم [[ایران]] بود که علیه یک دشمن خارجی بنام [[آشور]] تأسیس یافت. در اینکه کدام یک از قبایل ایرانی جزو اتحادیهٔ مزبور بوده‌اند، از منابع آشوری اطلاعی بدست نمی‌توان آورد زیرا آشوریان غالباً از تقسیمات قبیله‌ای نواحیی که عرصهٔ لشکرکشیهای ایشان بوده‌است خود نیز اطلاعی نداشته‌اند. این منابع فقط از '''مادها''' چون واحدی کامل یاد می‌کنند و حال آنکه خاک آنهاآن‌ها به نواحی کوچک و مستقلی که در همان منابع مشروحاً نام برده شده‌است تقسیم می‌شده.
 
== اعضای اتحادیهٔ ماد ==
خط ۳۹:
همهٔ قبایل ایرانی جزو اتحادیهٔ قبایل نبودند و به همین سبب آشوریان برخی از ایشان را بنام '''مادای''' نمی‌خواندند. پهنهٔ خاکی که مشمول این اصطلاح می‌گردیده نوسانات مهمی کرده بود و ظاهراً این خود مطابق با تغییراتی بود که در ترکیب واقعی اتحادیهٔ قبایل صورت می‌گرفت.
 
نحوهٔ یادآوری [[آشوریان]] از مادها و اینکه همواره صفت '''مادهای نیرومند''' را دربارهٔ ایشان بکار می‌بردند نشان می‌دهد که اتحادیهٔ قبایل ماد مجموعاً عاملی را تشکیل می‌داده که آشوریان ناگزیر از آن حساب می‌بردند. بنابر اینبنابراین ناگزیریم که وجود اتحادیهٔ قبایل ماد را امری مسلّم بشماریم. نیروی ایشان هم در وجود همین اتحاد بود زیرا از لحاظ اقتصادی چندان مقتدر نبودند.
 
در پایان قرن ششم پ.م. هنوز ارتش ماد از مردم جدا نشده بود. اصطلاح [[جنگجو|کاره]] که در [[سنگ‌نبشته بیستون]] بکار رفته هم به معنی لشکر است و هم به معنی مردم سلحشور و ظاهراً داوطلبان جنگجوی قبایل. به گفته هرودوت - ۱/۱۰۳ - در قرن هشتم پیش از میلاد تقسیم‌بندی ارتش ماد از روی بستگی قبیله‌ای بود نه نوع سلاح. در قلمرو اتحادیه قبایل ماد افراد جامعه بطور کلی به دامداری اشتغال داشتند، گرچه از زراعت که برپایهٔ آبیاری مصنوعی نیز اطلاع داشتند. پرورش اسب اهمیت خاصی داشت.<ref>آشوریان تقریباً جز اسب چیزی برسم خراج از مادی‌ها نمی‌گرفتند</ref>
خط ۵۰:
از آغاز جلوس [[تیگلت پیلسر سوم]] بر تخت سلطنت آشور، دوران سخت تجاوزات جدید آشوریان به سرزمین اتحادیهٔ قبایل ماد شروع شد. تجاوزات منجر به شکست اورارتوییان و به رونق موقت دولت ماننا که در آن زمان متحد آشوریان محسوب می‌شد، کمک کرد. منابع آشوری اسامی ده‌ها تن از امیران سرزمین ماد را یاد می‌کنند، ولی هیچ‌یک از ایشان در میان دیگران شاخص نشد.
 
بعدها دو دورهٔ تجاوزات آشور - اولین دورهً لشکرکشی از سال ۸۳۴ تا ۷۸۸ و دومین دورهً لشکرکشی از سال ۷۴۴ تا ۶۷۸ پ.م. - در روایات شفاهی و فرهنگ عامه بصورتبه صورت تجاوز واحدی درآمد و با نام شخصیت و سیمای زنی جنگاور - [[سمیرامیس|ملکه سمیرامیس]] - مربوط گشت.
 
== گزارش هرودوت ==
خط ۶۸:
در این مورد جریانی پیچ در پیچ و طولانی، به شکل ساده لوحانه، در تاریخ دوران زندگی و فعالیت شخصی واحد مجسم گشته، مع‌هذا وضع جامعهٔ مزبور قبل از ایجاد دولت در این تجسم به نحوی که به حقیقت نزدیک است نشان داده شده‌است.
 
دهکده‌های مستقل،<ref>کومه - Komè</ref> تفاوت در سطح مالی افراد، مبارزهٔ همه بر ضد همه، دزدی اموال، وجود مأمورانی که هنوز انتخابی بودند، ولی در آن عهد به ایجاد قدرت سلطنت تمایل داشتند، اجتماعات مردم و غیره.<ref>به کتاب ''پیدایش خانواده و مالکیت و دولت'' که خصوصیات اینگونهاین‌گونه جامعه‌ها را نیک بیان داشته رجوع شود.</ref>
 
تصویری که هرودوت '''پدر تاریخ''' رسم کرده به بهترین وجهی با بخشی از تاریخ ماد مطابقت دارد و آن سال‌های بعد از پایان حاکمیت [[آشوریان]] در سال ۷۸۸ پ. م؛ و قبل از ایجاد دولت ماد می‌باشد و به نظر می‌رسد که به نکتهٔ فوق توجه نشده‌است.<ref>که در حدود سنین هفتاد قرن هفتم پ.م. صورت گرفت</ref>