کاوه (مجله): تفاوت میان نسخه‌ها

تصویر صفحهٔ اول روزنامه، مردی بود که [[درفش کاویانی]] در دست گرفته و عده‌ای از سپاهیان و شورشیان با اسلحه‌های گوناگونی به دنبال او حرکت می‌کنند.

 

 

چاپ و نشر کاوه به دو دورهٔ اول و دوم تقسیم می‌گردد. دورهٔ اول چاپ مجله از ۱۸ ربیع‌الاول ۱۳۳۴ ه‍.ق / ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۱۶ آغاز شد و تا شمارهٔ ۱۵، مورخ ۱۸ ذی‌القعدهٔ ۱۳۳۷ ه‍.ق / ۱۵ اوت ۱۹۱۹ طول کشید. این دوره مقارن بود با [[جنگ جهانی اول]]. در این مدت، کاوه یک نشریهٔ سیاسی بود که بیشتر محتوای آن طرفداری از آلمان و متحدانش (عثمانی، اتریش و بلغارستان) بود. در دورهٔ جدید که از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۰ ه‍. ق، به‌طور منظم هر ماه یک شماره منتشر می‌شد، و با خاتمهٔ جنگ جهانی، کاوه دیدگاه سیاسی خود را رها کرده و محتوایی ادبی - فرهنگی به خود گرفت. در این دوره مقالاتی راجع به ادبیات و تاریخ ایران باستان درج می‌کرد.

 

== نویسندگان ==

[[پرونده:SHT007.jpg|بندانگشتی|از چپ: رضا تربیت، [[سید حسن تقی‌زاده|حسن تقی‌زاده]] و [[محمدعلی جمال‌زاده|محمدعلی جمالزاده]] در دفتر تحریریهٔ نشریهٔ کاوه.]]از جمله نویسندگان این مجله می‌توان به کسانی چون [[محمد قزوینی]]، [[محمدعلی جمال‌زاده]] (با نام مستعار شاهرخ<ref>{{یادکرد وب|نام خانوادگی=پدرام|نویسنده=|نام=رسول|کد زبان=fa|تاریخ=۶ آوریل ۲۰۰۵|وبگاه=[[بی‌بی‌سی فارسی]]|نشانی=http://www.bbc.com/persian/iran/story/2005/04/050406_l-rp-arm-geno-jamalzadeh.shtml|عنوان=کشتار و آوارگی ارمنیان به روایت محمد علی جمال زاده|بازبینی=۲۸ آوریل ۲۰۱۸}}</ref>)، [[حسین کاظم‌زاده ایرانشهر]]، [[رضا تربیت]]، [[اسماعیل امیرخیزی]] و [[ابوالحسن حکیمی]] اشاره کرد.

 

== منابع ==

* بیگدلو، رضا. ''باستان‌گرایی در تاریخ معاصر ایران.'' چاپ اول. تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۰.

 

== پیوند به بیرون ==

 

[[رده:انحلال‌های ۱۹۲۲ (میلادی) در آلمان]]

[[رده:باستان‌گرایی در ایران]]