نهضت ترجمه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Navidalavi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Navidalavi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵:
آغاز نهضت ترجمه به زمان منصور، اواخر نیمه اول قرن دوم هجری، بازمیگردد. [[ابن مقفع|ابن مقفّع]] (۱۰۶–۱۴۲ق) [[کلیله و دمنه]] را از [[زبان پهلوی|پهلوی]] به عربی ترجمه کرد که یکی از نمونههای عالی نثر ادبیات عرب شمرده میشود. وی افزون بر این، کتابهای خدای نامه یا تاریخ ملوک الفرس، آییننامه، کتاب مزدا، سیره انوشیروان و چند رساله ادبی و اخلاقی دیگر را به عربی برگردانده است.<ref name=":1">{{یادکرد کتاب|عنوان=درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=153}}</ref> تلخیص [[قاطیغوریاس]] و [[باری ارمینیاس]] و ترجمه قاطیغوریاس و آنا لوطیقای اول ارسطو و ایساغوجی فرفریوس را نیز به او نسبت دادهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الفهرست|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=132، 303، 309}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إخبار العلماء بأخبار الحکماء|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=148، 149}}</ref>
نهضت ترجمه از زمان منصور آغاز شده بود، اما در اوایل کار عمدتاً بر علوم عملی، به ویژه طب و نجوم متمرکز بود. سبب توجه و اهتمام به طب روشن است، اما وجه توجه به نجوم این بود که راز سرنوشت انسانها و برآمدن و برافتادن دولتها را از طریق احکام نجوم گشودنی میپنداشتند. از این رو، خلفا و حاکمان وقت منجم یا منجمانی را به خدمت میگرفتند و ترجمه متون علمی نجوم را در برنامه کاری خویش میگنجاندند. در زمان [[هارون الرشید]] و به ویژه
== منابع ==
|