نظریه رابطه اشیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[آسیب‌شناسی روانی]] به شکل‌گیری [[روان]] بر اساس عوامل محیطی در دوران کودکی '''تئوری رابطه اشیاء''' {{به انگلیسی|Object relations theory}} می‌گویند. بر اساس نظریه [[روان‌پویشی]]، رابطه افراد با محیط پیرامون‌شان بر اساس نوع رفتار خانواده با آن‌ها در دوران کودکی شکل می‌گیرد. برای مثال یک شخص بالغ که در کودکی به او بی‌توجهی شده یا مورد آزار قرار گرفته، در بزرگسالی از افرادی که او را به یاد پدر و مادر بی‌توجه و یا آزارگرش می‌اندازند، انتظار رفتار مشابهی دارد. این تصاویر از افراد و رویدادها در ناخوداگاه به شکل ''شئ'' در می‌آیند که «[[روانشناسی خود|خود]]» آن‌ها را به بزرگسالی می‌آورد و [[ذهن ناهشیار|ناخودآگاه]] برای پیش‌بینی رفتار سایرین در ارتباطات و تعاملات اجتماعی، از این اشیاء استفاده می‌کند.

معمولاً اولین شئ برای هر شخص تصویر درونی‌سازی شده‌یشدهٔ مادر اوست. اشیاء درونی توسط الگوهای موجود در تجربه‌یتجربهٔ شخص از مراقبت شدن در دوران طفولیت شکل می‌گیرد؛ که ممکن است بازنمایی دقیقی از مراقبت‌کنندگان حقیقی و بیرونی او باشد یا نباشد. اشیاء معمولاً تصاویر درونی‌سازی شده‌یشدهٔ [[مادر]]، [[پدر]]، یا مراقبت‌کنندگان شخص است. اما می‌تواند بخشی از یک شخص هم باشد مانند ارتباط نوزاد با سینه‌یسینهٔ مادر یا آنچه در دنیای درونی فرد وجود دارد (تصاویر درونی‌سازی شده‌یشدهٔ فرد از دیگران)<ref>{{cite book

|quote =An object is that to which a subject relates.}}</ref>. ممکن است تجربیات بعدی الگوهای پیشین را تغییر دهد، اما معمولاً اشیاء در تمامی طول زندگی تاثیرتأثیر و نفوذ زیادی دارند.<ref name = Greenberg1983>Greenberg, J. & Mitchell, S. (1983). ''Object Relations in Psychoanalytic Theory''. Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, and London, England.</ref> در ابتدا اشیاء در ذهن [[نوزاد]] توسط کارکردشان شناخته می‌شوند و ''نیمه شئ'' نامیده می‌شوند.<ref name = Greenberg1983 /> سینه‌ای که به نوزاد گرسنه شیر می‌دهد «سینه‌یسینهٔ خوب» است و نوزاد گرسنه‌ای که سینه‌ای نیابد با «سینه‌یسینهٔ بد» ارتباط دارد. در محیط تسهیلگری که «به اندازه‌یاندازهٔ کافی» خوب باشد نیمه شئ‌ها به ادراکی از یک شئ کامل تغییر شکل می‌دهند. این تغییر با توانایی تحمل عدم قطعیت در ارتباط است: دیدن آنکه هم سینه‌یسینهٔ «خوب» و هم سینه‌یسینهٔ «بد» بخشی از همان مادر هستند.<ref name = Greenberg1983 />

== تاریخچه ==

دیدگاه اشیا ابتدا در ‍۱۹۱۷ توسط [[Sándor Ferenczi|Ferenczi]] پدیدار گشت و بعدابعداً در ۱۹۲۰، [[اتو_رانک|رانک]] عبارت «پیش-اودیپی» را عنوان کرد.<ref>Ogden, T. (2005). ''This Art of Psychoanalysis: Dreaming undreamt dreams and interrupted cries''. NY: Routledge. (p. 27).</ref> روانشناسان بریتانیایی از جمله [[ملانی_کلاین|ملانی کلاین]]، [[دونالد_وودز_وینیکات|دونالد وینیکات]]، [[Harry_Guntrip]]،, Scott Stuart, و سایرین تئوری رابطه اشیاء را در خلال دو دهه‌یدههٔ ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ گسترش دادند. [[Ronald Fairbairn]] در ۱۹۵۲ بصورت مستقل تئوری خود را در مورد تئوری رابطه اشیاء تنظیم کرد.<ref>Fairbairn, W.R.D. (1952). ''Psychoanalytic Studies of the Personality''. London: Routledge and Kegan Paul, 1981.</ref>

در حالی که Fairbairn عبارت رابطه اشیاء را مصطلح کرد، کارهای ملانی کلاین -حداقل در آمریکای شمالی معاصر- بیش‌تر با عبارات «تئوری رابطه اشیاء» و «رابطه اشیاء بریتانیایی» شناخته می‌شود، و تاثیرتأثیر آنچه بعنوان [[British_Independent_Group_(psychoanalysis)|گروه مستقل بریتانیا]] شناخته می‌شود -که عنوان می‌کند هدف اصلی کودک دنبال کردن اشیاء و نه ارضای سائق‌ها است- هرچه بیشتر مورد قبول واقع می‌گردد. کلاین حس می‌کرد زمین جنگ روان‌پویایشی که فروید عنوان کرد خیلی زود در زندگی اتفاق می‌افتد، یعنی در دوران نوزادی. بعلاوه، منشاءمنشأ آن از آنچه فروید عنوان کرد متفاوت است. ارتباطات بین مادر و نوزاد آنقدر عمیق و شدید است که تمرکز ساختار سائق‌های نوزاد را شکل می‌دهد. با شناخت بیشتری که کودک از مادر پیدا می‌کند و درمیابد مادر بیش از سینه‌ای است که به او غذا می‌دهد، بعضی از این ارتباطات خشم و عصبانیت را تحریک می‌کنند و برخی دیگر احساس قوی وابستگی در او پدید می‌آورندپدیدمی‌آورند. این فعل و انفعالات بشکل تهدیدی در می‌آیند که فردیت نوزاد را بخطر می‌اندازد. کلاین معتقد است اینکه نوزاد به چه شکل این کشمکش‌ها را حل می‌کند؛ در شخصیت بزرگ‌سالی او بازتاب می‌یابد.

{{پانویس|۲}}