تیمور شرقی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
|||
خط ۳۷:
تیمور شرقی یک میلیون و ۱۶۰ هزار نفر جمعیت دارد که ۹۷ درصد آنان مسیحی [[کاتولیک]] هستند. [[زبان تتومی]] و پرتغالی زبان‌های رسمی تیمور شرقی هستند. واحد پول این کشور [[دلار آمریکا]] است.
در جریان خشونت‌ها در سال ۱۹۹۹ بیش از یک هزار نفر کشته و عده زیادی
تیمور شرقی تا سال ۲۰۰۲ میلادی از جمله استان‌های [[اندونزی]] بود و در پی [[قیام]]ها و [[شورش]]های استقلال‌طلبانه از این کشور جدا شد، سرانجام ۲۰ مه ۲۰۰۲ میلادی تیمور شرقی از اندونزی اعلام استقلال کرد.
خط ۵۵:
سال‌ها، [[چوب صندل]] همچنان فراورده عمده صادراتی تیمور شرقی بود تا این‌که صادرات قهوه نیز در میانه‌های سدهٔ نوزدهم حجمی قابل توجه پیدا کرد. حکومت پرتغالی‌ها در تیمور شرقی به‌طور کلی با نادیده گرفتن حق بومی‌ها و [[بهره‌کشی]] همراه بود.<ref>Schwarz, A. (1994). A Nation in Waiting: Indonesia in the 1990s. Westview Press. p. 198. ISBN 978-1-86373-635-0.</ref>
سپس نوبت هلندی‌ها بود که به مجمع‌الجزایر اندونزی بیایند. هلندی‌ها بزودی پرتغالی‌ها را از اندونزی بیرون راندند و فقط قسمت شرقی جزیره تیمور را برای
در روز ۲۵ آوریل سال ۱۹۷۴ میلادی حکومت استبدادی [[کائتانو]]، جانشین [[سالازار]]، دیکتاتور پرتغال در جریان یک انقلاب سرنگون گردید. نظامیان که قدرت را در دست گرفته بودند تصمیم به ترک مستعمرات گرفتند؛ بنابراین، پرتغال از مستعمرات خود از جمله تیمور شرقی خارج شد.
خط ۱۲۹:
مردم تیمور شرقی در مارس ۲۰۱۷ به [[فرانسیسکو گوترش]] رئیس‌جمهوری جدید این کشور رای دادند. رئیس حکومت در این کشور رئیس‌جمهور است که با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود.
در سال ۲۰۱۸ رئیس‌جمهوری جدید تیمور شرقی پس از آنکه دولت این کشور بر سر مسائل مختلف و از جمله لایحه بودجه با پارلمان اختلاف شدید پیدا کرد و تنش‌های سیاسی
== اقتصاد ==
| |||