عنایت‌الله رضا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۴۳:
عنایت‌الله رضا در ۲۸ خرداد ۱۲۹۹ در [[رشت]] در خانواده‌ای روحانی که از دیرباز در [[گیلان]] صاحب نفوذ بودند متولد گردید. نام خانوادگی او منسوب به حاجی آقا رضاست که از مجتهدان [[گیلان]] بوده‌است. اجداد او، پدر و پدربزرگ همه از مراجع گیلان بودند. هنگام تولد او زمانی بود که روس‌ها [[نهضت جنگل|قیام جنگل]] را تحت فشار قرار داده بودند و [[میرزا کوچک‌خان]] به کوهستان پناهنده شده بود. خانواده او که از میرزا حمایت می‌کرد ناچار شدند به دلیل ورود نیروهای [[بلشویک]] [[شوروی]] به [[گیلان]]، آنجا را ترک کنند. او کودکی چهل‌روزه بود که خانواده به [[تهران]] نقل مکان کردند. مدتی در تهران اقامت داشتند و بعد از پایان ماجرا به [[رشت]] برگشتند.<ref name="lcmw5">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=افتخاری | نام=سمانه | عنوان=دکتر عنايت الله رضا : هويت ملي ما آداب و رسوم و فرهنگ است، نه زبان | وب‌گاه=Wayback Machine | تاریخ=2010-07-17 | سال=2010 | پیوند=http://www.kanoonweb.com/index.php?option=com_content&view=article&id=451:1388-07-01-12-26-26&catid=57:2009-06-02-09-42-25&Itemid=88 | پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100717032409/http://www.kanoonweb.com/index.php?option=com_content&view=article&id=451:1388-07-01-12-26-26&catid=57:2009-06-02-09-42-25&Itemid=88 | تاریخ بایگانی=2010-07-17 | پیوند مرده=نه | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2017-05-18}}</ref>
 
بعد دوباره موقعی که او ۵–۶ ساله بود، خانواده او مجدداً به [[تهران]] آمدند. او تحصیلات ابتدایی را گرچه از [[رشت]] شروع کرد ولی بلافاصله از کلاس دوم دبستان به تهران آمد و در مدرسه ادب در [[سرچشمه]] تحصیل کرد. از کلاس چهارم ابتدایی دوباره به [[رشت]] برگشت. دوره ابتدایی و دوره اول متوسطه را هم در [[رشت]] تمام کرد. بعد از سال ۱۳۱۵ بود که به [[تهران]] آمد و در مدرسه [[دارالفنون]] به تحصیل پرداخت. بعد به نظام، به [[دانشکده افسری]]، رفت و در آنجا افسر شد. از آنجا که در سال ۱۳۱۸ رشته هوایی در [[دانشکده افسری]] به طوربه‌طور مستقل وجود نداشت، دانشجویانی که افسر می‌شدند اعلام می‌کردند که می‌خواهند به رشته دریایی یا هوایی بروند. او به رشته هوایی رفت و از آن زمان در [[نیروی هوایی]] خدمت کرد و افسر خلبان نیروی هوایی بود و بعد دانشکده دیده‌بانی نیروی هوایی را تمام کرد.
 
تحصیلات ابتدایی و متوسطه عنایت الله رضا در شهرهای [[رشت]] و [[تهران]] سپری شد و او در سال ۱۳۱۶ خورشیدی دیپلم متوسطه خود را در رشته ادبیات از دبیرستان [[دارالفنون]] اخذ کرد و سپس در همان سال در دانشکده افسری ثبت نام کرد و در سال ۱۳۱۸ به جرگه افسران [[ارتش ایران]] پیوست. پس از پایان رساندن دانشکده افسری در نیروی هوایی ارتش پذیرفته شد ودرو در آنجا دوره خلبانی هواپیماهای جنگی را گذراند.
 
=== عضویت در حزب توده ===
عنایت الله رضا پس از [[شهریور]] ۱۳۲۰، در آن ایام پر التهاب و پر تب و تاب سیاسی و اجتماعی ایران، به گفته خودش «مشکلات کشور سبب شد که به [[حزب توده]] رو بیاورد». در همین ارتباط در سال ۱۳۲۴ بازداشت و سپس به [[کرمان]] تبعید و زندانی شد. در اوایل سال ۱۳۲۵ پس از آزادی از زندان به دستور کمیته مرکزی حزب عازم [[آذربایجان]] شده و در اردیبهشت ۱۳۲۵ در آنجا به عنوان معاون نیروی هوایی حکومت دموکرات آذربایجان مشغول شد. تا اینکه شب ۲۱ آذر ۱۳۲۵ دستور داده شد که به خارج بروند. در نتیجه [[تبریز]] را ترک کردند و به همراه افراد خانواده ـ همسر و دو فرزندش ـ به [[شوروی]] رفتند.
 
از آن پس به سبب بروز اختلاف با سران [[فرقه دموکرات]] آذربایجان در مورد تأسیس فرقه در ایران و اعلام رسمی ایشان در کنفرانس [[باکو]] مبنی بر انجام این امر به مثابه یک خیانت، از سوی سران دستگاه حاکمه جمهوری شوروی آذربایجان (اران قفقاز) از جمله رئیس جمهوری وقت و همچنین دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان به اتفاق چند نفر دیگر از [[فرقه دموکرات]] اخراج و از کار نیز برکنار شد. در نتیجه مجبور به عزیمت از شوروی به کشور [[چین]] شد. در آنجا به اتفاق چند تن دیگر بخش فارسی رادیو [[پکن]] را تأسیس نمود. بعد از دو سال با توجه به برخی تعبیرات در [[شوروی]] و برکناری سران جمهوری شوروی آذربایجان، به سبب دشواری تحصیل فرزندانشان در چین و آشنایی آنهاآن‌ها به زبان روسی، دعوت بازگشت به [[شوروی]] را پذیرفته و در اواخر ۱۹۵۹ به [[مسکو]] بازگشت و در بخش فارسی رادیو [[مسکو]] تا سال ۱۹۶۷ به فعالیت ادامه داد.
 
دوران تبعید ناخواسته حدود ۲۰ سال به طول انجامید. او در این دوره تبعید نخست پس از چهار سال تحصیل در دانشکده [[حزب کمونیست]] شهر [[باکو]] موفق به اخذ مدرک لیسانس شد و پس از آن در سال ۱۳۳۵ در آزمون دکترای رشته [[فلسفه]] دانشگاه دولتی از رسالهٔ خود «اندیشه‌های [[کسروی]]» به راهنمایی پروفسور ماکاولسکی از استادان بزرگ فلسفه در [[اتحاد جماهیر شوروی]] با درجه عالی دفاع کرد.