چشایی: تفاوت میان نسخه‌ها

چشایی درک مولکولهای خاصی در مواد است. در [[موجودات زنده]] به مولکول‌های خاصی حساسیت وجود دارد مثلاً ترش بودن یک ماده یعنی وجود حالت اسیدی در آن.

 

زبان با هزاران برآمدگی کوچک، که برای چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، به نام [[پاپیلای زبان|پاپیلا]] پوشیده شده‌است. درون هر [[پاپیلای زبان|پاپیلا]] صدها جوانه طعم‌دار وجود دارد.<ref name = Schacter169>{{cite book|last=Schacter|first=Daniel|title=Psychology Second Edition|year=2009|publisher=Worth Publishers|location=United States of America|isbn=978-1-4292-3719-2|page=169}}</ref> به استثنای پاپیلارهای کریستالی که جوانه‌های چشایی ندارند. بین ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ جوانه طعم دار وجود دارد که در پشت و جلو [[زبان]] قرار دارد.<ref name="Boron, W.F. 2003">Boron, W.F. , E.L. Boulpaep. 2003. Medical Physiology. 1st ed. Elsevier Science USA.</ref> مابقی در سقف، دو طرف و پشت [[دهان]] و در [[گلو]] قرار دارند. هر طعم جوانه شامل ۵۰ تا ۱۰۰ سلول گیرنده طعم است.