محمدباقر مجلسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: حذف حجم زیادی از مطالب منبعدار |
تصحیح |
||
خط ۳۱:
با وجود اینکه پدرش در [[علوم عقلی]] تبحر داشت، ولی بر اثر تغییر جهتی که در پدرش حاصل شده بود و بیشتر متمایل به [[علوم نقلی]] و بخصوص شرح و تفسیر احادیث گردیده بود، تنها علوم نقلی را از پدرش فرا گرفت و [[علوم عقلی]] را نزد آقا [[حسین خوانساری]] استفاده کرد.{{مدرک}}
وی مانند دیگر فقهای سلف معتقد بود حکومت در صورت رعایت عدالت و رأفت، مشروع است و در صورت دورشدن از عدالت، مقبولیّت آن مخدوش میشود.<ref>مجلسی، محمدباقر، عینالحیوة، قائم، تهران، بینا، ص 499-488.</ref> مجلسی میگفت: حاکمان باید شیعه بوده و به شرایع مذهب تشیع پایبند باشند و چون صفویه مروّج مذهب شیعه میباشد، قابل تقدیر است.<ref name="ReferenceA">سید حسن قریشی کرین، نشریه درسهایی از مکتب اسلام، مهر 1386، سال 47، شماره 7</ref>
وی در سیزده سالگی از [[ملاصدرا]]، [[اجازه روایت]] گرفت.<ref>مهدوی، سید مصلحالدین، زندگینامه علامه مجلسی، ج ۱، ص ۴۲۶.</ref> و سپس در حضور استادانی چون علامه ''[[حسنعلی شوشتری]]''، ''[[امیرمحمد مؤمن استرآبادی]]''، ''[[میرزای جزایری]]''، [[شیخ حرعاملی]]، [[ملا محسن استرآبادی]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[ملا صالح مازندرانی]]، تحصیل کرد. وی در اندک زمانی بر دانشهای [[صرف و نحو]]، [[لغت]] و [[معانی و بیان]]، [[ریاضی]]، [[تاریخ]]، [[فلسفه]]، [[حدیث]] و [[درایه]]، [[رجال]]، [[فقه]] و [[اصول]] و [[کلام]] احاطه کامل پیدا کرد.
خط ۴۳:
[[لارنس لکهارت]]، از جمله مستشرقینی است که اقدام مجلسی مبنی بر گسترش روابط با شاه را بنا به انگیزه دینی میداند نه حرص و آز.<ref>لکهارت، لارنس: انقراض سلسله صفویه و ایام استیلای افاغنه در ایران، ترجمه مصطفی قلی عماد، مروارید، 1368، چاپ سوم، ص 38.</ref>
وی در زمان خود با توجه به نزدیکی به دربار [[شاه سلطان حسین]]، بر ضد آشنایی با دانشهای مبتنی بر خرد و استدلال برخاست و حتی نوشت که نباید پیرامون علم و صفات خداوند و شبهههای مربوط به قضا و قدر اندیشید.<ref>عبدالهادی حائری، نخستین رویارویی اندیشه گران ایران با دو رویهٔ تمدن بورژوازی غرب، انتشارات امیر کبیر ۱۳۵۷، ص ۱۷۸و ۱۷۹</ref> در همین دوران است که ملا صدرا تکفیر میشود و گفته میشود مجلسی، [[ملا محمدصادق اردستانی]] را از اصفهان بیرون میکند<ref>خدایا زین معما پرده بردار، هفته نامه صبح، سه شنبه ۱۵ اسفند ماه ۱۳۷۵</ref> که این ادعا با توجه به توضیح تازهیابی از [[آقا محمدمهدی پاشنه طلا یزدی]] (نتیجه [[ملا محمدصادق اردستانی]]) در ذیل نگارش شجره نامهاش در صفحه آخر یکی از نسخ خطی محفوظ در کتابخانه ملی ایران رد میشود.<ref>میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن «قوانین الاصول» به کتابت ابوالقاسم بن ملا علی محمد مورخ 1251، نسخه خطی کتابخانه ملی ایران.</ref>
محمدرضا اصفهانی مینویسد: {{نقل قول|مولانا محمدباقر مجلسی دراواخر شاهسلیمان و اوایل سلطنت شاهسلطان حسین بود. شاه، کمال متابعت در مطالب دینی از آنجناب داشت و در هر کار همراهی مینمود. مواعظ او شاه را سودمند آمد. از جمیع مناهی توجه نمود.<ref>الاصفهانی محمدرضا، نصف جهان فی تعریف اصفهان، تصحیح دکتر منوچهر ستوده، امیر کبیر، تهران 1340، ص 183-182.</ref>}}
وی با دخالت در امور کشوری، با اینکه از رواج فساد و تباهی و بادهگساری -تا حد امکان- ممانعت کرد اما شاه را به سرکوب و کشتار مخالفان از جمله اهل سنت ترغیب میکرد و اختلافات و دشمنی بین طوایف و اقشار مردم را در پی داشت چنانکه پس از
وی در روز دوشنبه ۲۷ رمضان سال ۱۱۱۰ درگذشت و
== منتقدین ==
خط ۵۳:
''Iran after the revolution: crisis of an Islamic state. '' Saeed Rahnema, Sohrab Behdad. I.B.Tauris.
{{پایان چپچین}}{{سخ}}۱۹۹۶ شابک ۱۸۶۰۶۴۱۲۸۸ ص۷۸</ref>
البته وصی تامالاختیار شریعتی [[محمدرضا حکیمی]] پس از مرگ او ادعا کرد: من به شریعتی قسمتهایی از بحارالانوار را نشان دادم و دیدگاه شریعتی نسبت به بحارالانوار و
گفته میشود وی در طول عمر خود بیش از ۱٬۲۰۰٬۰۰۰ سطر، مطلب نوشتهاست که اگر به سالهای عمر وی تقسیم شود در هر سال نزدیک به ۲۰٬۰۰۰ سطر نوشتهاست.<ref>ملک الشعرابهار ''سبک شناسی'' جلد ۳</ref>
|