رابیندرانات تاگور: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: ازآثار⟸از آثار، سمیناربین‌المللی⟸سمینار بین‌المللی، هنددر⟸هند در
خط ۱۳۷:
سفر دوم تاگورعلی رغم کهولت سن و سختی راه در سال ۱۳۱۳ برای ادای احترام به [[فردوسی]] و شرکت در مراسم رونمایی آرامگاه توس بودو تاگور هنگامی که در [[آرامگاه فردوسی]] بود و به این حماسه سرای بزرگ ایرانی ادای احترام می‌کرد ۷۳ سال از عمرش می‌گذشت.<ref name="parssea.org">{{یادکرد وب|نویسنده = دکترعجم |نشانی = http://parssea.org/?p=1872 |عنوان = تاگور و علاقه‌اش به ایران | ناشر = خبرگزاری |تاریخ = ۲۰ اردیبهشت۱۳۹۱ |تاریخ بازدید = خرداد۹۱}}</ref>
 
معاون رئیس جمهوری هنددرهند سمیناربین‌المللیدر سمینار بین‌المللی ۱۵۰ سالگی تاگور در ۸ می۲۰۱۲ گفت: تاگور در سفر به ایران طی سخنانی گفت:' هویت نفسانی انسان و هویت ملی که در ذات انسان نهفته‌است نباید مانع از احترام به دیگر فرهنگ‌ها شود آسیا دارای تمدن و فرهنگ غنی است و هر ملتی بر اساس فرهنگ، مذهب و آیین خود راه رهایی خود از عقب ماندگی و استعمار را بازخواهد یافت. ''[[حامدانصاری]]' افزود:امروز آسیا جایگاه خود را باز می‌یابد با همان روشی که تاگور آموزش داد. او مبارزه مسالمت‌آمیز را به رهبرانی چون گاندی آموخت<ref name="parssea.org"/><ref>[http://www.newkerala.com/news/newsplus/worldnews-17033.html#.T-IKbRdo2Vq Vice President speaks on Rabindranath Tagore | newKerala.com, 17033<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>.
 
تاگور در سال [[۱۹۱۲ (میلادی)|۱۹۱۲]] در اندیشه افتاد تا شعرهای دفتر شعر پرآوازه خود گیتانجلی (Gitanjali) را به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] برگرداند. وی در [[۲۷ مارس]] همان سال با پسرش راتیندرانات و همسر او به [[لندن]] رفت، در آنجا برگردان گیتانجلی را به پایان رساند. این شعرها در [[بریتانیا]] بسیار پذیرفته شد و با اقبال اهل ادب روبه‌رو گردید. وی در ماه اکتبر همان سال با پسر و همسرش به [[آمریکا]] رفت و در [[ژانویه]] [[۱۹۱۳ (میلادی)|۱۹۱۳]] به لندن بازگشت و چندی پس از آن به زادگاهش بازگشت. در نوامبر همان سال در شانتی‌نیکتان آگاه شد که شعرهای گیتانجلی برایش [[جایزه نوبل]] را به ارمغان آورده‌است. تاگور زین پس آوازه جهانی یافت. او نخستین آسیایی است که به جایزه نوبل دست یافت. تاگور به سال [[۱۹۱۴ (میلادی)|۱۹۱۴]] جایزه نوبل و نشان [[فرهنگستان سوئد]] را از دست ''لرد کار مایکل'' مرزبان [[بنگال]] دریافت داشت.
خط ۱۶۱:
 
== آثار ==
تاگور بیش از شصت جلد از آثار منظوم خود منتشر نمود و داستانهای بزرگ، مقالات، نمایشنامه‌های او به اغلب زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده‌است. ازآثاراز آثار جاویدان او می‌توان «سلطان قصر سیاه»، «[[میوه جمع کن]]»، «اشعارخیبر»، «رشته‌های گسسته»، «نامه‌هایی به یک دوست»، «پیوند آدمی»، «مذهب بشر»، «شخصیت»، «نکاتی از بنگال»، «هدیه عاشق» و «[[چیترا]]» را نام برد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = .-زندگی-نامه-رابیند-رانات-تاگور |عنوان = زندگی‌نامه رابریندرات تاگور| ناشر = انجمن ادبی شفیقی |تاریخ = ۱۹ ژانویه ۲۰۰۶|تاریخ بازدید = ۲۳ مهر ۱۳۸۹}}</ref>
 
== برگردان فارسی ==