حسین گل‌گلاب: تفاوت میان نسخه‌ها

او تحصیلات ابتدایی خود را در [[مدرسه علمیه]] نزد استادان [استادان] آن دوره، [[عبدالعظیم قریب]]، میرزا ابراهیم قمی مسعودی، [[غلام‌حسین رهنما]] و [[شمس‌العلما قریب گرکانی]] گذراند. برای تکمیل تحصیلاتش در دوره متوسطه به [[دارالفنون]] رفت و از معلمین [معلمان]فرانسوی دارالفنون زبان فرانسه آموخت. او علاوه بر زبان انگلیسی و فرانسوی، مقدمات زبان روسی را نیز در کلاس اسکندرخان ماردیروسیان فرا گرفت<ref>[http://www.persian-language.org/poetsandauthors-گ-fullcontent-361.html استاد حسین گل‌گلاب، شاعران و نویسندگان ایران، شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی]</ref> و پس از پایان تحصیلات در دارالفنون در سال ۱۲۹۵، از سال ۱۲۹۸ به تدریس علوم طبیعی در همان مدرسه پرداخت.{{سخ}}

حسین گل‌گلاب از ۱۲۹۸ تا ۱۳۰۷، دوازده جلد کتاب در رشته علوم طبیعی تألیف کرد. در همان زمان به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۰۱ از [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران|مدرسه عالی حقوق]] در رشته قضایی و [[علوم سیاسی]] فارغ‌التحصیل [دانش‌آموخته] شد. سپس در سال ۱۳۰۷ تصدی تحقیقات عملی گیاه‌شناسی در دانشکده پزشکی را به‌عهده گرفت و از ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۳ در [[دبیرستان نظام]] و [[دانشکده پزشکی]] [[گیاه‌شناسی]] تدریس کرد.{{سخ}}

از جمله این سفرها می‌توان شرکت در جشنهای دویست و بیست ساله تأسیس فرهنگستان شوروی در خرداد ۱۳۲۴ اشاره کرد که در جواب به دعوت [[فرهنگستان علوم]] شوروی انجام شده بود. وی پس از بازگشت در گزارشی فعالیت مراکز و موسسات مختلف و دانشگاه‌ها و کتابخانه‌های شوروی را شرح داد.<ref>متن سخنرانی آقای گل گلاب استاد دانشگاه در انجمن فرهنگی ایران و شوروی، نامه فرهنگستان (قدیم)، سال سوم، شهریور ۱۳۲۴، شماره ۲</ref>{{سخ}}

از ۱۳۲۶ تا ۱۳۵۱ خدمات اجتماعی مختلفی را به‌عهده داشت. در ۱۳۴۵ از خدمات دولتی بازنشسته شد و یک سال بعد به‌عنوان اولین استاد ممتاز [[دانشگاه تهران]] از خدمات علمی و فرهنگی او قدردانی شد. از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۴ رئیس هیئت مؤسسان و رئیس هیئت امنای [[مدرسه عالی علوم اراک]] بود که آن را با کمک دکتر [[پرویز شهریاری]] و دکتر [[عبدالکریم قریب]] راه‌اندازی کرده بود.<ref>[http://www.entekhab.ir/fa/news/63112/حساب-عمر-استاد-حساب-نگاهی-به-زندگی-دکتر-پرویز-شهریاری حساب عمر استاد حساب، نگاهی به زندگی دکتر پرویز شهریاری. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۱]</ref> از اواسط ۱۳۴۹ در دوره دوم فرهنگستان زبان ایران عضو پیوسته بود.{{سخ}}

وی در حال تهیه فرهنگ نامه‌ای در زمینه گیاه‌شناسی بود که اجل مهلتش نداد و در ۲۲ اسفند ۱۳۶۳ درگذشت و در [[بهشت زهرا]]ی تهران به خاک سپرده شد. از او سه فرزند به نام‌های فرخ گل‌گلاب (مهندس راه و ساختمان)، هما گل‌گلاب (دکتر داروسازی و شیمی آلی) و داریوش گل‌گلاب دکتر و متخصص رادیولوژی به یادگار ماند.

 

نکته‌سنجی و دقت نظر گل‌گلاب که ناشی از تجربیات علمی و پژوهشی او در علوم طبیعی بود، در موسیقی نیز بارز بود و در هر دو عرصه او را در ردیف استادان بزرگ قرار داد.{{سخ}}

در ۱۳۰۳ [[علینقی وزیری|کلنل علی‌نقی خان]] گروه موسیقی‌اش را تأسیس کرد و برای ارکستر آن بجز تار معمولی، سه نوع تار با طول‌های مختلف طراحی کرد که در واقع یک ارکستر مجلسی چهار بخشی بود که با [[موسی معروفی]]، حسین گل‌گلاب، [[ادیب]]، حسنعلی صبا ، [[اسماعیل مهرتاش]]، [[صادق خانی]] و [[محمد صادق اربابی]] اجرا می‌شد.<ref>[http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=671088 آلبوم تکنوازی تار موسی معروفی منتشر شد، خبرگزاری مهر، ۷ اردیبهشت ۱۳۸۷]</ref> گل‌گلاب در همان حال که همگام با استادان تراز اول دوران خود در نواختن ساز، نوازنده‌ای ماهر به‌شمار می‌آمد، در سرودن شعر و ترانه هم هم‌ردیف بزرگانی چون [[شیدا]]، [[عارف قزوینی]] و [[ملک‌الشعرای بهار]] ارزیابی می‌شد.<ref name=" golab" />{{سخ}}

او بعدها پس از تأسیس دوره عالی موسیقی در [[هنرستان عالی موسیقی|مدرسه موسیقی دولتی]]، برای تدریس در آنجا پذیرفته شد.

 

== فرهنگستان ایران ==

سال ۱۳۱۳ به دستور [[رضا شاه]] و به همت [[محمدعلی فروغی]]، [[فرهنگستان ایران]] تأسیس شد. حسین گل‌گلاب و کسانی همچون [[محمود حسابی]]، [[علی‌اصغر حکمت]]، [[علی‌اکبر دهخدا]]، [[رشید یاسمی]] و [[غلامحسین رهنما]] از نخستین اعضای فرهنگستان بودند. در ۱۳۱۴ دکتر گل‌گلاب به دلیل تخصص در معادل‌یابی اصطلاحات رشته‌های علمی به عضویت پیوسته فرهنگستان ایران برگزیده شد و در سال ۱۳۱۵ سردبیری فرهنگستان را پذیرفت. او نخستین دبیر فرهنگستان زبان فارسی بود.{{سخ}}

او همچنین خالق واژه‌های علمی و پرمعنایی مثل [[قارچ]]، [[جلبک]] و [[گلسنگ]] در متون زیست‌شناسی ایران بود.<ref>[http://www.iranianlichens.com/2011/05/blog-post_28.html خالق واژه‌های علمی وزین و پر معنای قارچ، جلبک و گلسنگ در متون زیست‌شناسی ایران، همزیستی: تارنمای گلسنگهای ایران، ۲۸ می ۲۰۱۱]</ref>

 

== کتاب‌ها و مقالات ==

آثار حسین گل‌گلاب به دو گروه اصلی علمی و هنری تقسیم می‌شوند. آثار علمی شامل زیرگروه‌هایی نظیر شیمی، فیزیک، جغرافیای طبیعی، فیزیولوژی گیاهی و حیوانی‌ست. آثار هنری نیز شامل موسیقی، شعر، تئاتر و اپراست. او بیش از پنجاه قطعه نمایش کلاسیک برای هنرستان هنرپیشگی نوشت که برخی از این نمایشنامه‌ها در مجلات به چاپ رسد. او همچنین [[کارمن (اپرا)|اپرای کارمن]] و [[فاوست|اپرای فاوست]] را به نظم فارسی مطابق با آهنگ‌های اصلی ترجمه کرده‌است.<ref>آقا شیخ محمد، مریم و سعید نوری نشاط، گلزار مشاهیر، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۷ خورشیدی، صفحهٔ ۳۶۱</ref> یک سال پس از درگذشتش، مقاله‌ای با عنوان یادی از دکتر حسین گل‌گلاب در مجله چیستا، شماره سه، سال ۱۳۶۴ به چاپ رسید که در آن به خدمات علمی و آموزشی او اشاره شد، از جمله پایان‌نامه دکترای او که راجع به نباتات ایران است و خلاصه آن در سال ۱۳۱۳ به چاپ رسیده بود و در آن شش هزار گیاه که در ایران می‌رویند توصیف شده‌بودند.