رأس جالوت: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخ این مقام به بخش قبل و بعد از اسلام تقسیم می‌شود. به طوربه‌طور کلی اطلاعات کافی از راس جالوت قبل از قرن دوم میلادی در دست نیست. یهودیانی که در [[بابل (دولت‌شهر)|بابل]] زندگی می‌کردند متحد شده و سازمانی برای خود ایجاد کردند. به دلیل اینکه افرادی که از نسل داوود بودند دارای احترام بسیار زیادی در بین مردم بودند به رهبری انتخاب می‌شدند.

در زمان قبل از سلطه اعراب معمولاً اطلاعات در مورد این مقام از [[تلمود]] به دست آمده‌است. تلمود در مورد تاریخچه آن صحبت نکرده و بیشتر در مورد فعالیتهافعالیت‌ها و حقوق آن صحبت می‌کند. بعد از اسلام و شکل گیریشکل‌گیری حکومت [[اموی]] و [[عباسی]] این سازمان دارای قدرت بیشتری شده و شکوفا گردید.

بعد از اسارت گرفته شدن یهودیان در بابل و آزاد شدن آنهاآن‌ها به دست [[هخامنشیان]] دو مرجع حکمرانی برای یهودیان در [[سرزمین اسرائیل]] و در بابل شکل گرفت. این دو مرجع از هم مستقل بوده که در نهایت باعث شکل گیریشکل‌گیری دو [[تلمود]] بابلی و اورشلیمی شد. مرجع سرزمین اسرائیل از نوادگان [[هیلل]] بودند. در این تفسیر بر [[کتاب آفرینش]] ۴۹:۱۰ مقایسه‌ای بین راس جالوت بابلی که با زور حکومت می‌کرد با راس جالوت از نوادگان هیلل که به صورت عمومی درس می‌داد انجام شده‌است. در این تفسیر همچنین آمده‌است که مسیح منجی یهودیان تا زمانی که راس جالوت بابلی و اورشلیمی از بین نرفته باشند ظاهر نخواهد شد.

بعد از اینکه اعراب عراق را تحت کنترل گرفتند مقام راس جالوت را تأیید کردند. بوستنای در آن زمان راس جالوت بود. به دلیل خدماتی که بوستنای برای خلفا انجام داده بود یکی از دختران یزدگرد سوم به او داده شد. مسلمانان آن زمان به دلیل اینکه راس جالوت از نسل داوود بود و آنهاآن‌ها داوود را به عنوان پیامبر قبول داشتند احترام زیادی برای راس جالوت قائل بودند. در زمان عباسیان راس جالوت بر ۹۰ درصد یهودیان حکومت می‌کرد. بعد از اینکه [[حکومت عباسیان]] سقوط کرد قدرت راس جالوت تا فقط سرزمین ایران بود.

پسر این راس جالوت نیز گفته‌است: «من قبلاً از [[کربلا]] عبور نمی‌کردم، محلی که حسین در آنجا کشته شد، بدون اینکه به اسب خود بکوبم (تا سریعتر بروم)، زیرا یک روایت قدیمی گفته بود که این محلی است که در آن یک بازمانده یک پیامبر کشته می‌شود، ولیکن از زمانی که حسین کشته شده‌است این پیشبینیپیش‌بینی به حقیقت پیوسته‌است [ و من می‌دانم که کسی که قرار بود کشته شود من نبودم] و من با آسودگی خیال از آن عبور می‌کنم.»