سئول: تفاوت میان نسخه‌ها

سئول دارای آب و هوایی قاره‌ای با چهار فصل مجزاست که شامل تابستانهای گرم و مرطوب و زمستانهای سرد و نسبتاً خشک هستند. میانگین درجهٔ بالای حرارت برابر یک درجهٔ [[سانتی گراد]] در ماه ژانویه و ۲۹ درجهٔ سانتی گراد در ژوئیه است. میزان متوسط بارندگی سالیانه‌ای که سئول دریافت می‌کند برابر با ۳۷۰/۱ میلیمترمیلی‌متر است که ۷۰ درصد آن به‌طور معمول بین ماه‌های ژوئیه و سپتامبر می‌بارد.

سئول پهنه‌ای با مساحت ۶۰۵ [[کیلومتر مربع]] را پوشش می‌دهد که ۳۷ کیلومتر آن از شرق به غرب و ۳۰ کیلومتر آن از شمال به جنوب امتداد می‌یابد. شهر توسط کوه‌هایی احاطه شده که بلندترین آنهاآن‌ها کوه بوکَنسان (Bukhansan) با ارتفاعی برابر ۸۳۶ متر از سطح دریاست.

سئول توسط رودخانهٔ هان که از شرق به غرب و به سمت دریای زرد جریان دارد، به دو بخش تقسیم شده‌است. شهر به لحاظ اداری شامل ۲۲ بخش (gu) است که به ۵۲۶ ناحیهٔ زیرمجموعه تقسیم شده‌اند. مراکز تجاری و بازرگانی در نواحی مرکزی و به گونه‌ای فزاینده در بخش جنوبی رودخانهٔ هان، واقع شده‌اند. کارخانه‌ها در قسمت غربی شهر و بویژهبه ویژه در ناحیهٔ یانگ دِنگ پو (Yeongdeungpo) تمرکز یافته‌اند. فقیرترین نواحی مسکونی شهر اغلب در قسمت شرقی شهر قرار دارند. ضلع شمالی شهر کوهستانی است و پارکهای زیادی دارد چنانچه کاخ [[ریاست جمهوری]] با عنوان چونگ وادا ((Chongwadae یعنی خانهٔ آبی، شناخته می‌شود. دو تا از بزرگترین بازارهای خارج از شهر در نزدیکی دروازهٔ جنوبی (South Gate) (نامداِمون Namdaemun) و دروازهٔ شرقی (East Gate) (Dongdaemun دانگ داِمون) واقع شده‌اند. میونگ دانگ، واقع در بخش مرکزی سئول، (Myongdong)، که پس از ناحیهٔ شیک High fashion توکیو، گینزای سئول لقب گرفته‌است، [[مرکز خرید]] و مدهای زنانه و همچنین جایگاه استقرار بزرگترین [[کلیسای جامع]] [[کاتولیک رومی]] (Roman Catholic) است. از سال ۱۹۶۰ تا میانهٔ سالهای ۱۹۹۰ بخش جنوبی رودخانهٔ هان شاهد رشد بی‌سابقه در [[ساخت و ساز]] فروشگاه‌ها و آپارتمانهایی برای [[قشر متوسط]] رو به بالا، بود.

در سال ۲۰۰۳، ۹٬۷۱۴٬۰۰۰ نفر یا قریب به یک چهارم جمعیت کرهٔ جنوبی در سئول زندگی می‌کردند. از سال ۱۹۴۵ مهاجرت از نواحی روستایی به شهری در سراسر کرهٔ جنوبی افزایش یافته‌است و سئول بزرگترین دریافت کنندهٔدریافت‌کنندهٔ این مهاجرت‌ها بوده‌است. جمعیت سئول پس از [[جنگ کره]] (۱۹۵۳–۱۹۵۰) رشد سریعی داشت به گونه ایکه از میزانی کمتر از یک میلیون در سال ۱۹۴۵ به چیزی بالغ بر ۲ میلیون در سال ۱۹۶۰، ۵ میلیون تا سال ۱۹۷۰، ۸ میلیون تا سال ۱۹۸۰ و ۱۰ میلیون تا سال ۱۹۸۸ رسید. در سال ۱۹۹۵ تراکم جمعیتی شهر در حدود ۱۶٬۹۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع بود. همچون کرهٔ جنوبی به عنوان یک کل، سئول نیز دارای جمعیتی همگن بود و تنها درصد بسیار اندکی از افراد با نسب غیر کره‌ای و اغلب شامل بازدیدکنندگان خارجی و چینی‌های مقیم، بودند.

رشد سریع جمعیت در سئول فشارهای فراوانی را بر زیرساخت‌ها و محیط وارد ساخت که از جمله شامل تراکم ترافیک، کمبود مسکن و [[آلودگی آب]] و هوا، هستند. سئول ۱٫۶۵ میلیون وسیلهٔ نقلیهٔ ثبت شده دارد که در حدود ۷۰ درصد از آنهاآن‌ها ماشین‌های مسافرتی هستند. سامانهٔ مترو ابتدا در سال ۱۹۷۴ ساخته شد و در سال ۱۹۸۰ گسترش زیادی یافت و همه روزه۵٫۳۲ میلیون مسافر را جابجا می‌کرد. برنامهٔ توسعه خطوط مترو هنوز هم کمتر نشانگر حل مشکلاتی همچون تراکم ترافیک است مشکلی که علت آلودگی هوایی و صوتی، تصادفات جدی و ناسازگاری‌های بسیاری در شهر به‌شمار می‌رود.

در اواخر سالهای ۱۹۸۰، دولت کرهٔ جنوبی از طریق پروژه‌های مختلفی همچون تصفیه و پاکسازی رودخانهٔ بسیار آلوده شدهٔ هان و تصویب قانون منع آلودگی در کارخانه‌ها و وسائط نقلیهٔ خصوصی، به مسئلهٔ آلودگی محیطی پرداخت. در حالیکه این قبیل پروژه‌ها به درجاتی از موفقیت دست یافته‌اند ولی آلودگی، بویژهبه ویژه آلودگی ناشی از اتومبیل‌ها و کارخانه‌ها، هنوز هم خطر جدی برای [[کیفیت زندگی]] در سئول به‌شمار می‌آید.<ref name="seeeol">{{یادکرد وب

بیون Biwon یا باغ اسرار آمیزاسرارآمیز (Secret Garden) که پیش از این تفرجگاهی برای حاکمان یی Yi از خاندان چوسان بوده‌است، اکنون پارک عمومی است که مساحتی برابر با ۳۲ هکتار را دقیقاً در شمال کاخ چانگ دوک (Changdeok)، اشغال می‌کند. پارک نامسان (Namsan) بر کوه نامسان در جنوب مرکزی شهر واقع شده‌است. در قلهٔ این کوه قلعهٔ نامسان قرار دارد که شامل یک رستوران و ایوان دیده‌بانی است. پارک ساجیک (Sajik) جایگاه محراب‌هایی است که پیش از این توسط پادشاهان یی مورد استفاده قرار می‌گرفت همچون معبدی برای قوم تانگون Tangun که از نیاکان افسانه‌ای مردم کره به‌شمار می‌رود.

استادیوم دانگ دائِمون (Dongdaemun) در شرق کره محل برگزاری بازیهایبازی‌های فوتبال و [[بیس بال]] و همچنین سایر ورزش هاست. اگرچه بزرگترین مرکز ورزشی در جنوب شرقی شهر و منطقهٔ جامسیل (Jamsil) واقع شده؛ محل استقرار مجموعه‌های ورزشی اصلی که به منظور برگزاری بازیهایبازی‌های [[المپیک تابستانی]] در سال ۱۹۸۸ ساخته شد. این مرکز شامل استادیوم المپیک، مجموعهٔ ورزشی، استخر شنای سرپوشیده، استادیوم بیسبال و سایر [[تجهیزات ورزشی]] است. در شرق این مرکز پارک المپیک ((Olympic Park قرار دارد که مساحت آن در حدود ۳ کیلومتر مربع است، قلعهٔ نظامی مانگ آن (Mongch' on) نیز در مرکز این پارک جای گرفته‌است. پارک شامل امکاناتی برای ورزش، گرد هم آیی‌های عمومی و هنرهای نمایشی است.<ref name="seeeol" /><ref>Armstrong, Charles K. «Seoul." Microsoft® Student 2009 [DVD].</ref><ref>[http://anthropology.ir/node/11504 انسان‌شناسی و فرهنگ]</ref>

خیابان تهران در سئول در [[منطقه گانگنام]] قرار دارد مرکز تجمع ساختمان‌های بزرگ و دفاتر شرکت‌های عمده تجاری، بانکهابانک‌ها و شرکت‌های صنعتی مانند [[سامسونگ]] و [[ال‌جی]] است.