سید ابوالقاسم خوانساری (میرکبیر): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مهرنگار (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش Neveshtar.sh (بحث) به آخرین تغییری که Modern Sciences انجام داده بود واگردانده شد
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۴:
'''میر سید ابوالقاسم جعفر خوانساری''' فرزند حسین پسر قاسم پسر محب‌اﷲ از نوادگان سید صالح قصیر ([[امامزاده سید صالح قصیر]]) و او از نوادگان [[موسی بن جعفر]] است.
 
وی در پیشگفتار کتاب ''مناهج المعارف'' خود را '''ابوالقاسم بن الحسین الحسینی الموسوی''' معرفی نموده استنموده‌است.<ref>[http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/71429/1 مناهج المعارف - نسخه متنی]، کتابخانه دیجیتالی تبیان</ref>
 
نسب وی بنا به [[تبارنامه]] زیر به [[موسی بن جعفر]] می‌رسد:<ref>[http://www.najafizadeh.ir/?p=188 وبگاه نجفی زاده در تاریخ و فلسفه علم]</ref>
خط ۱۷:
 
== تحصیل ==
میر کبیر در ابتدای جوانی در کلاسهای درس [[محمدباقر مجلسی]] حضور یافته، نزد وی و [[آقا جمال خوانساری]] شاگردی کرد. وی اغلب درسهایدرس‌های خود را از داییش ''ملا حسین جیلانی لبنانی'' (درگذشته ۱۱۲۹ ق)، از عالمان دوره صفوی، فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید.
 
اجازه روایت را از از [[محمدباقر مجلسی]]، [[ملا حسین جیلانی لبنانی]]، محمدصادق بن محمد سراب تنکابی و ملا محمدطاهر بن مقصودعلی اصفهانی دریافت نمود.
میرکبیر مجتهدی بود که بر علم کلام، ادبیات و ملل و نحل هم مسلط بود و با عالمان ادیان دیگر مناظره می‌کرد. او صاحب خط زیبایی بود و از کتابهایکتاب‌های دیگر نسخه برداری می‌نمود.
 
== شاگردان ==
خط ۴۲:
== آثار ==
* مناهج المعارف
::معروف‌ترین اثر وی کتاب «''مناهج المعارف''» یا «''مناهج المعارف در بیان اصول دین''» یا «''فرهنگ عقاید شیعه''» به [[زبان فارسی]] است. این کتاب با مقدمه مبسوط [[سید احمد روضاتی]] در سال ۱۳۵۱ خورشیدی به چاپ رسیده استرسیده‌است.<ref>[http://www.worldcat.org/title/manahig-al-maarif-dar-bayan-i-usul-i-din-ya-farhang-i-aqaid-i-sia/oclc/315308100&referer=brief_results WorldCat library catalog]</ref><ref>[http://dl.nlai.ir/UI/6ed00713-564e-41e8-9afa-c6e57ab8e551/Catalogue.aspx م‍ن‍اه‍ج ال‍م‍ع‍ارف در ب‍ی‍ان اص‍ول دی‍ن]، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران</ref><ref>[http://mtif.org/p/book/1926/مناهج-المعارف-در-اصول-دین مناهج المعارف در اصول دین]، بنیاد محقق طباطبایی</ref>
او در ادب پارسی نیز رساله‌ها و اشعاری داشته استداشته‌است و از دیگر آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:<ref>محمدباقر خوانساری، جلد ۲، صفحهٔ ۱۹۸</ref><ref>مجمع الفوائد، صفحه ۱–۴۳</ref><ref>[[آقا بزرگ طهرانی]]، [[الذریعة]]، جلد ۶</ref>
* مناسک حج
* کتابی مبسوط دربارهٔ زکات
* ''تتمیم الافصاح فی ترتیب الایضاح'': که در آن کتاب ''ایضاح الاشتباه'' [[علامه حلی]] را مرتب کرده استکرده‌است.
* المصباح در باب ادعیه مجرب
* رساله‌ای در باب اثبات وجود عینی [[نماز جمعه]] در زمان غیبت امام معصوم که در رد رساله استادش [[آقا جمال خوانساری]] است.
* رساله‌ای در شرح خطبه [[فاطمه زهرا]]
* حاشیه‌هایی بر چند کتاب فقهی از جمله ''الذخیرة'' اثر [[محمدباقر سبزواری]]
* ''منظومه میمیه‌ای'' بدون الف و همزه به زبان عربی مشتمل بر حدود ۳۰۰۰ بیت که در آن آداب شرعی و بعضی احکام فقهی بیان شده استشده‌است و حاکی از تسلط بسیار وی بر [[ادبیات عرب]] است. [[سید مهدی غضنفری خوانساری]] فرزند [[سید محمدتقی غضنفری]] آن را ترجمه نموده است<ref>نام کتاب: آیینه پژوهش نویسنده: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم جلد: ۹۳ صفحه: ۱۵</ref>و [[محمدهاشم خوانساری]] این منظومه را در کتاب ''مبانی الاصول'' خود آورده است.
 
== منابع ==