روستا: تفاوت میان نسخه‌ها

در مورد '''روستا''' و '''دِه''' تعاریف متعدد و زیادی گفته شده، ده یا روستا که در کتاب‌های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می‌شود، در [[پارسی میانه]]، ده (Deh) در [[پارسی باستان]] (Dahya) به معنی سرزمین و در [[اوستا]] به شکل دخیو (Daxya) آمده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.vajehyab.com/dehkhoda/روستا|عنوان=معنی روستا {{!}} لغت‌نامه دهخدا|ناشر=واژه یاب|بازبینی=2016-05-30}}</ref> در [[ایران]]، ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده‌است که در آن گروه‌هایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر [[قرون وسطی]] و از آن پس تا به امروز برقرار بوده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.iranvillage.ir/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=29|عنوان=روستاهای ایران|ناشر=سایت روستاهای ایران|بازبینی=2016-05-30}}</ref><ref>{{Cite journal|url=https://jes.ut.ac.ir/pdf_18364_241d92ab168d1367fad712bd9daa975e.html|title=درنگی در مفهوم روستا|last=راهب|first=غزال|date=|journal=مجله محیط شناسیمحیط‌شناسی|accessdate=|issue=۴۱|doi=|nopp=۱۰۵-۱۱۶۱۰۵–۱۱۶|language=فارسی}}</ref>

قانون ''تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری''، مصوب تیر ۱۳۶۲، روستا را چنین تعریف می‌کند: «روستا واحد مبداءمبدأ تقسیمات کشوری است» که از نظر وضعیت طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی همگون بوده، با قلمرو معین ثبتی یا عرفی مستقل شناخته شود. روستا از حداقل ۲۰ خانوار یا صد نفر ساکن متمرکز یا پراکنده تشکیل می‌شود. اکثریت ساکنان دائمی روستا به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم به فعالیت در زمینه کشاورزی، دامداری، باغداری، صنایع روستائی یا صید اشتغال دارند. روستا در عرف به عنوان ده، آبادی،قلعه،دهکدهآبادی، قلعه، دهکده یا قریه نیز نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=قانون مصوب مجلس شورای اسلامی|کد زبان=fa|تاریخ=۱۵ تیر ۱۳۶۲|وب‌گاهوبگاه=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی|نشانی=http://rc.majlis.ir/fa/law/show/90769|عنوان=قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری}}</ref>.