ریچارد فاینمن: تفاوت میان نسخه‌ها

 

=== دوران کلتک ===

 

فاینمن به همراه [[ماری گل-من]] مدلی را برای توصیف [[نیروی هسته‌ای ضعیف|واپاشی ضعیف]] توسعه داد که نشان می‌داد جفتیدگی جریان در این فرایند ترکیبی از جریان محوری و جریان برداری است. (تجزیه یک نوترون به یک الکترون، یک پروتون و یک پادنوترینو مثالی از یک واکنش واپاشی ضعیف است) هر چند که [[ای سی جورج سودارشان]] و رابرت مارشاک هم تقریباً همزمان با فاینمن و گل‌مان مدل مشابهی را ارائه کردند اما کار فاینمن و گل‌مان به عنوان پیشرفتی اساسی تلقی می‌شد چرا که برهم‌کنش‌های [[نیروی هسته‌ای ضعیف]] به طرز شسته و رفته‌ای بر مبنای جریان‌های برداری و محوری توضیح می‌داد و نظریه [[واپاشی بتا]]ی سال ۱۹۳۳ [[انریکو فرمی]] را با توضیحی برای نقض زوجیت ذرات بنیادی مجهز می‌کرد. {{sfn|Gleick|1992|pp=۳۳۰–۳۳۹}}