موسیقی‌دان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
NMasiha (بحث | مشارکت‌ها)
جستار وابسته
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۸:
 
== پیشینه نوازندگی در ایران ==
از مهمترین مُهرنگاره‌های خنیاگری (:موسیقی) در جهان؛ باید از آنچه که در «[[تپه چغامیش|چوغامیش]]» عربستان یا [[خوزستان]] فعلی برجای مانده، یاد کرد که در سالهای ۱۹۶۱–۱۹۶۶ میلادی، یافت شده استشده‌است. این مهرنگاره ۳۴۰۰ ساله؛ سیمایی از بزم رامشگران را نشان می‌دهد. در این بزم باستانی، دسته‌ای خنیاگر(:'''نوازنده''') دیده می‌شوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان می‌دهد که آنها، نخستین دسته خنیاگران(:[[ارکستر]]) جهان هستند. در این گروه رامشگران، می‌بینیم که نوازنده‌ای «[[چنگ]]» و دیگری «[[شیپور]]» و آن دیگر «[[تنبک]]» می‌نوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خواننده‌ای است که «[[آواز]]» می‌خواند. ما همانند این خنیاگران را در «ایلام» و در سده ۲۷ پیش از میلاد و از زمان پادشاهی «پوزوز این شوشیناک» در شوش می‌شناسیم. از همین گاه، مُهر و نشانه‌هایی در دست است که نشان می‌دهند، خنیاگران بسیاری در ایران می‌زیستند.<ref>''[[امرداد (هفته‌نامه)|هفته‌نامه امرداد]]''، شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شماره ۲۸۸، ص ۶.</ref>
 
== نام نوازندگان ==
در فارسی نوازنده سازهای سنتی را با پسوند «-زن» (مانند تارزن، نی‌زن و مانند آن) یا با پسوند «-نواز» (مانند نی‌نواز) نام می‌گذارند. نام نوازندگان سازهای غربی اما بیشتر به تبع از زبان فرانسه با پسوند «-یسست» نام برده می‌شود. مانند ویولونیست، ساکسوفونیست و مانند آن. در زیر فهرستی از نام نوازندگان سازهای گوناگون آمده استآمده‌است:
{{Div col|cols=۳}}
* [[ابوا]]: ابویست
خط ۳۷:
* [[هورن]]: هورنیست
* [[ویلن]]: ویلنیست، ویلن‌زن، ویلن‌نواز
* [[ویلن‌سل]]: ویلن‌سلیست،
{{Div col end}}۸
 
خط ۴۴:
 
== منابع ==
* https://en.oxforddictionaries.com/definition/musician
* http://www.aboutmusicschools.com/resources/musicianstypes
 
== جستارهای وابسته ==