نجوم کروی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیئت قدیم یا دوره نخست تاریخ نجوم یعنی زمین مرکزی توسط بطلمیوس دانشمند یونانی به کمال رسید، وی قبل از میلاد مسیح مدلی برای حرکت سیارگان و خورشید ارائه داد که دست کم تا ۱۵ قرن پس از او در بین ستاره شناسان پذیرفته شده بود. این مدل جوابگوی مسایل مطرح شده در عصر خود بود. منجمان با استمداد از آن قادر به پیشگویی پدیده‌های فلکی مانند کسوف و خسوف بودند، همچنین می‌توانستند حالات ماه را از قبل محاسبه نمایند. در این هیأتهیئت زمین مرکز و ساکن بود و همه اجرام درگردش بودن. به جز ماه و خورشید که حرکت مداری ساده‌ای داشتند، هریک از سیارات علاوه بر حرکت به دور زمین، حرکات مداری دیگری به گرد خود داشتند. با این حرکات تغییر موضع آنان در رصدهای نجومی توجیه می‌شد.<ref>[http://www.hadj.ir/fa/default.php?part=nojom&id=4 هیئت بطلمیوس] وبگاه نمایندگی ولی فقیه در امور حج</ref>

هییت جدید یا دوره دوم تاریخ نجوم (خورشید مرکزی) به کشیش لهستانی، کوپرنیک در قرن شانزدهم میلادی، نسبت داده شده‌است. او فرضیه حرکت زمین را مطرح کرد. در یک قرن دیگر دانشمند بزرگ آلمانی، یوهانس کپلر با مطالعات فراوان و تکیه بر رصدهای دانشمند دانمارکی تیکو براهه، توانست مدل کوپرنیکی را تکمیل نماید. او همچنین موفق به وضع قوانین حرکت سیارات شد. هم‌زمان با او دانشمند ایتالیایی، گالیله توانست با استفاده از تلسکوپ دست‌ساز خود، اسرار بیشتری از آسمان را روشن نماید. در نهایت دانشمند انگلیسی، نیوتن در اواخر قرن هفدهم میلادی با وضع قوانین حرکت و قانون جاذبه عمومی، توانست دستاوردهای دانشمندان پیشین را تکمیل نماید. او همچنین توانست توجیه علمی حرکت مداری را بیان کند. قانون جاذبه نیوتن سرمنشا پیشرفت‌های دانش جدید بشری در زمینه‌های مختلف از جمله اختراع ماهواره‌ها بود،ولی با این وجود همچنان هیأت و نجوم قدیم دقت و جذابییت بیشتری را به خود اختصاص داده استبود.<ref>[http://www.hadj.ir/fa/default.php?part=nojom&id=5#_ftn1 هیئت جدید] وبگاه نمایندگی ولی فقیه در امور حج</ref>