ملایر: تفاوت میان نسخه‌ها

|زبان=[[فارسیلری]]، [[گویش ملایری]]

'''مَلایر'''شهری بزرگ و تاریخی در غرب [[ایران]] است. این شهر مرکز [[شهرستان ملایر]] و در ۳۸۶ کیلومتر غرب پایتخت و در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی مرکز استان واقع شده‌است. این شهر دومین شهر بزرگ استان همدان از نظر جمعیت به‌شمار می‌آید. جمعیت ملایر با سه شهرک اقماری نامیله، ازناو، حاجی‌آباد ۲۸۹۰۰۰ هزار نفر می‌باشد.<ref>http://www.visaprovide.com/شهرهای-گردشگری-استان-های-ایران/شهرهای-استان-همدان.html?id=622</ref> ملایر از ترکیب دو واژه «مال» و «آگر» تشکیل شده که به معنی سرزمین آتش است. همچنین به سرزمین [[آریایی]]‌هاکه نیزریشه تعبیرلری شده‌استدارد. ملایر از ۵ مرکز استان با نام‌های: [[بیرجند]]،[[شهرکرد]]، [[یاسوج]]، [[سمنان]]، [[ایلام]]، بزرگتر است. قدمت سکونت در محل کنونی ملایر به [[ایلام (تمدن)|تمدن ایلام]] بازمی‌گردد. پس از ایلامی‌ها، مادها در ملایر ساکن شدند. همچنین بررسی تپه [[نوشیجان]]٬آتشکده و قلعه‌ای باستانی در ۱۵ کیلومتری غرب '''ملایر''' با کاوش‌های [[باستان‌شناسان]] در این تپه باستانی سه طبقه شناسایی شد که طبقه اول را به [[مادها]]، طبقه دوم را به [[هخامنشیان]] و طبقه سوم را به [[ساسانیان]] نسبت می‌دهند.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=Stronach | نام=David | نام خانوادگی۲=Roaf | نام۲=Michael | نام خانوادگی۳=Stronach | نام۳=Ruth | نام خانوادگی۴=Bรถkรถnyi | نام۴=S. | عنوان=Excavations at Tepe Nush-i Jan | ژورنال=Iran | ناشر=JSTOR | جلد=16 | سال=1978 | صفحه=1-120 | پیوند=http://dx.doi.org/10.2307/4299646 | doi=10.2307/4299646 | زبان=en | تاریخ بازبینی=2015-03-02}}‌</ref> مردم ملایر به [[زبان فارسیلری]]<ref>دانشنامه ملایر، علیرضا گودرزی، انتشارات کبریا وزیری</ref> و