قطرهٔ [[اشک مصنوعی]] و [[پماد]]های مرطوب و چربکننده معمولاً در درمان این وضعیت استفاده میشوند.
دکتر معاینۀ بالینی انجام میدهد و از بیمار در مورد علایم، تاریخچۀ پزشکی وی، داروهایی که در حال مصرف آنها است و نیز در مورد پیشه و مشغولیات شخصی او پرسش میکند.
تستها میتوانند کمیت اشک پشت پلک چشم، چگونگی کارکرد غشاء اشکی و میزان تبخیر اشک را نشان دهند.
درمان با هدف برقراری میزان مناسب نمدار و لیز بودن چشم انجام میشود اما نوع رویکرد پزشکی به علت زیربنایی بروز خشکی چشم بستگی دارد.
راههای چرب نگه داشتن چشم عبارتند از:
ایجاد بیشترین میزان اشک طبیعی
استفاده از اشک مصنوعی یا قطرههای چشمی
کاهش میزان تخلیۀ اشک
اگر مشکل از وضعیتی مربوط به چشم یا مشکلی سیستمیک مثل عفونت چشم یا پسوریازیس نشأت گرفته باشد، نخست باید نسبت به درمان مشکل زیربنایی اقدام شود.
داروهای مورد استفاده برای بیماران دچار خشکی چشم مزمن شامل قطرههای چشمی سیکلوسپورین یا رستازیس است. سیکلوسپورین التهاب سطح چشم را کاهش میدهد و محرک افزایش تولید اشک است. بیماران در صورتی که دچار عفونت چشم یا تاریخچۀ ابتلا به یک عفونت ویروسی هرپسی در چشم باشند نباید از سیکلوسپورین استفاده کنند.
اگر بیمار دچار بلفاریت باشد، نیاز به آن دارد که ناحیۀ آسیب دیده را مداوماً با استفاده از یک محلول رقیق شدۀ شامپوی بچه تمیز کند. دکتر ممکن است قطرهها یا پماد آنتیبیوتیک را برای مصرف در طول شب تجویز نماید. گاهی از اوقات، یک آنتیبیوتیک خوراکی مثل تتراسایکلین یا دُکسی سایکلین مورد استفاده قرار میگیرد.
قطرههای استروئیدی ممکن است در صورت شدید بودن علایم حتی پس از مصرف قطرههای چشمی، به کاهش میزان التهاب چشم کمک کنند.<ref>[http://www.darmansara.com/view/3707/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%85%DB%8C%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AE%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%DA%86%D8%B4%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D8%AF%D8%9F/ چگونه میتوان از خشکی چشم به راحتی راه شد]</ref>