بن مضارع: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏ساختار: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲:
 
== ساختار ==
بن مضارع، ساده‌ترین شکل یک فعل در زمان حال است که با حذف [[وند|وندهای]]های اصلی ([[پیشوند]]ها و [[پسوند]]ها) به‌دست می‌آید. فعل مضارع در زبان فارسی به صورت زیر ساخته می‌شود:
 
:فعل مضارع = می- (پیشوند) + بن مضارع + [[ضمیر]] فعلی (پسوند)
برای نمونه، فعل ''می‌روند'' به صورت زیر تجزیه می‌شود:
:می‌روند = می (پیشوند) + رو (بن مضارع) + ـ ند (پسوند)
:البته یه راه ساده‌تر هم هست که فعل را به اول شخص مفرد و سپس حرف ((«ب))» را در صورت حضور حذف کنید برای مثال می رانممی‌رانم -->بران-->ران -->ران در اینجا بن مضارع است.
:همچنین اگر از سر [[فعل امر|کارواژهٔ فرمانی]] واک همخوان ب را برداریم، آنچه می‌ماند بن اکنون است. برو --> رو، بگو --> گو، بورز --> ورز، بشو --> شو، بران --> ران. بخوان --> خوان. بدم --> دم.
 
خط ۳۹:
 
== منابع ==
* [[حسن انوری|انوری، حسن]] و [[حسن احمدی گیوی|احمدی گیوی، حسن]] (۱۳۷۵)، ''دستور زبان فارسی ۲''، تهران: [[انتشارات فاطمی]]، ویرایش دوم، صص۱۹-۲۰صص۱۹–۲۰.
* [[خسرو فرشیدورد|فرشیدورد، خسرو]]، ''فعل و گروه فعلی و تحول آن در زبان فارسی (پژوهشی در دستور تاریخیِ زبان فارسی)''، تهران: انتشارات سروش، ۱۳۸۴، ص۹۱.