اسکای ترن: تفاوت میان نسخه‌ها

داگلاس میلویکی، مخترع آمریکایی در سال ۱۹۹۹ طرحی به نام skytran پیشنهاد داد. این طرح در اصل از [[حمل و نقل]] شخصی پرسرعت (personal rapid transit یا [//en.wikipedia.org/wiki/Personal_rapid_transit PRT]) گرفته شده است، با این تفاوت که کابین‌های شخصی که همگی در یک سیستم بسته اند، با استفاده از فناوری مگلو بدون تماس با ریل و با سرعت ثابت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند. در این طرح نشان داده شده به دلیل تفاوت‌های اساسی این طرح با قطارهای مغناطیسی ([[قطار مگلو]]) هزینه‌ها به شدت افت می‌کند. به‌طور کلی سه نوع [[سیستم تعلیق]] به نام‌های EMS (سیستم تعلیق الکترومغناطیس) ، EDS (سیستم تعلیق الکترودینامیک) و [//en.wikipedia.org/wiki/Inductrack Inductrack] یا ریل القائی وجود دارد که اولی در آلمان و دومی در ژاپن مورد استفاده قرار گرفته و سومی هنوز در مرحلهٔ آزمایش است. در این طرح، تعلیق از نوع Inductrack😍nductrack استفاده می‌شود. در این صورت ریل‌ها نیازی به نصب تجهیزات خاصی ندارند و تجهیزات اصلی مگلو در خود کابین‌ها نصب می‌شوند، به همین دلیل و به دلیل کوچک‌تر و سبک تر بودن کابین‌ها نسبت به قطار هزینهٔ نصب ریل‌ها بسیار کم تر می‌شود.