گارد جاویدان (هخامنشی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''گارد جاویدان''' یا '''سپاه جاویدان'''، خُبره‌ترین و یکی از بزرگترین نیروهای جهان روزگار خود در سپاه [[امپراتوری هخامنشی]] بود که برای ایفای دو نقش آموزش دیده بودند، هم به عنوان گارد نگهدارنده شاهنشاهی و هم به عنوان عضوی از ارتش در [[جنگ‌های ایران و یونان]] در دوران [[هخامنشی]] ایفای نقش می‌کردند.<ref>اطلاعات عمومی. عنایت الله شکیبا پور. کتابفروشی اشراقی</ref>

[[داریوش بزرگ]] برای این که بتواند از سرزمین [[ایران]] پاسداری کند، نیروی ویژه‌ای به وجود آورد به‌نام سپاه جاویدان، آن‌هم در سال ۴۶۵ پیش از میلاد یعنی زمانی که بسیاری از کشورها هنوز ارتشی نداشتند و هنوز از نیروی نظامی ناآگاه بودند. رویدادنگاران نوشته‌اند که سپاه جاویدان از بین جوانان بلندبالا و نیرومند و خوش‌سیما گزینش می‌شد. سربازان این سپاه ۶ سال باید دورهٔ آموزشی را پشت سر می‌گذاشت. در این آموزشگاه افزون بر دانش آن زمان فنون جنگی را نیز فرا می‌گرفتند، ولی مهم‌تر از همه این‌ها، پرورش اخلاق بود که برای آن‌ها ارزش داشت. افراد حاضر در سپاه جاویدان از قبایل [[پارس]] و [[ماد]] بوده‌اند.

شمار آن‌ها به ده هزار تن می‌رسید. این سپاه به ده [[هنگ]] هزار نفری بخش می‌شد. از آن روی به آن سپاه جاویدان می‌گفتند که هیچ‌گاه از شمار آن‌ها کم نمی‌شد. اگر یک نفر بازنشسته یا کشته می‌شد، به‌شتاببی‌درنگ سرباز تازه‌ای جای او را پر می‌کرد. این سپاه ده هزار نفری در آن هنگامه از نظر دلیری نمونه بودند و از نظر جوانمردی یگانه. فرماندهی این سپاه در زمان [[خشایارشا]] بر عهده [[هایدرانوس]] بود.