حکایت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Evimiz (بحث) به آخرین تغییری که Fatranslator انجام داده بود واگردانده شد
برچسب: واگردانی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۷:
'''حکایت''' نوعی از داستان کوتاه است که در آن درس یا نکته‌ای اخلاقی نهفته است. این درس یا نکته بیشتر در پایان حکایت بر خواننده آشکار می‌شود. شخصیت‌های حکایت آدمها، حیوانات یا اشیای بی‌جانند. زمانی که حیوانات شخصیت حکایتند، مانند انسان‌ها سخن می‌گویند و احساسات انسانی از خود نشان می‌دهند. یکی از بهترین نمونه‌های حکایت در زبان فارسی را می‌توان در [[هزار و یک شب]] دید.
 
حکایت‌ها معمولاً طوری نوشته می‌شوند که خواننده به سادگی آنهاآن‌ها را درک کند. ادبیاتی را که در حکایت‌ها به کار برده می‌شود، [[ادبیات تعلیمی]] می‌نامند.
 
برخی حکایت‌ها از نسلی به نسل دیگر بازگو می‌شود. بیشتر در حکایت با استعاره از اشیا یا حیوانات، نابخردی انسان در رفتار و منشش به وی نشان داده می‌شود. گاهی حکایت آکنده از طنز یا هزل است.
خط ۳۶:
* [[راوی (زبان)|راوی]] بیشتر آن‌ها همه‌چیزدان است و چیزی بر او پنهان نمی‌ماند و بر گذشته و آینده حکایت واقف است و معمولاً سرنوشت بازیگران را در ابتدای حکایت افشا می‌کند. در مواردی که راوی همه‌چیزدان نیست قواعد و اصول [[شیوه روایتگری|زاویهٔ دید]] راوی رعایت نشده است.
* بازیگران ([[قهرمان داستانی|قهرمان]]<sup>[[:en:Protagonist|en]]</sup> یا [[ضد قهرمان داستانی|ضد قهرمان]]<sup>[[:en:Antagonist|en]]</sup>) در حکایت چهره‌ای کاملاً سیاه یا سفید دارند، یعنی؛ یا بسیار خوب و منزه‌اند یا بسیار بد و شرور. به ندرت در بعضی از حکایات بازیگری خاکستری که طبیعی و عادی باشد، می‌توان دید.
* در حکایت صرفاً به بیان حالات و صفات بیرونی بازیگران توجه شده استشده‌است و حالات درونی و ذهنی بازیگران نادیده گرفته شده استشده‌است.
* توصیف‌ها در حکایت بسیار جزیی و الکن است.
* زبان قصه‌های عامیانه [[زبان ادبی]] نیست
 
== آثار و پژوهشگران قصه‌های عامیانه ==
بسیاری از قصه‌های عامیانه که نوعی حکایت به شماربه‌شمار می‌آیند به صورت شفاهی انتقال یافته‌اند، در ایران قصه‌پردازی و نقل حکایت از دیرباز مرسوم بوده، بسیاری از ویژگی‌های ذکر شده را می‌توان در نمونه‌های زیبایی از حکایت‌های [[مثنوی معنوی]]، [[کلیله و دمنه]]، [[هفت پیکر]]، [[خسرو و شیرین]] و … البته با زبان و پرداختی ادبی دید. [[صادق هدایت]] برخی از حکایت‌ها و قصه‌های عامیانه را جمع‌آوری کرد، پس از او کسانی در این راه کوشش‌هایی نمودند، از جمله [[علی اشرف درویشیان]]. حکایات سید اشرف الدین گیلانی در مجموعه «گلزار ادبی».
 
== منابع ==