چشمه‌علی (شهرری): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۵۹:
نخستین نشانه‌های [[تمدن]] در [[چشمه علی]]، که شامل تپه باستانی، [[برج (ساختمان)|برج]] و باروهای قدیمی [[ری]] و چشمه زیرزمینی است، مربوط به تولید [[سفالینه]]های [[سرخ]] رنگ با نقش‌های [[سیاه]] یا [[قهوه‌ای]] سیر و تصاویری که بر آن نقش شده می‌باشد.
[[پرونده:Cheshme Ali - 001.jpg|410px|بندانگشتی|چپ|خشک کردن فرش‌ها بر روی تپه سنگی چشمه علی ۱۳۳۹ خورشیدی - باقی‌مانده دیوار [[باروی ری]] در بالای عکس دیده می‌شود. این دیوار هم اکنون مرمت گردیده است.]]
در کنار چشمه، تپه‌ای است که در کاوش سال‌های ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵ خ به رهبری اریک اشمیت که برای موزه هنرهای زیبای [[بوستون]] و [[فیلادلفیا]] در [[آمریکا]] انجام شد، از آن آثاری به دست آمده‌است. اریک اشمیت بیشتر از شش صد متر مربع از محوطه چشمه‌علی را طی سه فصل متوالی بین سالهای ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵ خ کاوید قدیمی‌ترین شواهد موجود در این منطقه که به اوایل هزاره چهارم قبل از میلاد بر می‌گردد. نتیجه آن کشف سه دوره مهم فرهنگی، شامل لایه‌ها و آثار دوره‌های‌اسلامی، اشکانی و پیش از تاریخ بود. هزاران قطعه از اشیایی که اشمیت در چشمه‌علی یافته بود، امروزه در موزه‌ها و دانشگاه‌های آمریکا و بخش کوچکی از آن‌ها نیز در موزه ایران‌باستان نگهداری می‌شود. با درگذشت اریک اشمیت، مطالعات وی ناقص ماند و چون رموز شماره‌گذاری آثار مکشوفه را فقط خود او می‌دانست، تاکنون کسی موفق به مطالعه آن‌ها نشده و تنها چند گزارش خبری در این‌باره از وی باقی‌مانده‌استباقی مانده‌است. در ۱۳۷۷ خ، گروهی از [[سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری]]، [[دانشگاه تهران]] و دانشگاه برادفورد، تپه چشمه‌علی را با هدف تاریخ‌گذاری لایه‌های باستانی آن حفاری کرد. ترانشه‌هایی در ابعاد ۲ متر در ۵ متر در شرق و غرب تپه ایجاد شد و تا عمق ۱۰ متری، آثار فرهنگی هزاره‌های ششم، پنجم و اوایل چهارم پیش از میلاد مشخص گردید. از لحاظ زمانی تپه فعلی چشمه‌علی مربوط به دوره‌های فرهنگی نوسنگی، کالکولتیک انتقالی و کالکولتیک قدیم است.
 
این محل در [[هزاره سوم]] پیش از میلاد ناگهان متروک شد و دوباره از [[هزاره دوم]] مسکونی و آباد گشت.
خط ۷۴:
 
== چشمه علی در لغت‌نامه [[دهخدا]] ==
چشمه‌ای است در شمال شهر قدیم ری که آبش از زیر سنگ صلب خارایی خارج شده به جانب جنوب جاری می‌شود و بنابر پژوهش‌ها و اطلاعات نگارنده قلعه [[ری بندی]] که خلیفه مهدی عباسی بنا نمود بالای همین چشمه و روی تخته سنگ بوده چنان‌که حالا آثار آن باقی و نمودار است نیز احتمال می‌رود که [[قلعه طبرک]] همین قلعه ری بندی باشد و سایرین آن را به این اسم موسوم ساخته باشند و چون در زبان [[فارسی]] طبر به معنی کوه است چنان‌که [[طبرستان]] بمعنی کوهستان می‌باشد و طبرک با کاف که در فارسی علامت تصغیر است به معنی کوه کوچک است و این [[قلعه]] بر روی کوه کوچک واقع شده ممکن است بعضی از تاریخ نویسان از این جهت این قلعه را طبرک نامیده باشند. بعضی گویند [[منوچهر]] این قلعه را بنا کرده و برخی قلعه طبرک را [[زبیدیه]] نوشته‌اند. به هر حال چشمه علی ری در سوابق و گذشته آب زیادی داشته چنان‌که آثار آن در سنگ‌ها باقی‌مانده‌است،باقی مانده‌است، ولی قنات‌هایی که در بالای آن کنده‌اند، آب آن را به اندازه‌ای کم کرده که در فصل پائیز یک سنگ و نیم آب دارد و این آب از موقوفات [[عبدالعظیم حسنی|حضرت عبدالعظیم حسنی]] است. از شهر [[تهران]] به دو راه به زاویه مقدسه و قصبه حضرت عبدالعظیم می‌روند، یکی راهی است به خط مستقیم و بیشتر معمول و راه دیگر از راه چشمه علی است که قدری از جاده مستقیم منحرف و نسبتاً در وتر است. چشمه علی بین قصبه حضرت عبدالعظیم و آبادی و باغ دولت‌آباد که از باغ‌های دولتی می‌باشد واقع است.
[[پرونده:Cheshmeh Ali - Rey - Iran - map.png|300px|بندانگشتی|راست|روی نقشه (دایره قرمز)]]
خاقان خلدآشیان [[فتحعلی شاه]] که اغلب به چشمه علی به تفرج می‌رفتند در سال ۱۲۴۸ هجری قمری حکم فرمودند که در بالای چشمه علی صفحه‌ای را همواره کرده بر روی سنگ تمثال آن پادشاه را با بعضی از شاهزادگان کنده کاری کنند و بعضی اشعار در دور آن صفحه کتیبه شده که از تاریخ این عمل خبر می‌دهد و چون تمام اشکال و اشعار را در یک صفحه مشهود و معلوم کردن خالی از اشکال نبود ناچار در دو صفحه بعد صورت‌ها را آشکار ساخته اسامی صاحبان صورت‌ها و کتیبه اشعار را آنچه باقی‌مانده می‌نگاریم تا بر مطالعه کنندگان ظاهر باشد. ابن حوقل اسم چشمه علی را سوربنی نوشته است. بقعه [[ابن بابویه]] نزدیک چشمه است و همچنین مقبره صفائیه مضجع مرحوم [[حاجی میرزا صفا]] که از اجله مشایخ عرفاً و ارباب دانش بود و در تهران درگذشت و جناب [[اشرف مشیرالدوله حاجی میرزا حسینخان سپهسالار]] اعظم و وزیر امور خارجه آن را بنا کرده‌اند در حوالی چشمه علی است. سپس مؤلف مزبور در صفحه‌ای نقش صورت‌ها را و در صفحه دیگر اسامی صاحبان صورت هاو اشعار کتیبه دور سنگ را نقل کرده که شعرهای کتیبه در سه قطعه مختلف است و قطعه آخرین به ماده تاریخ ذیل که بحساب حروف ابجد ۱۲۴۸ هجری قمری ختم می‌شود: