پیوریتن‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:PuritanGallery.jpg|بندانگشتی|گالری متألهین مشهور پیوریتن قرن هفدهم.]]

 

 

این اندیشه در پی اصلاحات دینی [[الیزابت یکم (انگلستان)|الیزابت نخست]] رخ داد و دو بعد سیاسی و دینی را در بر می‌گرفت. در بعد سیاسی این جنبش به جایی نینجامید. آنان که اصلاحات در [[کلیسای انگلستان]] نابسنده می‌دانستند و بر زدودن همه سنت‌های [[کلیسای کاتولیک روم]] پامی‌فشردند به ستیز با باورهای کلیسای انگلستان برخاستند.

ملکه بی آن که فرزندی داشته باشد در ۱۶۰۳ درگذشت. نزدیک‌ترین خویش ملکه، نواده عمه اش، [[جیمز یکم (انگلستان)|جمیز]] استوارت، پادشاه [[اسکاتلند]] بود که با آموزه‌های [[کالونیسم|کالونیستی]] بزرگ شده بود. این بار نیز پیوریتنان به بر تخت نشستن جمیز امید بستند. اما او نیز رویه الیزابت را در برکشیدن و ایستاندن کلیسای انگلستان پیش برد و اصلاح دین و زدودن نفوذ کلیسای کاتولیک روم را پی گرفت؛ اما نه چندان که پیوریتن‌ها را خرسند کند. کم‌زنی جیمز به پیوریتنان در [[همایش بارگاه همتپتون]] به سال ۱۶۰۴، اعتراض ایشان را در پی آورد. «نه شاه، نه اسقف» شد شعار پیوریتنان. شاه نیز بسیاری از ایشان را از منصب‌هایی که داشتند برکنار کرد. اما جانشینان جیمز، حتی به همین اندازه نیز به اصلاح دین چندان رغبتی نداشتند. [[دودمان استوارت]]، پس از جیمزِ نخست، رفته رفته جانب کاتولیک‌ها را گرفتند و بازگشت به سنت‌های پیشین را در دستور کار گذاردند.

 

 

آنان بر آن بودند تا 'شهری بر فراز کوه' بسازند که نمونه‌ای باشد از نیک‌رفتاری و پاک‌دینی برای همه جهان، به ویژه پادشاهان استوارت. از ۱۶۳۰ تا ۱۶۴۳ نزدیک به ۹۰۰۰ پیوریتن به این نوآباد کوچیدند. کوچ پیوریتنان بسیار پرشتاب‌تر از کوچ دیگر گروه‌ها در آن زمان بود. آنان کلیساها و مدرسه‌های شان را در شهرک‌ها و کشتزارهایی که در نوانگلستان پایه گذاشتند همه جا گستردند. پیوریتنان انواع گوناگون غله را می‌کشتند و علاوه بر این، برخورداری از دریا و صید ماهی به بالا رفتن سطح زندگی شان انجامید و انباشت سرمایه را در پی آورد.<ref name="study.com"/>