نقشبندیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 37.216.18.245 (بحث) به آخرین تغییری که Hamid Hassani انجام داده بود واگردانده شد
برچسب: واگردانی
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: جزیی⟸جزئی، ازصحرا⟸از صحرا، ازماجراهای⟸از ماجراهای، درطریقة⟸در طریقة، طریقة⟸طریقت، مطمئمه⟸مطمئنه
خط ۱۴:
{{اهل سنت}}
[[عبدالرحمن جامی]] در [[نفحات‌الانس]] نوشته‌است:
: «طریقةطریقت ایشان، اعتقاد اهل سنّت و جماعت است و اطاعت احکام شریعت و اتباع سنن سیّدالمرسلین (ص) و دوام عبودیت که عبارت است از دوام آگاهی به حق سبحانه، بی‌مزاحمت شعور به وجود غیری»
 
:[[عبدالخالق غجدوانی]] گفته‌است که «در خلوت را دربند و در خدمت را بگشای»
:و از بهاءالدین نقشبند پرسیدند: «درطریقةدر طریقت شما ذکر جهر و خلوت و سماع می‌باشد؟ فرمودند که نمی‌باشد. پس گفتند که: بنای طریقت شما بر چیست؟ فرمودند: خلوت در انجمن: به ظاهر با خلق هستند و به باطن با حق و نیز همو گفته‌است که: «طریقت ما صحبت است و در خلوت آفت شهرت است. خیریت در جمعیت است و جمعیت در صحبت به شرط نفی بودن در یکدیگر».
 
== نقشبندیه در گذر تاریخ ==
این طریقت، در تاریخ خود جریانی واحد و همسان نداشته‌است و با گذشت زمان، مانند اکثر مکتبها و مذهبها بساطت آن از میان رفت و گونه گونه، رنگهایی یافت.
 
بهاءالدین نقشبندی و مشایخ پیش از او- مشایخ سلسله خواجگان- به‌دور ازماجراهایاز ماجراهای سیاسی و اجتماعی، ساده و زاهدانه می‌زیستند و برای امرار معاش پیشه و کاری داشتند. خواجه محمود انجیر فغنوی «به کسب گلکاری می‌پرداخته و از آن‌ممر وجه معاًش می‌ساخته». و خواجه علی رامتینی به صنعت بافندگی اشتغال‌داشته‌است؛ و سید امیر کلال، کوزه‌گری می‌کرده و فرزندش امیر شاه «ازصحرااز صحرا نمک می‌آورده و می‌فروخته و از آن راه زندگی می‌گذرانیده».
 
ولی دیری نگذشت که مشایخ نقشبندی بر خلاف پیشینیان صاحب نقشی شدند در کارهای جهانی. عزّت و حرمت یافتند و صاحب دستگاه شدند. مانند خواجه ناصرالدین عبیدالله احرار که متنفذترین مشایخ نقشبندی در عصر تیموری بود و بنا به نوشته جامی «کوکبهٔ فقرش» «نوبت شاهنشهی» می‌زد.
خط ۳۰:
== یازده اصل طریقت نقشبندیه ==
اصول ۱۱ گانه طریقت نقشبندیه طبق کتب
به همراه توضیح جزییجزئی از آنها عبارتند از:<ref>انیس الطالبین و عدة السالکین تألیف صلاح ابن مبارک بخاری</ref><ref>مکتوبات امام ربانی تألیف شیخ احمد فاروقی سرهندی</ref>
* هوش در دم: هر نفسی که فرومی‌رود ممد حیاتست و چون برمیاید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب.
* نظر بر قدم: در خیابان و صحرا جز بر قدم خویش ننگرد.
خط ۴۰:
* یادداشت: دوام عرفان
* وقوف عددی: در اذکار
* وقوف زمانی: وقوف بر حالت نفس (اماره، لینه و مطمئمهمطمئنه) در هر زمان
* وقوف قلبی: حضور در مراقبه