قیام یعقوبی ۱۷۴۵: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۵:
| campaignbox =}}
'''قیام یعقوبی ۱۷۴۵''' {{به انگلیسی|Jacobite rising of 1745}}،
تلاش [[چارلز ادوارد استوارت]] برای به دست آوردن دوبارهٔ [[پادشاهی بریتانیا|تاج و تخت بریتانیا]] برای دودمان در تبعید [[دودمان استوارت|استوارت]] بود. این تلاش در طول [[جنگ جانشینی اتریش|جنگ‌های جانشینی اتریش]] رخ داد؛ زمانی که بسیاری از نیروهای ارتش بریتانیا در قارهٔ اروپا بود. چارلز ادوارد استوارت، که معمولاً در طول رندگیزندگی خود در بریتانیا به عنوان «جوان مدعی امپراتوری» و «جوان شوالیه»، و بر پایهٔ گذشته‌نگری به عنوان «شاهزاده چارلی برازنده» شناخته می‌شد، از طریق آب به اسکاتلند واردشد و استانداردهای [[یعقوبی‌گرایی]] را در [[گلنفینان]] در [[اسکاتلند کوهستانی|ارتفاعات اسکاتلند]]، جایی که او مورد پشتیبانی مردمان قبایل کوهستانی [[کلن اسکاتلندی]] با راه‌پیمایی قرار گرفت، مطرح و راه‌اندازی کرد.
 
این راهپیمایی در جنوب اسکاتلند، که با پیروزی اولیه در [[پرستون‌پانز]] در نزدیکی [[ادینبورو]] همراه بود آغاز شد. ارتش یعقوبی، که در این زمان روحیهٔ جسورانه‌ای یافته‌بود، بعد از راهپیمایی به سوی [[کارلایل]]، در آن‌سوی مرز در [[انگلستان]] به راه افتاد. هنگامی که ارتش یعقوبی به [[داربی]] رسید، برخی از یکان‌های ارتش بریتانیا از قاره فراخوانده شدند و ارتش یعقوبی به سوی شمال به [[اینورنس]] عقب‌نشینی کرد، جایی که در آن آخرین نبرد در خاک اسکاتلند بر روی دشت بایری در نزدیکی [[کالودن]] درگرفت. [[نبرد کالودن]] با شکست نهایی [[یعقوبی‌گرایی|خواستهٔ یعقوبی]] به پایان رسید، و چارلز ادوارد استوارت در حالی که برای سرش قیمتی تعیین شده بود، در نهایت با قایقرانی به فرانسه گریخت.